Winter voedsel en klussen.

Of het niet gaat vervelen? Steeds maar pastinaak en bieten en uien en wortelen?

Het winter aanbod van de koude grond is beperkt. Geen tomaten en sla en komkommers en groene boontjes en broccoli, geen courgettes en venkel en bleekselder en snijbiet. Geen spinazie en paprika's en bloemkool en paksoi.

Het meeste is er dus gewoon niet, in de winter. Als fruit eet ik zelf alleen maar appels. Tot er weer aardbeien zijn, eind mei. Of het verveelt? Och het went. En er zijn ook stoofperen uit de weck, voor door het ontbijt.

Als de winterkost wat eentonig wordt kun je dat opleuken met je kruiden. Daarom zijn die zaadjes zo belangrijk. Die geven pit en variatie aan de maaltijden.

Het dillezaad is verrassend lekker. Ik maal wat mee in de rogge 's ochtends, en het smaakt als kummel (karwij), een beetje als Duits brood.

Als het aanbod beperkt is word je creatief. Bonenbroodjes en Potato Rolls (aardappelbroodjes) zijn daar een mooi voorbeeld van.

En je gaat vanzelf meer kruiden gebruiken. En dus ook kweken. Heb je zelf ook kruiden meegenomen in je teeltplan?

Elke maandag gaat een bak vol resten de composthoop op. Daarna spoel ik die om bij de regenton, en dan binnen nog met heet water. Je hoeft hem niet met zeep schoon te maken. Gewoon afspoelen en dan met een krant drogen en een schone krant onderin.

Een simpel emmertje met een deksel voldoet. Tenzij je met de Bokashi methode werkt, daar zijn speciale emmers voor.

Verder moest ik vandaag ik houten platen halen. Want er komt een nieuwe klus-hoek.

Die platen moesten in de aanhanger, en ik ben niet zo'n aanhanger-coureur. Sterker nog, ik vind het drie keer niks om er mee te rijden. Zit hij wel goed vast? Waaien die platen er niet uit? (het stormde hier zowat)

Ik verwacht altijd dat ik in de achteruitkijkspiegel die aanhanger 100 meter achter de auto zie weg hobbelen. Het hele verkeer erachter ontregeld. Of, nog erger, als je ergens achteruit moet. Met zo'n ding erachter. Drama.

Ik had stenen meegenomen om op die platen te leggen. Tegen het wegwaaien. Gelukkig, het hielp. 😊 Alleen wel een van de platen ietsje beschadigd. Maar ze komen tegen de muur dus geen haan die daar naar kraait.

Thuis op het erf heb ik geoefend in 'aanhanger-achteruit-rijden'. De schuur in. Nou, nog lang blijven oefenen. Het lukte nog niet echt. Wat je hieronder ziet is gewoon handwerk.

Kijk en in deze schuur komt een die nieuwe werkplaats met een materialen wand. Daar zijn die platen voor. Er staat nu een tafel gemaakt van een deur op twee schragen maar dat werkt niet goed.

Al het gereedschap willen we ophangen aan de muur zodat je niet in twintig doosjes en koffertjes hoeft te zoeken naar dat éne tangetje. En een vaste werkbank ervoor. Van een massieve deur gemaakt.

Vanavond is plaat 1 opgehangen. De rest komt van de week af, hoop ik. En dan de puzzel van hoe je dat gereedschap allemaal ophangt. Waarom een klushoek? Er is hier altijd wel wat kapot. Wat te klussen. En we krijgen er ook steeds meer lol in om dingen zelf te repareren. Te fixen! 😉

Veel nieuws heb ik niet. Ja, die twee kilo vlees, die vanavond is gaargestoofd. Stoofvlees. Paul houdt er niet van, en zelf ben ik ook geen grote vleeseter.

Maar die pakken die kan ik nooit laten liggen. Dat mooie biologische vlees ... dat ligt daar dan ... bijna over de datum. En dat wordt dus weggegooid. Want in onze AH verkoopt biologisch niet zo goed.

Zo'n koe. Zomaar weggegooid. Nee, dan neem ik het wel mee.

Prutje maken van zout, verse bouillon, kruiden, wat azijn en ketjap, daar alles mee inwrijven. Het vlees in hete boter aanbraden, en dan langzaam gaar stoven, met uien en laurier en wat rode wijn.

Voor de weekenden. Als de kinderen thuis zijn.