Vernieuwt de levenskracht!

Vanmorgen toen ik de buitendeur in onze slaapkamer open deed schoten Bossie en Billie met z'n tweeën naar binnen. Ik had de armen vol beddengoed en kon ze nét niet tegenhouden, toen ze allebei onder het bed schoten. Wat nogal dom is, want ze hebben beiden een dikke laag winterspek, en ze passen helemaal niet meer onder het bed.

Ik probeerde ze er onderuit te halen, poes poes, maar het lukte niet. Múúrvast leken ze te zitten. Nou dát weer. Hoe krijg je die er nu weer onder uit? Nou, ik dacht, ze zijn eronder gekomen, ze komen er ook wel weer uit. En ja hoor, na een half uur zaten ze gewoon weer boven op de overloop. 

Een beetje lodderig lagen ze daar, met de kopjes net over de rand, om toch vooral niks te missen van wat beneden allemaal gebeurt.

Haha never a dull moment met katten. Hoewel ze weinig ondernemen in de winter. Ze slapen driekwart van de dag. Het liefst ergens binnen, of in het hooi. Geen wonder van al dat winterspek.

Nee, dan een hond! Die beweegt de hele dag. Steeds maar in mijn kielzog meedraven, en anders rent ze wel achter vogels aan, of begraaft ze stokken en graaft die ook de hele tijd weer op. En natuurlijk elke dag onze wandelingetjes. Meestal hetzelfde rondje, maar het ziet er toch steeds weer anders uit. Nu met die vorst .... alles mooi blauwwit ..... 

Vandaag weer gewoon maandag. Niks bijzonders. Jante kwam vanochtend koffiedrinken en we hebben weer een zak mais gepeld. En het gehad over het nieuwe fietspad, wat langs ons huis komt, waarschijnlijk beginnen ze eindelijk, volgende week. Al vijf jaar wachten we erop. Dan kunnen we eindelijk de voortuin afmaken. 

Het zal wel wennen zijn als er ineens allemaal mensen door onze voortuin heen fietsen. Maar ook wel levendig. En ook heel fijn dat je dan eindelijk veilig langs de weg kunt wandelen en fietsen.

En vanmiddag kwamen Bart en Aske langs met een lading takken. Voor ons. Om weer snippers van te maken. En een deel ervan gaat gewoon linea recta zonder te versnipperen de wildernis in. Om daar een soort bos-achtige bodem te creëren. Haha Bart was helemaal achteruit van hun huis naar ons gereden met die kar erachteraan. 

Vanavond maakte ik een bieten-uientaart. 

De rode bieten staan in turfgrond, in de koelcel, en de bovenste laag krijgt alweer kleine uitlopers. Die slanke felgekleurde takjes zijn ook gewoon eetbaar. En heel mooi op een salade.

..... maar het liep wat anders. De taart is nogal mislukt en uit elkaar gevallen, en de salade had ik toen ook geen zin meer in. 

De blaadjes kwamen zó op het bord en de verfrommelde (maar nog wel lekkere) taartstukken kwamen er hatsjee bovenop. Ook prima. Het is echt niet altijd haute cuisine hier hoor, en al zeker niet op maandag!  😊

 

Zelf ben ik ook vrij sloom vanavond. Met al die slapende beesten om je heen, en met de warme kachel en een buik vol eten .... nou ...  je valt zomaar op de bank in slaap. 

Maar daarna, een kop thee, en eventjes inspiratie opdoen op het www. Op het blog van herbalblessings kwam ik een leuke tip tegen. Zij zaait al vanaf december bloemenzaden. Van bloemen die winterhard zijn, uiteraard. Je leest het hier.

Ik ben meteen even de zadenbak ingedoken, en heb de bloemzaden opgezocht. En wat plastic potten. Leuke klus voor later deze week, bloemen zaaien! Winterzaaien! 

En daar lag ook nog dat zakje met de Chinese Hokjespeul. Heel toepasselijk. Vernieuwt de levenkracht. Haha daar zou je zo begin januari wel een boontje van kunnen gebruiken! (gaap)