Na de storm.

on zaterdag 20 januari 2018


oktober 2017

Overbuurman Wim kwam langs. Of we nog hout wilden. Jazeker, hout willen we altijd!

Of we dan wilden helpen met bomen weghalen die langs hun pad waren omgewaaid met de storm. 
Dan mochten we dat hout hebben. 

Nou was Paul er vandaag niet dus moest Wim het met mij doen. Nou met de kettingzaag heb ik niet gewerkt, dat liet ik aan Wim over. Dat hebben we ooit wel geleerd, kettingzagen, op de Warmonderhof, maar dat is alweer zó lang geleden. 

Eerlijk gezegd vind ik het een horrording. Maar toch gaan we het volgende week samen doen, want je moet dat wel kunnen natuurlijk. Er zijn nog veel meer bomen die scheef hangen.





Ik mocht takken klein zagen met een handzaag en takken knippen en een beetje sjouwen. En zo krijg je in één ochtend met anderhalf twee man zo´n hele boom in je schuur.

Zo´n boom omleggen is niet zo´n punt. Maar hem in kleine stukken krijgen en aanhangertje voor aanhangertje vervoeren, daar ben je heel wat tijd mee kwijt. Ik denk dat Paul zich rot schrikt als hij in de schuur kijkt want daar ligt die boom nu, in moten.

Klieven mag hij doen. 😊







En de takken, vroeg Wim, wil je die ook? Ja die wilde ik ook want van 't voorjaar gaan we weer een versnipperaar huren en al het snoeispul versnipperen. Ik heb erg veel gehad aan de houtsnippers van vorig jaar.

Het is allemaal organisch materiaal. Als je dus genoeg ruimte hebt, breng zo'n bult takken dan niet weg naar de stort. Huur een versnipperaar (met een paar buren tegelijk?) en je hebt pracht compost.





Op de voorpagina van het NRC vandaag stond mijn overbuurvrouw. Nou ja, ze had het kunnen zijn, met haar mooie Staphorster kleding.

Die kleding gaat de hele wereld over. Op Parijse en Milaanse catwalks is dat stipwerk helemaal hot.

De dames hier in Staphorst blijven er heel nuchter onder. Niks geen kapsones.






En vanavond gingen we op kraamvisite. Want Brit .... is tante geworden! Met een echt kraamvisite-gezicht liep ze rond tussen de wriemelende pups van haar zus Teska.

Maar eerlijk gezegd had ze meer interesse voor haar zus en voor haar moeder dan voor de kleine puppies. Wij des te meer. Wat een dropjes zijn het. Wij wilden er zó wel eentje onder de jas meenemen.








En Brit zou heel graag een maatje willen. Ze is een hele sociale hond en wij zijn gewoon niet altijd thuis bij haar. Dus een pup erbij zou heel mooi zijn. Maar het is te vroeg. We hebben nu helaas geen tijd om alweer een pup op te voeden.

Misschien eentje uit een volgend nest. En daarom zullen we deze pups de komende weken goed volgen!

Nog even bij de koeien kijken en dan .. op huus oan!




Fijn weekend. Tot maandag weer!


4 reacties:

philivd zei

Dat hout sjouwen hebben we jaren gedaan,buik van vol,die losse takken gbruikten we vroeger om er de erwten te laten langsgroeien"rijshout"noemden we dat.Bij puppy's langs gaan is gevaarlijk,zeker hier thuis

Dufraing Marc zei

Als je nu en in de toekomst nog veel "hout" gaat halen denk dan eens na over een kleine kliefmachine. Die kosten niet zo veel en zijn verdorie echt handig - je krijgt er alles mee klein en je wordt er (bijna) niet moe van! Misschien eens kijken op marktplaats??? Een tweede hondje zou voor jullie en Brit echt wel leuk zijn.

Anoniem zei

Ik wou dat ik zulke mensen kende, jullie kunnen weer lang vooruit met al dat hout. Zou dat verse hout zelf wel buiten opslaan onder een apart afdak en niet in een schuur vanwege de kans dat ongedierte in je balken ed. kruipt, buiten droogt vers hout ook vlugger door wind en zon. En tweede hondje zou leuk zijn voor Britt en voor jullie, maar vergeet ook niet om Bekje dan voldoende aandacht te geven als haar speelkameraadje opeens een soortgenootje heeft om mee om te gaan. Ik merk het hier aan onze kat, hij komt geregeld uit zichzelf een knuffeltje halen, heeft dan behoefte aan aandacht en genegenheid. Vooral omdat Bekje dit van van kitten af gewend is.

grandma zei

Heerlijk zoveel gratis hout ! Wij hebben zelf een kloofmachine gekocht dat scheelt zoveel werk . Oh en een versnipperaar, ook zo’n aanschaf die echt de moeite waard is.
Schattig die kleine hondjes ....smelt