Pop-up tuintje.

Het weekend is weer om. Iedereen is weer naar huis.

Het was erg gezellig met de hele familie over de vloer, nou ja, niet over de vloer, want we zaten buiten, gisteren. In de warme zon. Wat een mooi cadeautje was dat, van mei.

En vandaag wasdag en poetsdag. En ... restjes wegwerken.

 

Je ziet daar ook meteen het tafelkleed dat ik kreeg voor moederdag. Ik ben er helemaal wég van! Zo'n mooie kleur groen. En het is drie meter lang, dus het kan zelfs over de tafel in de paardenstal. Daar hadden de meiden rekening mee gehouden!

Vanochtend, midden onder het werk, kwam overbuurvrouw koffie drinken. Dat doet ze altijd op maandag. En dat is heel goed voor mij, zo'n onderbreking, anders zou ik als een dolle drieste beer de hele maandag door denderen.

Ik had wel even de sokken van boven gehaald, die met die gaten, om ze te stoppen, onder de koffie.

Ouderwets?

Tja, misschien wel, maar het is noodzaak. Ik draag altijd het allerliefst zelfgebreide sokken, van echte sokkenwol, maar ik kan ze helaas zelf niet breien. Omdat ze haast niet meer te krijgen zijn, moet ik ze dus wel eindeloos stoppen ......

Buurvrouw zei vandaag ... maar dan leer ik oe dat toch? Want zij kan dat dus gewoon nog wel. Dus dat hebben we nu afgesproken. We gaan aan het breien, en zij leert me dan ook die sokken.

Misschien kan ik er foto's van maken, dan kan je meedoen!

En vanmiddag, eindelijk naar buiten. Inspectie op de tuin. Maar daar werd ik niet vrolijk van. Bijna alle pompoenplantjes, zo'n honderdvijftig stuks, zijn dood.

Eigen schuld hoor. Te vroeg buiten gezet. Het was nog te koud voor ze.

Dus, maar niet al te lang over treuren, dat soort dingen gebeuren elk jaar wel een keer. Ik heb bij elk dood plantje een paar pompoenpitten in de grond geduwd. Zet hem op pitten!!

En toen verder op het bonenbed. Dat is zó'n leuk werk elk jaar, die draden spannen.

Vraag me niet waarom, want het is gewoon ..... draden langs palen vastmaken, die spandraden, waar de touwtjes aan komen. En waarlangs later al die zware planten, beladen met bonen, omhoog kunnen groeien.

Wat geniet ik daar elk jaar van. Je kijkt omhoog, naar de blauwe lucht, en je maakt iets!

Er is dit jaar maar één bonenbed. Vorig jaar had ik véél teveel bonen. Toen waren er zes bedden. Nu dus maar één. Dat is misschien weer te weinig.

Komt allemaal door Bella. Een groot deel van de tuin staat namelijk vol met veevoer. Haha, en zelf kan ze daar niks aan doen hoor. Zij vraagt nergens om, ze is zo'n makkelijke lieve koe.

Ze kwam ook even kijken, bij de bonen. En nu vroeg ze wel om iets.

'Wil je m'n kop even krabben?'

Och, sneu he, zo'n kop vol vliegen. Het helpt niet of ik haar krab. De vliegen blijven.

Dan, een volgend werkje. In de paardenbak maak ik dit jaar allemaal kleine tuintjes. Voor allerlei experimenten. Er is al één tuintje voor de Sorghum plant. Je weet wel, die soort van suikerriet-achtige plant, waar je molasse stroop van kan persen.

En er is één grotere tuin voor pompoenen. En een mini-tuintje voor mais. En een lange smalle strook tuin (van pure stalmest) voor kolen en bonen en tomaten. Allemaal gewoon in de paardenbak, die bestaat uit een meter diep puur wit zand.

En ook vandaag, weer een tuintje erbij. Het is zó gemaakt. Misschien kan je het zelf ook proberen, in een zonnige hoek, waar de grond niet zo best is. Kijk, zie je wat hier ligt?

Een doos? Nee hoor. Het is het begin van een tuin!

Haal alle plastic en nietjes eraf, en zoek een zonnig plekje. Daar giet je eerst wat poepsoep of plantengier over de bodem.

Dan het karton erop. Goed natmaken.

En dan een dikke laag compost erop. Twintig centimeter dik wel. Of potgrond, kan ook. Maar compost is beter want daar zitten al vele beestjes en bacteriën in.

Je kunt gewoon je bewaarde compost, van tuin- en keukenafval, gebruiken. Met misschien wat konijnenkeutels of kippemest of koemestkorrels erdoor. Zoiets.

Als je het mooier vindt, kun je er bovenop wat mooie zwarte tuinaarde leggen. Ik had geen mooie zwarte aarde meer, dus, niet gedaan.

Dan wat karton eromheen, of plankjes, of bielzen, of houtsnippers. Het maakt niet zoveel uit, maar leg er wel wat omheen, voor onkruid onderdrukking. En ook tegen de slakken.

En dan heb je in een half uur een mooie nieuwe tuint! Nou, planten maar!

Het mooie van zon tuintje is, je kan het ook zó weer weghalen, als je er zat van bent. Een echt pop-up tuintje dus!

Goed. Morgen weer vroeg op. Ik denk dat de grote tuin morgen wel droog is .... dus het Grote Wieden kan weer beginnen! 😊😊