Seizoenen.
Op het platteland zit je er midden in. Elk seizoen rijden de trekkers langs met weer andere machines erachter. In het begin wist ik niet wat waarvoor diende, maar inmiddels ken ik ze.
Want zelf zitten we er ook middenin. Elk seizoen heb je andere dingen te doen.
Zo ben ik nu n茅t klaar met het dorsen en schoonmaken van de tarwe (de rogge moet nog). Het was maar een schamel beetje. Maar het zijn wel mooie harde korrels, en geen ziektes of roest erin. Ik denk zo'n vijftien kilo, van 100 vierkante meter. De lage opbrengst kwam doordat ik veel te karig gezaaid had.
En door de mussen natuurlijk.
Waarom ik vandaag aan de seizoenen moest denken, dat kwam door de limonade. Ik pakte een nieuwe fles, en bedacht me dat er bijna elke maand, vanaf het voorjaar, een andere soort is.
In april hadden we de paardenbloem-rabarber limonade. Niet iedereen vond die lekker, omdat hij iets bitter is, maar mijn moeder en ik zijn er juist gek op.
Je ziet bovenin de fles nog het stuifmeel drijven, van al die paardenbloemen.
In mei was er aardbei-munt limonade. En in juni de vlierbloesem. Daar zweven hier en daar nog hele kleine bloemetjes in van de bloesem. En die is bij iedereen favoriet!
En in juli was er de pruim-en-bessen limonade. Door de verschillende pruimensoorten, en verschillende bessen, heeft hij een prachtige lichtrode kleur gekregen.
En nu .... in augustus ..... heb je natuurlijk
........ de bramen! Het was een topjaar voor de bramen.
Op onze wandelroute met Brit komen we langs een paar hele puike bramenplekjes. Twee keer per week pluk ik daar, dan heb je net een bak vol. Door het plukken rijpen er steeds nieuwe bramen, en kan je soms tot ver in september bramen plukken. Terwijl de ranken waar we niet bij konden, daaraan verdroogden de bramen.
En nu was er genoeg in de vriezer en is er limo van gemaakt. Geen extra's erdoor dit keer, alleen maar puur bramensap, en 250 gram suiker per liter sap.
En nu is daar dus fles nummer vijf! De augustuslimonade, een diep donkerrode, daar helemaal rechts. van de bramen. We noemen hem altijd bosbloed.
De kleur is spectaculair ... en de smaak ook. Wilde bramen zijn zoeter dan gekweekte, maar hebben 贸贸k weer dat tikje bitter. Erg lekker.
馃崁馃崁馃崁馃崁馃崁
Even over dat bittertje, wat dus in paardenbloem, braam, en vele wilde planten zit. En in sommige groenten ook, hoewel het vaak voor een deel al is weg-veredeld, omdat bitter niet zo populair is.
Sommige van die bitterstoffen zijn 'natuurlijke pesticiden' waarmee de plant zich beschermt tegen insectenvraat en ziekteverwekkers. En die stoffen beschermen de mens ook tegen ziektes.
Bitter. Eet het toch maar. Goed voor je. En het went snel. Sterker nog, je gaat het lekker vinden! 馃槉
Maar het ging over de seizoenen. Ik dwaal af.
Ook in het weiland is te zien dat de zomer aan het tanen is. De spurtgroei is eruit, uit het gras. Ik verplaats Bella om de twee of drie dagen, en dan heeft ze het toch al z贸 weer op. Maar toch is ze elke keer erg blij, en kijkt vol spanning mee hoe ik met het draad zit te prutsen.
Schiet het al op?
En dan komt ze aangehuppeld.
Ook al is de zomer aan het tanen, vanmiddag was het nog erg warm. De dieren deden hun gewone middag-nap die ongeveer de hele middag duurt, met deze temperaturen.
Gezellig joh, huisdieren!馃槃
En zoals je ziet heb ik vanmiddag, v贸贸r de enorme waterbreuk die voorspeld was voor vanavond (die niet kwam overigens) alle jonge aanplant geschoffeld.
Nu het droog is kan je alle rommel op het bed laten liggen. Erg makkelijk.
En wat ook goed meehielp was de nieuwe verjaardagshark!
En dan.
Einde van de dag. Kijk wie daar aankomt ...
Herken je hem?
.... een oude bekende ....
(naschrift ... hahaha .... ik dacht dat ik alle bloopers al gehad had deze week, maar nee dus, de flessen staan niet in de goede volgorde .... pffff .... jullie snappen het wel he :)
.jpeg)
.JPG)
2 reacties:
Het is niet voor niets dat onze voorouders altijd de spreuk hadden van "Bitter in de mond maakt het hart gezond".
Ik heb zelf bramen,en frambozenstruiken,maar de afgelopen twee jaar stond ik er iedere keer verstelt van,dat ik opeens geen rijpe bramen,en frambozen meer had.
De onrijpe zaten er wel steeds aan,maar als het zover was dat ze rijp waren waren ze weg.
Ik dacht aan een muis of vogel,maar tot mijn verbazing kwam ik eens onverwacht op de tuin,en betrapte ik de daders.
Twee van mijn vijf hondjes vonden ze ook heerlijk.Heel voorzichtig plukten ze de rijpen er tussenuit.Dus voortaan het hek maar dicht.
Enige bijdragen geleden beschreef je hoe azijn te maken; in dit geval appelazijn. Nou verbouw ik zelf geen appels, maar heb wel ieder jaar een forse hoeveelheid druiven die ik meestal weggeef aan buren en bekenden en een mevrouw die er jam van maakt voor een goed doel. Noch mijn eega, noch ikzelf mag er veel van hebben omdat we allebei diabeet zijn en wijn ga ik er niet van maken, omdat het niet tot onze favoriete drank behoort.
Wat ik me afvroeg is of dat azijnmaakkunstje ook opgaat voor druiven, zodat je iets krijgt dat vergelijkbaar is met wijnazijn. Logischerwijze lijkt het me wel, maar in de levensmiddelenindustrie is niet alles logisch is mijn ondervinding.
Als het werkt, moet je dan de druiven persen of kneuzen en alles, dus ook de schillen en pitten in een pot doen en verder handelen zoals je beschreef voor de appelazijn. Het lijkt me voor de hand te liggen, maar ja, logica en natuurlijke processen ...
Een reactie posten