Bloopers.

Bij mij .... was het een week van bloopers!

Eérst zie je dat niet zo. Er gaan natuurlijk veel vaker dingen mis. En dan nóg es wat. En dan gaat er ook weer wat goed. Maar deze week ... ik weet niet ...

.... het begon er al mee dat mijn camera aan het aftakelen is. Soms maakt hij prima foto's en soms niet. Dan krijg ik het niet scherp. Deze week deed hij dat de hele tijd. Zo wou ik een foto laten zien van hoe mooi het groene knollenveldje is opgeknapt, na die wiedbeurt. Je ziet allemaal knolletjes opkomen, en haast geen rogge meer.

Maar, onscherp dus.

Nou dan zetten we er gewoon die twee haasjes maar bij, die altijd op groen-groen-groene knollenlandjes schijnen te zitten. 😊🐰🐰

Volgende blooper deze week waren de kippen die ineens het paadje naar de moestuin gevonden hebben.

Wat ze daar doen? Fladderen naar de maiskolven. Erop zitten en erin pikken. Want het zijn zeer handige kippen. Ze kunnen wel bij het circus.

Maar goed. Nou dat weer dus. Zijn het niet de mussen dan zijn het wel onze bloedeigen kippen. Dag mais!

 

Gelukkig is er erg veel mais. Er blijft nog wel wat voor ons over.

En vandaag was er de blooper met Rambo, de ram, die een tijdje op ons weiland logeert. Ik was aan het mest verspreiden op het weiland, en Brit mocht even mee. Maar helaas Brit en Rambo samen op één weiland dat was géén succes. 

Ik heb er geen foto's van want we waren te druk om eerst achter Brit, en toen achter Rambo aan te rennen, die uiteindelijk drie weilanden verderop tot stilstand kwam. Bij onze achterburen. Paul heeft hem gevangen, samen met achterbuurman, met een groot net. 

Pfjoe.

Dit hier onder was een andere logeer-ram. Even voor de foto. Die liep ook wel eens weg, maar bleef dan tenminste op ons erf.

En dan was er nog de blooper met een kuikentje ....vanochtend vroeg. Het kuikentje was op de strobalen uitgebroed, samen met nog wat andere kuikens. En toen is het kuiken tussen de strobalen terecht gekomen.

Je hoorde het beestje piepen, maar het was niet te vinden. Moeder kip in de stress. Dus al dat stro moest aan de kant. Hij bleef onvindbaar maar ik hoorde hem wel.

Sorry kuikentje ..... ik gaf het op.

.... maar gelukkig zat hij een paar uur later weer gewoon onder de kip. Asjemenou. Ben je daarvoor een dik uur met strobalen aan het sjouwen geweest.

(ook dit zijn andere kuikens want mijn camera deed het nog steeds niet)

Volgende blooper. 

Ken je dat? Dat je haast hebt bij het uit de auto stappen en de sleutel in het contact laat zitten vanwege handen vol met tassen? En helaas ook nog op de contactstand?

Dan loopt je accu dus leeg.

Gelukkig hadden wij inmiddels weer twéé auto's want Liek en Senne zijn weer terug van vakantie, en kon handige Paul dat even fixen. Ik laat het zien, hoe dat moet, voor degenen die er net als ik niks vanaf weten. De rode en zwarte kabels aan weerskanten van je accu vastknijpen, in beide auto's, en dan start je de 'goede' auto.

Dan laat je van de auto met de lege accu tien minuten de motor aan, en dan is die accu weer opgeladen.

Nou. Vroem vroem. En dom dom. Dat ook.

Er waren nog meer bloopers van de week. Maar ik laat het hierbij. Het is zo wel genoeg.


🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Vanmiddag heb ik eindelijk eens in de voortuin gewerkt. In de bloemen borders. Die borders die waren prachtig toen wij hier kwamen wonen, want Klaasje had destijds vele borders, allemaal gevuld met prachtige bloeiende planten.

Maar ik kon dat allemaal niet bijhouden, naast de drukte van de boerderij en vele andere dingen. Dus van die borders zijn er nu twee smalle stroken over gebleven, en die zijn vanmiddag gefatsoeneerd. Ook daar laat ik het uitgetrokken onkruid liggen. Je schud het zand uit de kluit en frommelt de planten een beetje in elkaar.

Dan onder de struiken wegmoffelen. Geen haan kraait ernaar en je bodem wordt prachtig door die extra compost. Want die is op dit moment nogal zanderig, arm en droog.

(de takken gingen er wel uit, die worden versnipperd)

En zo loopt de augustusmaand alweer op z'n eind.

Ik doe niet heel veel meer aan de gewassen. Bijhouden. Oogsten. 

Met de planten wordt het iets rustiger. Met de dieren blijft het jaarrond druk. Zo is dat nou eenmaal. Zo moeten we ook elke keer een speurtocht houden naar de eieren. Tot bovenop het hooi. Want met al dat hooi en stro op het terrein hebben de kippen zoveel plekjes. Dan moet je alles bij langs.

Ik doe het niet elk dag maar zo twee keer per week.

En dan ... de katjes. Ze zullen niet zo gek lang meer bij ons zijn dus voor de liefhebbbers nog wat fotootjes. Die zijn allemaal van Paul. Haha hij hield nooit van katten, maar nu met die kleintjes loopt hij de hele dag van ooooh en aaah en kijk-es-wat-lief 

en maakt foto's voor de familie app, dus heb ik gelukkig nog wel wát om te laten zien.

Zoals dit kleintje, we noemen haar Engeltje vanwege haar onschuldige gezichtje, en ze slaapt het liefst in Brits mand.

En Brit? Die gaat dan naast de mand liggen!

 

En ook gaan ze inmiddels naar buiten. Verkennen.

Vandaag, na de bloopers, en na vanmiddag achter dat schaap aanrennen, vond Paul het wel een goed idee om de fles appelcider die we van Liek en Senne kregen open te maken.

Cider ... dat is ook echt leuk om dat weer eens te maken.

Maar nu eerst, gewoon opdrinken! Proost!