Niet alleen bij ons hoor. Maar overal wel.
Dan even de deegroller erover halen. Eventjes die blaadjes kneuzen. En dan gaat het is een karaf met schoon water. Een hele dag lang. Het water kleurt langzaam naar lichtgroen.
Er kan natuurlijk wat citroen in. Kan. Of een scheutje siroop. Kan ook. Maar je kunt het ook gewoon zó opdrinken. Een paar keer per dag een glas vol. Als je toevallig bij de kraan in de buurt bent.
Het smaakt naar ... och .... gewoon héél licht, naar een soort van wild groen. Niet vies, en ook niet echt heel sterk. Zelf drink ik dit water het liefst op kamertemperatuur maar je kunt het uiteraard ook in de koelkast bewaren. Na twee dagen moet je het niet meer drinken. Geef wat er dan nog van over is gewoon aan je kamerplanten.
Die lusten ook wel een slokje winter-elixer. 🍀🍀🍀
Eén van de uitlopers was zó lang, dat ik die in stukken heb geknipt. In elk stuk moeten dan wel een paar ogen zitten, uiteraard. En dan alles in potjes, op een lichte warme plek.
Ook wat pepertjes heb ik gezaaid, en wat paprika. Die hebben zóveel tijd nodig om vrucht te zetten, dat ik dit jaar maar eens vroeg begin!
Haha. Uitstel van executie. Al die groene klusjes vanmorgen. Het waren allemaal afleidingsmanoeuvres. Want eigenlijk ... begon vandaag hier in huis .... de Grote Schoonmaak. Zoals elk jaar, de eerste week van Januari.
Ik vind het echt een nare klus, vandaar dat ik er het jaar maar meteen mee begin. Dan hebben we dat tenminste weer gehad. Nou, daar gaan we hoor!
En ik laat zo tussendoor wel even wat van me horen!😊
4 reacties:
Dat frisse groen is uitnodigend, Clarien!
En die schoonmaak..., af en toe moet het hé...
Lie(f)s.
Veel moed met de grote schoonmaak!
Wat een super ideeen zie ik weer voorbij komen op je blog...dank je wel daarvoor !
Ik ben wonderboom aan het voorzaaien. Ricin. Woelratjes en andere knaagdiertjes zouden daar niet dol op zijn, dus van plan om dat in de buurt van de moestuin te planten.
Als je wil, kan ik je zaden sturen ?
(Ik postte tot recent als MC, maar mijn account paste zich aan sedert ik een blog heb)
Van commentaar op de jaarlijkse (voorjaars)schoonmaak houd ik me verre. Ik herinner me nog dat het een van de meest gehate karweitjes was van mijn moeder, die sowieso een hekel had aan het huishouden. Haar hart lag toch echt meer bij het boerenwerk.
Waar ik wel met enigszins opgetrokken wenkbrauwen naar keek was de foto van de stekjes van o.a. de zoete aardappel en op dezelfde foto zag ik ook nog een snoeischaar liggen.
Mijn ervaring is dat je stekken en in hij bijzonder kruidige stekken, met een scherp mes moet snijden. Zelfs de scherpste snoeischaar geeft geen glad snijvlak, maar wel beschadigingen die de stek gevoelig maken voor aantasting. En nog een tip: reduceer het het bladoppervlak van een stek. Meestal is het voldoende alleen aan de top een deel van het blad te laten staan. Zolang de stek nog geen worteltjes heeft, moet het alle energie erin stoppen om voldoende vocht te kunnen transporteren zodat het blad voldoende kan verdampen. Vooral als je de stekken niet afdekt met een platic zakje of een glazen pot. Daarmee verhoog je automatisch de luchtvochtigheid waardoor de stek minder water aan hoeft te voeren voor verdamping via het blad en zich kan richten op de vorming van littekenweefsel en wortelvorming.
Ha, dat herinnert me er aan dat ik eens in een januari jouw blog gevonden heb!
Ik zocht naar een moestuinblog op het www, en kwam terecht bij jouw bericht over De Grote Schoonmaak en meezingen met hits uit de jaren '60 en '70.
Dat berichtje had niet eens te maken met moestuinen maar ik vond het zo leuk en optimistisch dat je blog in mijn favorieten belandde.
Succes en plaats later vooral nog wat foto's van je bataat, bij mij zijn alle experimentjes tot nu toe mislukt. Hopelijk kan ik de kunst een beetje afkijken (en aflezen, in Willems tips).
Een reactie posten