Wat doe je met dit weer?

Warm weer ... is bij uitstek geschikt voor veel projecten met gist. Dat gaat nu echt tig keer sneller dan in de winter.

Ik start in de zomer altijd een nieuwe serie appelazijn op. Helemaal weer vanaf het begin. En je begint ... met een paar oude appels die nog op de schaal lagen, of de appelresten van een appeltaart of van appelmoes. Je hoeft echt geen mooie appels te nemen. Wel liefst onbespoten.

(veel mensen hebben appelbomen, vraag om een paar, die zijn haast altijd onbespoten)

Snij ze in dunne plakken. Als je alleen schillen gebruikt laat je die gewoon heel. Alles gaat in een glazen pot en daar gaat een kop suiker bij en dan aanvullen met vers water. Roeren. Doekje erop. Wegzetten.

Zelf doe ik er ook nog een rest oude appelazijn bij. Daarin zitten al de gisten en bacteriën die je nodig hebt.

Maar dat hoeft niet. Zeker niet met warm weer, dan gaat het ook wel zonder. Door je keuken (mits je niet te vaak en te chemisch poetst) zweven allerlei waardevolle gisten en bacteriën. 

En als het echt niet lukt kun je de gist ook nog gewoon kopen.

Eérst gaat het appelmengsel gisten. Borrelen en bruisen. Wit schuim. Er komt alcohol vrij. En die wordt dan omgezet in azijnzuur. Hoe langer je wacht hoe zuurder, ook omdat er water verdampt. Ik laat het meestal zes weken staan, dan zeven door een doek, dan nog een week of wat.

Wéér zeven, en dan bottelen.

Wij gebruiken zo'n twaalf liter appelazijn per jaar. Het gaat door bijna alle gerechten, met kleine beetjes. Maar ik gebruik het ook als schoonmaakazijn. En samen met wat afwasmiddel als allesreiniger. En om de ramen mee te lappen. En na wespensteken. En en.

Rechts op tafel staat een bak tarwe klaar om broden mee te bakken. Dat was het plan. Want brooddeeg rijst erg makkelijk met dit weer. Maar het is géén doen natuurlijk, brood bakken in deze hitte. Ook is de tarwe nog niet goed schoon.

Die laatste kafjes ... die krijg je er gewoon niet uit.

Dus laat ik ze maar zitten. Dubbel volkoren. 😊

En de tomaten hebben te lang in de kas gelegen. Of eigenlijk niet te lang, maar het werd er te heet. Ruim veertig graden was het daar. Nu kunnen we ze niet meer rauw op brood eten. Ze zijn helemaal zacht.

In de ketchup dan maar weer!

En er was toch ook nog iets te doen op het land. Dat moest echt.

Wat je hieronder ziet, zijn de gezaaide knollen. Dat is een belangrijk deel van het winterrantsoen voor Bella. We willen haar dit jaar geen brok geven maar alleen hooi en eigen oogst.

En die knollen worden overwoekerd door de rogge, die hier éérst stond. En waar ik bij het maaien erg mee gemorst heb.

(dit hier onder is al een beetje schoon, het was nog veel erger)

En waarom dat vandaag moest? Met die hitte?

Omdat ik het anders echt niet meer weg krijg. En omdat met die hitte de uitgetrokken plantjes in no time veranderen in compost. In plaats van weer aan te groeien.

Gelukkig kwam om half vier Rieta op bezoek. Dan stop je natuurlijk en ga je koffie drinken!! We hadden een leuke uitwisseling. Zij kreeg uien mee van mij, en wij kregen een bak noten en appels uit hun tuin.

Dat zou je toch véél meer moeten doen, dat ruilen. Voedsel voor voedsel. Of bijvoorbeeld hooi voor hout. Verzin het maar. Niks geen verpakkingen en vervoer. Gewoon, een ruilmarktje in de buurt. 

Nou, komt misschien nog. 

De bak waarin de noten lagen is door Rieta's man zelf gemaakt. Ze stapelen die op elkaar, en zo kun je op een klein oppervlak veel noten tegelijk drogen.

Slim. Ik laat het dus maar even zien.

En tot slot, op de warme middag ... wat doe je dan nog? Zwemmen? IJs eten? In de schaduw in een hangmat?

Nou je kunt natuurlijk ook sokkenwol kopen. Lekkere warme wol, voor warme wintervoeten! 😊

Ja dat kwam nou toevallig zo uit. Dat ik vandaag achter wol aan moest. Iemand gaat die sokken breien en daar ben ik heul blij mee.

Haha je kent Holland he? Het weer kan zó omslaan! Je kan dus maar beter óók sokkenwol alvast kopen!

Warm warm. Lang leve de koele tegels!