Géén poespas.

We zijn weer gewoon aan het werk. Zoals je ziet heeft Paul óók geen hoogtevrees, en hij schildert de schuur, stukje bij beetje.

Ik ben alweer uien aan het oogsten. Daar ben ik wel een tijdje zoet mee, want als de uien eruit zijn dan staan er nog andere groenten op, en moet zo'n bed weer gefatsoeneerd worden.

Het zijn joekels van uien. We hebben er zoveel dat we makkelijk wat kratten weg kunnen geven. Dat is één van de leukste dingen van een moestuin, dat je uit kan delen. 😊

We drinken zelfs koffie tussen de uien.

s Middags na de koffie ... dan heb ik ineens niks te doen!! Whaaaaah ..... paniek!!

Haha nee grapje hoor. Je bent namelijk nooit klaar, hier, maar het 'lijstje' van vandaag was af en ik  had gewoon even geen zin meer in tuin. Dus, iets anders. Wat?

Eerst eventjes het ontwerp van de koude bakken opgezocht. In dat ene boek. (wat ik maar even laat zien want er wordt vaak naar gevraagd, ik zal het straks óók in de kantlijn zetten)

Er liggen hier nog planken. Misschien alvast wat knutselen, aan zo'n bak?

Maar nee. Ook daar geen zin in.

Het zonnetjes scheen lekker na een paar fikse buien, en dus pakte ik de fiets en ben gaan fietsen door de buurt.

Fietsen door Nieuwleusen, en omgeving. Het is echt een buurt zonder fratsen. Zonder poespas.

Geen oude boerenhoeven met kneuterige erfjes met doorkijkjes en oude tuinen vol rozen en een boomgaard. Welnee. Alles is vrij strak, en praktisch. Bijna iedereen die grond heeft, heeft ook wel wat dieren. Een paar schapen, een paard, pony's, kippen.

Er is weinig 'oud'. En geen poespas.

Zoals zo'n tafeltje ... met jam ... dat vind ik boeiend. Het is een gewoon tafeltje met potten jam. Wat voor jam? Geen idee. Staat er niet. Géén vaasje bloemen erbij of leuk dingetje of gebloemd kleedje, maar gewoon, een handdoek.

Jam te koop.

Dat bedoel ik dus. Géén poespas. 😊

Ik fiets even door naar de kringloper want ik heb wat nieuwe gieters nodig. En daar kom ik langs het standaard hoekje met 'grootmoeders spullen' waar ik jaren geleden altijd in grasduinde.

Maar nu .. bijna alles wat ik ooit aan van die grootmoeders spullen heb gekocht, is alweer terug naar de kringloop. Want .... die 'géén poespas' mentaliteit .... die neem ik langzaam over.





Je hebt gewoon haast geen tijd voor kneuterigheid, voor mooie doorkijkjes en gezellige hoekjes maken. Je bent te druk met het hier en nu. Met praktische dingen. Ons huis, ook zoiets, alles staat nog precies zo als we het neergezet hebben na de verhuizing. En er hangt nog steeds geen fotootje aan de muur.

Komt nog wel, denk ik steeds. Maar het komt er niet van.

Een gieter vind ik wel.

★★★★★★

Oja, en tóch nog een klein beetje poespas. En wel bij de Kruidvat. Want ik had ook nog een wenkbrauwpotlood nodig. Nou, zó gevonden, denk je .... 

... maar je ziet door de bomen het bos niet. Een gewóón potlood, amper te vinden!

Maar gelukkig. Ze bestaan nog!!

Haha en nu ik naar die laatste foto kijk denk ik ...

.... misschien tóch nog maar een klein beetje méér poespas?

Een goeie handcreme? Een vijl? Nagellakje?

Komt nog wel!😄