Vrijdagavond.

En, wat doe jij zoal op je vrijdagavond?

Nou, bij ons was het weer es wat anders. Terwijl Paul Giuseppe hielp met bietjes planten, Paul áchter, en Guiseppe óp de trekker, heb ik net tot het donker was nog aardbeien geplukt. En ik geloof dat ik de trekker van Giuseppe nog steeds hoor. Terwijl wij hier al weer binnen zitten met een wijntje en zoutjes, is hij in het donker nog sla aan het planten.

Het is echt hoogtij op de tuinderij. Op de grote tuinderij van de buren, en ook op onze eigen kleine boerderij.

Maar ik dacht, kom toch nog snel maar even bloggen want er waren wat losse eindjes. Oja en je ziet ondertussen de kruidenthee. Ik had altijd al zo'n handige theepot, ergens in een achteraf kastje stond die. En die blijkt nu erg handig te zijn om van al die verzamelde kruiden snel een pot thee te maken. Je vult het middendeel met een paar handenvol gedroogde kruiden, en nog wat gedroogde appeltjes en aardbei ging erbij, en dan kokend water erop.

Laten trekken, en inschenken. Niks geen gemier met een thee-ei of een zeefje.

Losse eindjes. Eerder deze week startte ik weer een zuurdesem op.

Ik doe dat nogal hatseflats. Dat kan makkelijk, want onze eigen verbouwde rogge zit vól met gisten, en bij ons gaat zo'n desem makkelijk aan het borrelen. Elke dag vul ik het aan met wat meel en wat water, en na een dag of vier bruist het al.

Dan is er meestal genoeg starter voor een brood, en ga ik ermee aan het bakken.

Maar.

Maar ....

...... misschien wil jij ook een zuurdesemstarter maken, en doe je het net als ik, en komt het desem bij jou niet goed op gang.

Neem dan zo'n recept van het internet. Die zijn héél precies, op de gram af wordt verteld hoeveel meel je op welke dag erbij moet doen. En precies zó en zóveel water. En hoe warm het moet staan. Enzovoort.

Want waarschijnlijk heb je zelf geen rogge uit je tuin. 😊 Haha de meeste mensen hebben nou eenmaal géén rogge groeien in hun tuin. En het graan, of meel, wat je in de winkel koopt, daarin zitten lang niet zoveel gisten. Zelfs niet in biologisch meel.

Dat is maar goed ook want anders zou het te snel bederven. Dus, moet je méér moeite doen om die gisten te vangen. En heb je dus een preciezer recept nodig, dan wat ik hier doe. Dat wou ik nog even kwijt. Om teleurstelling te voorkomen.

Het is altijd zo sneu als na een dag of wat je zuurdesem niet borrelt maar mislukt is.

(Of misschien ..... een andere tip. Als je zelf druiven hebt, doe dan een druif bij je zuurdesem! Die zitten ook vol met gisten!)

Maar hoe dan ook, bij mij is er nu een begin van gisting, en zal ik morgen of overmorgen laten zien hoe dat dan een brood wordt.

Het was een onrustige dag. Buurtje liep weer weg.

Ze sprong zó over de omheining. Omdat ze schrok van de kolossale trekker van de loonwerker, die het gemaaide gras in het weiland ernaast kwam verzamelen. Zo'n groot en lawaaierig ding had ze van haar leven nog nooit gezien!

Wégwezen!! Dacht ze.

Dus hup weer over de draden heen. Er zit trouwens een 'zwakke' plek in de omheining, waar het draad te laag hangt, dus dat moet morgen als eerste worden gerepareerd. Dat kwam er vandaag niet meer van.

Kijk nou toch wat een scheetje! 

En verder komen de eerste lente-oogsten binnen.

Met die lente-oogst is het zo, dat dat meestal dingen zijn die niet goed bewaard kunnen worden. Dus, daar moet je wat mee. Invriezen of drogen of wecken.

Het zijn de doperwten en de capucijners, de tuinboontjes en de jonge groene boontjes, de rabarber en aardbeien en sla en spinazie en peulen. De eerste bietjes en zomerworteltjes. Al die lekkere malse voorjaarsgroenten, die zijn nou eenmaal niet zo sterk.

Dus daar ben je druk mee. Dat moet meteen opgegeten worden of verwerkt.

De ruigere sterkere groenten die later in het jaar komen, die kunnen maanden en maanden goed blijven. Wij eten nu nog stevige rode bieten, de gewoon in een krat in de schuur staan, van september af al!

Maar ik klaag niet. Er is alleen weinig blogtijd. Dus dat andere 'losse eindje', namelijk even de gewassen bij langs, die hou je ook tegoed!

😊