Hasselt, en nog één blooper.

'We gaan vandaag op jouw verjaardag niet thuis koffie drinken,' had Paul bedacht, 'maar in Hasselt.'

Dus dat deden we. Al vroeg met de auto reden we over de groene weiden richting het Zwarte Water, waar het stadje Hasselt aan ligt.

Eerst wilde ik naar de VVV om een kaart te halen. Elke stad heeft een stadswandeling, en dan zie je veel meer van zo'n stad.

Paul vond dat maar hm hm. Die kaart. Hij loopt liever gewoon een beetje rond en hoeft niet per se te weten dat in dat-en-dat huis in 1586 iemand werd geboren, die uiteindelijk één van de stichters van New York zou worden. Bijvoorbeeld.

We keken wel even rond in dat oude stadshuis, waar de VVV zat. Mooie raadszaal. En een kaart van de Hanze steden, de handelssteden langs de IJssel. Hasselt is de bovenste.

Maar zonder zo'n kaart zou je toch mooi de Vispoort missen.

Waar Zwolle en Hasselt vroeger met elkaar vochten, bij die poort, want in die tijd was je nog dikke concurrenten van elkaar, als handelssteden. Wat de één aan zilver en goud verdiende, verdiende de ander namelijk niet.

Dus, oorlog!

Paul zag ondertussen een leuk terrasje in de zon, en daar streken we neer.

Het was nog rustig. Vakantietijd is voorbij.

De rest van de dag verliep ook vrij rustig. De kinderen zijn bijna allemaal al eerder geweest omdat ze op vrijdags gewoon moeten werken. Er was alleen nog maar één blooper. En dat was toen de schoonouders nét waren gearriveerd, en we aan de koffie met gebak zaten, dat we ineens hoorden klipklep klipklep en daar paradeerde Bella langs, over het erf.

Ze liep daar gewoon, los!

Verderop stond nog een emmer biks waar we gisteren de ram mee wilden vangen, en daar stak ze pardoes haar snuit in. Toen ging ze aan het hooi staan trekken.

Het éérste wat we in zo'n geval onmiddellijk doen is Brit in huis opsluiten, want anders vang je zo'n beest nooit. En toen met z'n vieren in onze verjaardagskleren en dito schoenen achter Bella aan. Opdrijven, van links naar rechts ging ze.

Maar het lukte hoor. We kregen haar weer achter de hekken. En schoonouders hebben een leuk verhaal om te vertellen, terug in het Gooi.

Nou, slapen hoor.

😊