In donkere tijden is er een tendens van mensen om te focussen op wat er allemaal fout gaat in de wereld. Doe dat niet. Focus je daar niet op. Leid je aandacht ervan af.
Je kunt neerslachtig en down worden van alle negatieve gebeurtenissen en ontwikkelingen die buiten je bereik liggen. Omdat je er niks aan kan doen. Focus je er niet op. Dat is ... je energie verspillen zonder de zeilen te hijsen.
We zijn nodig. Elk mens is hard nodig op deze planeet. Dat is, wat we zeker weten. En hoewel we vaak weerstand ontmoeten, ontmoeten we daarnaast ook liefdevolle en positieve personen die ons kunnen helpen en begeleiden, voor een korte of lange periode. Wanneer je zo iemand ontmoet in je leven laat je dan inspireren door deze personen.
Onze taak is het niet om de hele wereld te repareren. Om alles te fixen. Onze taak is het om uit te reiken naar datgene wat binnen ons bereik ligt. Iedere klein ding dat de ene ziel kan doen om een andere ziel te helpen, en om te assisteren bij het helen van een klein stukje van alle smart in de wereld, ieder klein ding helpt immens veel. Wat nodig is voor een grote positieve verandering op de wereld, is de optelsom van al die kleine goede daden. Al die daden opgeteld, tellen. Steeds meer. Steeds weer. Elke dag.
Een van de meest kalmerende en krachtige dingen die je kunt doen is rechtop blijven staan in een stormachtige wereld. Een sterke ziel straalt uit als gouden licht in een donkere nacht. Zwakkere zielen, mensen die in paniek zijn, die neigen mee te doen aan kwaadspraak en geweld, kunnen aangetrokken worden door dit sterke licht. Kunnen daardoor geïnspireerd worden. Zoekende zielen vangen het licht op van degene die sterk is, en die aandacht en hulp biedt aan anderen. Die geeft. Als jij zou willen helpen om het tumult in de wereld te bedaren is dat één van de krachtigste dingen die je kunt doen. Rechtop blijven staan en aandacht en liefde hebben voor je medemens.
Er zullen altijd momenten zijn waarop je je ontmoedigd voelt. Waarop je zwakker bent. Maar geef die gevoelens niet teveel aandacht. Geef het geen 'stoel om op te zitten' en laat het niet 'van je bord eten'. Focus je op de dingen en op de personen die je inspireren, en die je weer terugbrengen in je kracht. Hang teksten aan de muur of leer ze uit je hoofd. Teksten die je door moeilijke momenten heen helpen en je inspireren om de draad weer op te pakken.
'Als een prachtig sterk schip in de haven aankomt en is afgemeerd, dan is ze veilig. Daar is geen twijfel over. Maar veilig in de haven liggen is niet datgene, waar sterke schepen voor gebouwd worden.'
(losjes gebaseerd op, en zeer vrij vertaald naar, een tekst uit 'Women who run with the wolves' door Clarissa Pinkola Estes)
21 reacties:
Heb er net 4 maanden mantelzorg op zitten, Clarien, 8 à 10u. per dag, 7/7, en ben uiteindelijk, door vreemden, als grof vuil aan de deur gezet. 'k Probeer me recht te trekken aan je log.
Lie(f)s.
@Delete de reactie maar, 'k wilde 't gewoon even van me af schrijven.
Dank Clarien! En veel sterkte voor jou, Lies...
Tjee Clarien, ik krijg gewoon kippenvel van je woorden. Wat een ware woorden en op een goed moment. Bedankt.
En voor Lies, hopelijk komt het nog "goed" en zo niet:ik weet niet wat je gedaan hebt en voor wie, maar bedankt DAT je het gedaan hebt.
ik doe met je mee.....ieder in zijn/haar kleine wereld doet er toe.
Alles doet er toe(Herman van Veen)
Mooi Clarien! Doet met denken aan 'n liedje: "Jezus zegt dat Hij hier van ons verwacht dat we zijn als kaarsjes brandend in de nacht. Jij in jou klein hoekje en ik in 't mijn!"
Lies, je hebt ook je lichtje laten schijnen door mantelzorg te geven. Sterkte!
DAnk je wel Clarien, voor dit inspirerende stukje! Ik ga het de komende dagen een paar keer herlezen, heb het ook echt nodig op het moment (want ik zit er even helemaal doorheen, v.w.b. het alleen zitten....)
Wat een mooi, inspirerend stukje heb je geschreven, dankjewel
Prachtig Clarien! Dank je wel. Schrijf deze tekst over en leg ze in mijn nachtkastje, om te lezen op de momenten dat het leven anders loopt dan je hoopt en verwacht. Lies, veel sterkte.
Mooi en waar, Clarien. We laten ons dikwijls al te gemakkelijk meeslepen in het donkere verhaal. Dat is echt jammer.
En voor Lies: ik ken het. Ik heb het met mijn moeder meegemaakt. Heel pijnlijk en moeilijk te verwerken. Maar uiteindelijk moet je bij jezelf naar je kracht zoeken. Ook moeilijk in deze omstandigheden, maar het lukt wel. Goede moed!
Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Ik geniet meestal van het leven, maar zie ook wat er allemaal gebeurt en dat laat me niet koud, al leef ik elke dag voluit, voor zover mogelijk.
@Bedankt, allemaal, met een dikke virtuele knuffel.
Lie(f)s.
Liefs voor Lies!
Wat mooi, dankjewel!
Dit blog hadden we net nodig Clarien.
Dank je wel.
Groeten
Loes
Clarien, wat een krachtige tekst en zo helemaal echt en waar. Jouw eigen hertaling brengt het nog dichterbij. Dit neem ik de rest van mijn leven met me mee en ga het uitstralen waar ik kan.
Bedankt, Clarien. Verbonden zijn is hard nodig in deze tijd van sociaal isolement.
Mooi Clarien! Ik kon je woorden wel even gebruiken! Heb het thuis moeilijk, zal voorlopig nog wel zo blijven. Je tekst houdt me weer even op koers en geeft hoop. Dank, dank, dank. Sientje.
Dank je wel voor deze tekst op het goeie moment! José
Dank jullie op je beurt allemaal weer voor de mooie reacties. Voor de dingen die je hier deelt. Waar anderen ook weer veel aan hebben.
En Lies, daar zijn blog(ger)s toch ook voor? Lie(f)s én leed he? ;-)
Knipoog en een zoen, Clarien!
Lie(f)s.
Een reactie posten