Gezwam.

Die kippen hebben het blog gelezen gisteren, over dat ik schreef dat er elke dag één eitje is en soms twee. En toen dachten ze we zullen es wat laten zien.

Vanmorgen ..... vier! 😊

En nu krijg je dus dat je oudere eieren hebt en nieuwere. Van 't weekend at Marlieke alle eieren op maar die is naar huis. En wij aten toevallig vandaag en gisteren geen eieren. Hoe hou je al die eieren uit elkaar? Nou, moet je kijken, het zijn van die kleine eitjes, en ze passen in ....

..... het bakje van de ijsblokjes! Ze passen er precies in! Twee van maandag en vier van dinsdag. Zolang niemand met die bak gaat hannesen en hem per ongeluk omdraait, hebben we nu dus een eieren systeem.

Als er vijf eieren per dag komen kan hij nog een kwartslag draaien. En daarna, och dat zien we dan wel weer.

Dan waren er nog de oesterzwammen. Daar hebben we afgelopen weekend weer een flinke tros zwammen van geoogst. Geen foto van. Ze groeien uit zo'n gaatje in de emmer. Ik heb wel het stammetje van die tros bewaard.

Als je de emmer openmaakt zie je geen koffiedik meer maar alleen maar witte oesterzwam-schimmel. Daar moet je niet van schrikken dat is juist goed.

Om er weer opnieuw van te oogsten haal je de inhoud van de emmer eruit, doe dat in een grote bak. Maak de emmer schoon (géén zeep) en doe er weer nieuwe koffiedrab in. Daar doe je dan een paar flinke scheppen van de oude koffiedrab mét schimmel bij.

Ik deed ook het stammetje in de emmer. Daar zitten ook zwam sporen in.

En dan weer wachten. Na een week of drie groeit er ineens in een dag of twee, drie een dikke kluit lekkere verse paddestoelen uit. Voor op de pizza bijvoorbeeld. Of bij vlees.

De oude koffiedrab die je over houdt, dat kan je ook weer aanvullen met verse koffiedrab als je genoeg hebt, en in een tweede en derde emmer doen. Dan heb je elke week oesterzwammen.

Je kunt ook zwammen kweken op hout, of op stro. Dat gaan we allemaal nog proberen maar niet vandaag. 😊

Naast die emmer staan op tafel nog de borden met bonen en erwten te kiemen, in vochtige doeken. Kijken?

Sufkop die ik ben had ik de tuinbonen in een zeefdoek gewikkeld. Met van die gaatjes. Wat doen de tuinbonen dan? Die steken hun kiem pal door zo'n gaatje. Als je dat losmaakt heb je kans dat dat afbreekt. Weg kiem.

Maar de tuinboon is zó sterk, die kan nog wel een tweede kiem laten groeien, dus gewoon toch maar poten als het afbreekt.

Moet je nagaan, als je de tuinboon opeet, dat je zelf ook al die kiemkracht binnen krijgt! 😉

De erwten zaten in een dichte theedoek en daar is het goed gegaan. De kiemen zijn netjes binnen het doek gebleven.

Nou daar gaan we met de handel. Naar achteren. De erwten en bonen poten in een zaaibed.

Dat doe je het beste in een kas. Daar is het licht en warm. Maar ik heb geen kas. Dus zaai ik ze op een krat. Eerst een mengsel maken, een soort van potaarde, van gelijke delen compost en zaagsel en schone aarde uit een molshoop. (lang leve de molshopen)

Daar de krat driekwart mee vullen. De bonen gaan op de éne krat, gaatjes maken en die bonen voorzichtig (denk om de kiem) in de aarde duwen. Bij de erwten gaat het makkelijk. Gewoon over de krat verdelen.

Dan op beide nog een laag potaarde en goed aandrukken. Water geven met de broes. Klaar.

Ik heb ze maar buiten gezet. Met wat stevig plastic eromheen gewikkeld. Als soort van kas. We zoeken wel een plekje voor die kratten van de week.

Erwten zaaien, nou eigenlijk zijn het capucijners. Grauwe erwten, zoals ze in Groningen heten. Ik vind ze lekkerder dan doperwten. Ze zijn minder melig.

Vanavond aten we ze toevallig.

Capucijners met gehakt, knoflook, uien en wortel. Hollandse winterpot. Lekker met zelfgemaakte appelmoes. En alles ... van de tuin. Behalve het gehakt.