De bult van Brit.

Gisteren, op de laatste dag van het oude jaar, reed ik naar mijn moeder, die op die dag jarig is. En dit keer werd ze zelfs tachtig!!

Het hele jaar hebben we plannen gemaakt hoe we deze dag zouden vieren. Telkens waren de regels weer anders, en telkens veranderden we de plannen. Bij haar thuis vieren, in een hotel vieren, met familie erbij, wel of niet, met familie en vrienden in groepjes, wel of geen mondkapjes.

Uiteindelijk was het eigenlijk heel simpel. Het feest .... wordt uitgesteld. En wij waren gisteren met alleen maar broer, zus, en ikzelf, bij haar. Een heel rustige verjaardag dit keer, met veel aandacht voor elkaar en voor de jarige.

Wel was er natuurlijk héél veel geregeld. Allemaal verrassingen voor haar. Stapels kaarten, telefoontjes, bossen bloemen, kado's .... man man. En ook, een lied, gezongen door alle kinderen en kleinkinderen, allemaal apart, en heel kunstig digitaal aan elkaar gesmeed. Nee, helaas kan ik jullie dat filmpje niet laten zien, hoe leuk dat lied ook was. Haha ... niet alles kan zomaar op een blog.😊

Van jong en mooi ging het rapjes naar tachtig ..... dat was de eerste zin van het refrein. En zo is het ook. Jong en mooi ..... en hopla ... ineen ben je dan zomaar tachtig. Maar ... ze is er nog! En nog steeds jong van geest, en tussen wat klachten en mankementen door ....  ook nog steeds behoorlijk gezond, gelukkig!

🌟🌟🌟

En toen ...... om 24.00 ..... was er ineens weer een jaar voorbij ..... 

Als je niet uitkijkt ben je zelf ook ineens heel rapjes tachtig! Want de tijd vliegt .... hoe heet het ook alweer ... als een schaduw heen? 

Terugkijken .. daar ben ik niet zo van. Vooruitkijken, ook al niet. Niet teveel in elk geval. Je maakt een plan, voor wat je wilt gaan doen. Zoals in mijn geval, een teeltplan. En dat is het dan. Dan is het weer gewoon de dingen van de dag volgen. Elke dag heeft genoeg aan zichzelf.

Als je met planten en dieren werkt, och, dan word je als vanzelf in het NU gedrukt. Die plantjes die vragen elke dag je zorg en aandacht en je tijd. En de dieren ook. Die hebben maling aan morgen en overmorgen. Die willen nú hun voer en hun schone plek, en aandacht, en geaaid worden. 

Morgen? Daar houdt geen enkele plant of dier zich mee bezig. Géén zorgen voor de dag van morgen. We kunnen nog veel van ze leren!

Je ziet hier wat planten uit de kas. De rogge, die kleine sprietjes, die we als groenvoer gaan eten, komt al op. En de kooltjes ook. Allemaal micro groenten voor door de maaltijden. 

En de aloe vera's .... zó bijzonder. Ik had ze in de zomer helemaal afgeoogst. Er waren alleen nog twee sneue stompen over. Maar vanuit die stompen groeiden de planten weer helemaal uit! En ze hebben buiten zelfs de eerste nachtvorsten overleefd. 

Daarom kregen ze vandaag een mooie plek in de kas. Zulke kanjers moeten beloond worden! 

En verder. Och. Zo'n eerste dag van het jaar. Wat doe je dan? Beetje vegen. Opruimen. Kersttakken weghalen. Wéér vegen. Overal, binnen en buiten, dennennaalden natuurlijk.

Ik ruimde ook de bakken met eikels op. Het eikelmeel, dat komt volgend jaar wel weer. Je moet dan eigenlijk verse eikels hebben, en deze zijn al te oud. Toen ik de laatste kratten met bewaarde eikels weghaalde, om ze tussen de eikenbomen leeg te storten, lag daar achter een dode rat.

Een flinke.

Nee niet meteen verder scrollen!! 

Het is helemaal geen eng beest. Kijk maar hoe zo'n mooi knaagdiertje het eigenlijk is. Ook een prachtige schepping van de natuur. Helemaal perfect gemaakt. Ja, helaas, ze brengen ziektes over, en ze zijn altijd met zovéél ..... maar toch als ik zo'n beestje zie .... kan ik alleen maar bewonderen.

En daarna korte metten hoor! Op de mestbult!

Gelukkig hebben we haast nooit meer ratten. Dankzij 3 katten en 1 hond. Alleen hier, bij al die eikels, tja, dat was schijnbaar toch een té aantrekkelijk banket ... voor deze rat. Helaas voor hem, kwam hij dus Brit tegen. 

Over Brit gesproken ..... ik ruimde vanmiddag als laatste klus háár bult op. Brit heeft een bult zand, die ooit 5 jaar geleden na de verbouwing is blijven liggen. Dat is haar vaste plek. Die bult zand daar ligt ze haast altijd. Daar begraaft ze al haar belangrijke stokken en botten en ballen. Die hele bult zit vol met spullen. 

Ze kijkt ook héél argwanend, als ik de bult opruim, en weer wat dichter bij elkaar veeg. Het is helemaal uitgeregend. 

Het is een mooie plek. Vanaf haar bult kan ze het hele weiland overzien, en óók ons huis en mij en Pauls kantoor én ze kan helemaal naar de weg kijken, wie er allemaal aan komen. Zoals verdachte postbodes en koeriers. En ze kan er naar de buren gluren, naar eventuele visite honden waar naar geblaft moet worden.

Haha. Brit en haar bult. Een mirakel plekje!

 

En dan ........... vanaf de bult van Brit ............ wens ik je hierbij een heel mooi nieuw jaar toe. Met naar alle kanten blije uitzichten en goede hoop en een goede gezondheid!

✨✨✨