Doel bereikt?

on vrijdag 19 januari 2018



Als je een logboek bijhoudt kun je terugkijken. Wat deden we precies drie jaar geleden? Toen we nog gewoon in Bussum woonden en nog nooit van Punthorst gehoord hadden?

Ik maakte toen thee van alle restjes kruiden die er nog waren. Thee van het huis.





19 januari 2015:

Vandaag gooide ik al die zomerkruiden bij elkaar in één grote pot. Lavendel, citroenverbena, kamille, calendula, braamblad, rozeblaadjes, ijzerhard, gedroogde stukjes appel, en mengde dat met een pakje rooibosthee.







Nou, dat zouden we dit jaar ook wel kunnen doen. Alle restjes bij elkaar. Met gedroogde appel erdoor heb je een lekkere licht zoete thee. Misschien nog wat gember en kaneel erbij.

En dat borduurgaren, drie jaar geleden, één grote kluwen was het. Ik weet nog dat ik dat vond bij de kringloper. Meenemen natuurlijk, al borduurde ik nooit. En thuis hebben we toen alles ontward en op papieren klosjes gewonden.

Waarom? Omdat ik toen een vaag idee had, dat we ooit ruimte zouden hebben, en leuke en creatieve dagen zouden organiseren. En dan mooie dingen zouden maken. Met groepjes.

Een idee, of eigenlijk meer een wens.









19 januari 2015:

Wij willen heel graag over twee of drie jaar op het platteland gaan wonen, en genoeg ruimte hebben voor een biologische tuinderij, en hopelijk ook een schuur of stal waar we een plek voor allerlei activiteiten kunnen maken.

Nou, nu weten jullie gelijk wat onze toekomstplannen zijn! Of het allemaal precies zo gaat lopen weet ik nog niet, maar dit is waar we naar toe willen werken de komende jaren. Er is nog veel te doen. Bijvoorbeeld, een gemeente vinden die dit soort bedrijvigheid stimuleert. Een huis zoeken met grond erbij. Of grond vinden, zónder een huis, en dan aan het bouwen. En eerst nog een huis verkopen natuurlijk.

We hebben geen haast gelukkig!







Inmiddels zijn we drie jaar verder. Het boerderijtje is er gekomen. Het activiteitencentrum nog niet.

Dat wil zeggen ..... niet zoals ik me dat toen voorstelde. Maar wel op een andere manier. De twee tassenteams zijn er gekomen. We hebben regelmatig creatieve sessies hier thuis. En er gebeurt van alles, ook nu, bij ons in de buurt.

Zo had ik vandaag weer een overleg, om te proberen de buurt bij elkaar te krijgen, zo af en toe. Elkaar leren kennen en af en toe een gezamenlijke aktiviteit organiseren.

Je bereikt je doel soms op een heel andere manier dan je dacht!

Maar goed. Terug naar vandaag. Wat gaan we doen we met die geweekte capucijners en tuinbonen? Die mogen na één dag uit het water. Giet ze in een vergiet en vang het weekwater op.






Dat weekwater is krachtig water. Dat doe je in de gieter waar je je planten mee water geeft. Dat is voeding. Beter, makkelijker en goedkoper dan plantenvoeding uit een plastic fles :)

En de geweekte bonen gaan op natte doeken. Leg het op een bord en vouw de doek dicht. Hou het goed vochtig. En zet het ergens op kamertemperatuur te kiemen. Je kunt de zaden ook in vochtig zand laten kiemen.

Gewoon, wat je makkelijk vindt.





En verder vandaag?

Och. Vegen. Nog meer vegen.

Toen kwam het hout. Hout opbergen. Weer vegen.






De catering verzorgen voor studerende kinderen.

Niks geen grootste en meeslepende daden. Maar, doel bereikt.😊



2 reacties:

philivd zei

nu hoef je geen dagboek meer bij te houden FB doet dat voor u :)

Willem zei

Dat FB alles van je bijhoudt was voor mij de belangrijkste reden om in 2016 mijn account op te heffen. Na een middagje studeren op hun voorwaarden kwam ik tot de conclusie dat het account door FB gezien werd als vrijbrief om alles van je te gebruiken en je uitsluitend te beschouwen als leverancier van (persoonlijke) feiten en feitjes die ze konden gebruiken en doorverkopen naar eigen goeddunken.
Vind het met het accepteren van cookies ook zo vreemd; tot voor kort kon je nog nee zeggen of kiezen voor de optie 'alleen functionele cookies', maar het laatste jaar is de geboden keus alleen maar "meer informatie" of "ik snap het". En als je dat laatste aanvinkt krijg je de hele zooi, inclusief de advertenties. Het zal wel volgens de wet zijn, maar ik krijg hoe-langer-hoe-meer de indruk dat de wetgevers hun oren teveel laten hangen naar de commerciële partijen en de privacy van de burgers een zorg zal zijn.