Mee-eters.

on maandag 12 augustus 2019





Toen buurvrouw vanmorgen kwam koffie drinken, had ik onopvallend het blad met zaden op tafel gezet. Ongemerkt ga je dan samen aan het punniken en zo scheelt mij dat weer een klusje. 😊

Maar buurvrouw vindt dat nooit een probleem.

'En uien pellen?'
'Volgende week.'

Buurman kwam ook nog even, en dan gaat het gesprek natuurlijk ook over de koeien.

'Wanneer haal je Bella uit het weiland?' vroeg hij
'Oh ik dacht deze week. Als de omheining gerepareerd is.'

Maar buurman had een ander voorstel.
'Laat haar tot vrijdag staan, want dan is het drie weken geleden dat ze tochtig was. Als ze dan tóch weer komt (= tóch weer tochtig wordt en dus niet zwanger is) dan kan ze weer bij de stier. En dan zaterdag hierheen.'

Goed plan!

Verder het gewone maandag programma. Huis en was en bedden. Je hoeft er niet bij na te denken, het is elke week hetzelfde riedeltje.





 



Dan, de zwabber over het hek geslingerd, begint het buitenwerk. Eerst een rondje tuin.

En daar kwam ik allemaal mee-eters tegen. Nee niet die dingen op je gezicht, maar échte mee-eters. Die een graantje meepikken, zeg maar.

Bij de druiven viel het nog mee. Het zijn de stekken die ik van Willem kreeg, en ze doen het mirakel! Een paar druifjes zijn weggepikt, maar het mag geen naam hebben.







Bij de buitentomaten zag ik wel flink schade, door de kippen. Die hebben de lekkere rode tomaten ineens ontdekt, en pikken hier en daar gewoon zo'n dikke tomaat van de plant af.

Wat je hier óók ziet bij de tomaten is vocht-schade. Door de droogte, en vervolgens de regen, zuigen de diepe wortels in een keer teveel vocht op, dat ze dan even niet kwijt kunnen in de bladeren. Dan parkeren ze dat extra vocht in de vruchten, die dan soms open barsten.

Maar het wordt ook weer netjes gerepareerd, met sterk litteken weefsel.






Tegen de kippenvraat gaat er gaas om de tomaten. Want de kippen moeten niet zeuren, ze krijgen genoeg graan en vocht en plantjes en zaadjes en wormen en van alles.

Géén tomaten!

De binnentomaten heb ik een stukje omlaag laten zakken. Zoals je misschien nog weet zijn er bovenin het touw waar ze aan hangen, grote lussen gemaakt. Als zo'n plant dan onderaan leeg geplukt is, dan kun je die lus wat verkleinen, waardoor de plant een stuk omlaag zakt.

Hij krijgt dan boven weer meer ruimte, en kan weer doorgroeien en bovenin nieuwe trossen maken. Zo kun je langer oogsten van één plant. Wel af en toe wat verse compost erbij.






Bij de pompoenen waren de eerste sporen te zien van meeldauw. Een echte parasiet, die via de gastheer-plant aan zijn voedsel komt. Oók een mee-eter dus! Meeldauw ziet eruit als een soort wit pluis bovenop de bladeren. Het ontstaat soms als een plant het moeilijk heeft. Na een droogte bijvoorbeeld. Of als planten te dicht op elkaar staan.

Ik kan het niet laten zien want had het al weggeknipt, hieronder Al het aangetaste blad knip je weg, en de planten verder goed blijven verzorgen.




Dan vind ik wéér mee-eters. In het kippenvoer zitten luizen! Getsie!!

Luizen zijn kriebelig, klein, ze zijn altijd met héél veel personen, en bewegen traag. Ik krijg jeuk als ik ze zie, vervelende kriebelbeestjes, hoewel ze eigenlijk geen kwaad kunnen. De kippen eten ze gewoon op.

Eigenlijk kan je zeggen dat dood voer is veranderd in levend voer.






We kopen héél wat kippenvoer, wat maar voor een kwart ofzo opgegeten wordt door de kippen.

Want, kijk, nóg meer de kippenvoer mee-eters. Elke dag om klokslag vijf uur zitten ze paraat. Vooral sinds de tarwe van het land is.






De tweehonderd mussen!

Dus over die luizen zal ik me maar niet druk maken. Die komen wel op.

En zo verliep de maandagmiddag. Klusjes zat. Hier zie je een bos uitgebloeide koriander, waarvan ik de zaden wil oogsten.





Die zaden gebruiken we veel. Méér eigenlijk dan het verse blad, waar niet iedereen van houdt.

En toen kwam ineens een donkere lucht aanzetten ..... en had ik nog ongeveer één minuut om dingen binnenshuis te halen voor de bui. Wat kies je dan?

Je droge was?
Of de net weer opgedroogde uien? En de koriander?

Die laatsten natuurlijk! 








En vanavond heb ik de zaden van Stek eens goed bekeken. Erg handig, zes verschillende soorten in één pakje.

En op elk zakje staat een korte duidelijke uitleg. Mooi gedaan. Leuk idee om zoiets ook zelf te doen, en weg te geven. Maar dan wel in papieren pakjes.





Thee .... van agrimonie, moerasspirea, kattenstaart .... hoe zou dat smaken?

🍵🍵🍵




3 reacties:

Lies zei

Leuk, Clarien, handjes bij de zwabber...
Hoe-dan-ook, die tomaten (met littekens!)hebben iets kunstigs !
Mee-eters..., er is ook zó veel bij jou..., 't moet maar zo lekker niet zijn bij Moeskers !
Lie(f)s.

Griemmank zei

Ja, gek is dat.... korianderzaad of poeder is prima, maar verse koriander vinden heel veel mensen smerig smaken. Ik ook. Wat mooi die tomaten. Ik heb dat ook wel eens gezien maar wist niet hoe het kwam. Nu wel dus ;-)

Janneke zei

Hoi Clarien,
Eindelijk kan ik weer eens je blog bezoeken en reageren, hetzij in een ander jasje maar dat geeft niet toch?!
Ik bewonder je energie en enthousiasme waarmee jij je land bewerkt en ons laat mee genieten van alle arbeid en oogst!
Gezellig om samen met je buuf het zaad te sorteren. Ik heb de uien en knoflook onder een afdakje hangen. Het weet wat met die mee-eters... Hier hebben we last van de buxusmot/rups. In het voorjaar werden de rupsen nog opgegeten door de vogels, en leken mijn buxussen gered,maar na twee weken zomervakantie, stonden de struikjes er armetierig en kaalgevreten bij. Het is echt een plaag hier in de regio. Het kippenvoer heb ik in een afgesloten ton, dus daar kan geen mee-eten bij ;-)
Vandaag heb ik getwijfeld om de was naar buiten te doen, maar uiteindelijk toch maar binnen opgehangen. En gelukkig maar, want er zijn flinke buien gevallen.
Leuk om zaad te ruilen en zeker als het in leuke papierenzakje verpakt is!
Bedankt weer voor je gezellige blogpost!

Groetjes Janneke