Old McDonalds.

Het wordt kouder! De wind gaat naar het noordoosten. Misschien is er nog wel schaatsweer op komst!!

Maar vandaag was daar nog niks van te merken. In een zacht regentje reden wij vanochtend weer naar Kampen. Waar Joke Wit en haar vrijwilligers al wekenlang bezig zijn en duizenden en nog eens duizenden dozen door hun handen gaan.

Door Joke en door haar man Jack en door al die mensen die helpen zijn straks duizenden en nog eens duizenden kinderen dolgelukkig!

Wat je hierboven ziet zijn de dozen die nog nagekeken moeten worden. Inmiddels zijn er al ruim 18.000 dozen gecontroleerd in Kampen en naar Moldavië en Ghana en Albanië en nog veel meer landen verzonden.

De aantallen worden nauwkeurig bijgehouden.

Wij brachten vandaag weer 100 rugzakken. De score van Tassenteam Reestdal! En volgende week nog de tassen uit Bussum, ook weer ruim honderd.

Als je zelf nog tassen wil maken, je kan ze bij mij brengen dan neem ik ze mee naar Kampen. Of breng ze rechtstreeks. Op de website vind je alle informatie.

Rond 20 januari stopt de inname voor dit jaar maar we gaan natuurlijk gewoon door met rugzakken maken. Voor volgend jaar!

Hier thuis op Ol'McDonalds farm gebeurt intussen ook van alles. Zo zijn de kippen vanochtend in een parmantige rij terug gemarcheerd naar hun oude plek. Hoezo nieuw kippenhok? Wie zegt dat wij willen verhuizen???

Wij Blijven Hier In De Paardenbak!! We houden een zitstaking!! 🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔🐔

Haha wat een leuke kippen zijn het toch. Helaas pindakaas ik heb ze nogmaals in de doos gestopt en in het nieuwe hok gestopt. Nu met alle deurtjes dicht.

Sorry, maar het is hier veiliger. En het went wel.

Verder bleek er een grote kolonie spitsmuizen hun intrek te hebben genomen in de bak met oud speelgoed. In elke schoen en elke rolschaats zat een nest. Overal overal snippers. Alles was kapot gevroten.

Zelfs in een oude fietshelm zat een compleet nest.

Toen ik de bak leeg ruimde zaten Bekje en Brit paraat. In totaal hebben ze 5 muizen te pakken gehad. De rest is ontsnapt en onder de container geschoten.

Tot slot .... hoe gaat het met de kolen. Je weet nog wel, die koppensnellers ....

    

Er zijn er nog steeds een paar over en zo fris als in het begin zien ze er niet meer uit. Er is denk ik toch teveel vocht in gekomen waardoor ze gaan rotten of schimmelen.

Ze leven nog wel steeds volop. Er groeien allemaal spruiten uit. Maar als je hem omdraait ....

Slik. Niet meer te eten.

Een paar kleine witte kolen kunnen er nog wel mee door. Als je het lelijke buitenblad eraf haalt. Er blijft niet veel over van die grote trotse witte kolen .....

Maar ja voedsel is voedsel! We brouwen er wel een salade van!

De laatste tijd, als ik 's avonds boven een uurtje achter de laptop zit, komt steevast Bekje bij mij kijken. Ze wil aandacht. En als dat niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks.

Haha ... ik moet stoppen geloof ik!

Die dieren die bepalen hier echt alles! 😊😊