Allemaal beestjes.

Goeiemorgen! Vanochtend, zomaar drie spierwitte splinternieuwe kuikentjes erbij.

Welkom in de wereld kuikentjes! Dat jullie maar groot en sterk mogen worden hier, op Moeskers Moestuin.

De hele dag stond in het teken van beesten. Leek het wel. Niet alleen maar lieve sneeuwwitte kuikentjes, maar óók bijvoorbeeld ... de witte vlieg. Die zat op alle planten in de kas. Nee he! Witte vlieg tast je planten aan. Wat nu?

Ik heb alle planten naar buiten gesleept, en alles flink besproeid met véél water. En de lege kas heeft ook een flinke sproeibeurt gekregen. Dan alles laten drogen in de warme zon. De zon reinigt alles!

De meeste planten, zoals bijvoorbeeld de zeventig tomatenplanten, zijn meteen maar buiten uitgeplant. Op allerlei plekken. Buiten is er zon en wind en dan is die witte vlieg zó weg.

Grappig is, dat sommige plantjes helemaal niet werden aangetast. Zoals de jonge appels. Die zijn opgekweekt uit zaad. Appelboompjes zijn sterke planten. Geen spóór van witte vlieg.

Andere beestjes.

Elke dag loop ik de aardappelplanten langs. En elke dag vang ik de colorado kevers. 

Het zijn eigenlijk schit-te-rend mooie kevers. En ze doen niet veel kwaad. Och, ze eten misschien een klein hapje van het aardappel blad, maar verder zijn ze vooral geïnteresseerd in .... paren.

En dat neem ik ze niet kwalijk. Dat is natuur! 😊

Maar helaas .....

..... helaas helaas krijgen ze na ál dat paren vele vele nakomelingen, en die fel gekleurde oranje larven ... die doen wél kwaad.

Zo'n bosje larven, van één ouderpaar, die kan in no time een hele aardappelplant opeten. 

Dus, vangen, die kevers! Maar ook al vang je zoveel mogelijk, je mist altijd een aantal, en hebt toch altijd schade, als je géén chemische middelen wil gebruiken tenminste.

👀 👀 👀

En nu komt er iets wat niet geschikt is voor jeugdige kijkers en voor mensen met een zwakke maag. 

👀 👀 👀

Ik probeer iets nieuws uit, ter bestrijding van die kevers. Ooit, las ik in een boek, dat mensen in uiterste nood, in een sprinkhanenplaag, die sprinkhanen hebben doodgemaakt en toen hebben vermalen, en een aftreksel hebben gemaakt van de dode diertjes, die ze op hun gewassen spoten, om sprinkhaan te bestrijden.

Dat hielp.

 

Nou.

Dat heb ik ook gedaan.

Alle kevers worden met een steen morsdood geslagen. Dan gaan ze in een bak water. De kevers lossen dan langzaam op.

Het aftreksel wordt dan gezeefd door een doek, en dat spuit ik op de aardappelplanten. Er gaat ook wat kruidnagelolie door zodat het wat minder stinkt, en omdat veel insecten niet tegen die lucht kunnen.

Of het helpt? Dat weet ik nog niet. Ik ben er nét mee begonnen. Maar als het helpt is het een goede biologische bestrijding. Het aftreksel is niet schadelijk voor de planten. Het is zelfs een soort van bemesting.

En er is ook nog een ander 'beestje' of eigenlijk meer een parasiet. Namelijk knolvoet. Die koolplanten aantast.

En rabarber ... die schijnt te helpen tegen knolvoet!

Knolvoet ....  komt helaas steeds vaker voor, omdat kolen inééns zo in de mode zijn. De kolen zijn ontdekt, als zeer lekkere groenten, en ook zéér gezond, en nu ineens wil iedereen kolen hebben.

Maar helaas, door dat telen van al die kolen, is de parasiet 'knolvoet' een steeds grotere plaag aan het worden. Hij bestond al in de Middeleeuwen, maar de laatste tijd maakt hij een opmars!

Een stuk rabarber in het plantgat stoppen. Schijnt te helpen. Vandaag heb ik onze kolen verplaatst, ze stonden op een kluitje, en kregen vandaag hun definitieve plek, mooi ruim uit elkaar, en in elk plantgat gingen een paar stukjes rabarber.

Beestjes.

Ook vanavond. We waren in het bos, ik mocht mee op inspectie langs de nestkasten van de natuurvereniging .... en wat was het mooi in het bos, in de avond ....

Vele nestkasten zijn bezet. Met schattige kluitjes jonge vogeltjes. Zo lief.

Koolmees, pimpelmees, bonte vliegenvanger .....

.... maar we zagen óók iets anders!

Wat het is? Of was? Een jonge ree? Ik weet het niet. Indrukwekkend was het wel.

Nou. Levende en dode dieren. Het is allemaal natuur. Maar ik zie ze het liefste levend hoor! Zoals Bella, die vanavond weer verhuisd is naar het weiland van Wim. Ze was door het dolle heen.

En de witte donsbollen .... daar sluiten we mee af!