Naar de lucht liggen kijken.

Brit had weer eens iets nieuws vandaag.

Onze drie poezen liggen vaak heerlijk te tukken bovenop het nieuwe hooi. Geef ze geen ongelijk, het ruikt zóóó lekker, dat hooi! En je wordt er ook slaperig van. Enfin, Brit had dat zo eens aangekeken, die katten daar steeds boven op dat hooi, en vandaag ging ze maar eens een kijkje nemen.

Dus, zo gezegd zo gedaan. Hond met een sprong bovenop het hooi.

Zip zip zip .... de katten schóten weg. Zo'n lummel van een hond die ineens de rust komt verstoren.  Brit gaat ook niet rustig liggen maar gaat rondlopen op het hooi.

Leuk hier hoor. Véél te zien.

Ach, het zal haar wel snel vervelen en dan is die plek weer voor de katten. 😊

Juni tijd is bloemen tijd. Alles zoemt en geurt. De poppies zitten vol diertjes. In elke bloem weer een ander soort beestje.

Het leuke van poppies en klaprozen is, je hoeft ze maar één keer te zaaien. En dan komen ze elk jaar terug. Als je niet te secuur bent qua schoffelen en wieden dan. Ze komen echt overal terug. Ook tussen tegels en onder bomen en in de moeilijkste en zelfs donkere hoekjes. Overal wordt het door ze opgevrolijkt.

Mijn 'opruimdag' vandaag begon met het leukste werkje. Meestal doe ik de leukste klus als laatste, als een soort 'beloning', maar dat is eigenlijk nogal stom, want dan ben je te moe en geniet je er veel minder van.

Nu dus als eerste .... het opruimen van de potten met allerlei zaaisels van bloemen, die hinter twinter stonden. Alles is nu uitgeplant op de bedden en in de voortuin. En de rest, dat waren voornamelijk appels en rozen en pepers en nog wat aubergine planten, is in grotere potten overgezet.

En die hebben achter de kapschuur een plek gekregen, in de zon. Tegen een muur, en vlakbij de kraan. Dan kan het bijna niet misgaan. Ik zal dat morgen even laten zien.

En er komen dan spontaan ideeën op, tussendoor. Zoals dit, een ieniemiene kruidentuintje in een mand. Vorig jaar had ik ook zoiets, het stond in de hoek bij de keukendeur, en dat bleek erg handig. Dan hoef je niet steeds helemaal naar je tuin te lopen voor een takje dille of basilicum.

Dit jaar had ik er nog niet aan gedacht, maar door die mand die ergens slingerde kwam ik op het idee. De mand is wel lek. Het plastic is er allang uit.

En dus moest daar iets op verzonnen worden. Geen plastic natuurlijk, maar iets anders.

Ook was de mand wel erg diep. En hydrokorrels heb ik niet. Maar wel .... hooi.

Dus is de mand voor de helft gevuld met hooi. Dan moet je dat héél stevig aandrukken.

Dat hooi is dus bedoeld als vulling, maar ook als waterafvoer. Bij teveel regen. En vervolgens heb ik de mand, bovenop het hooi dus, van binnen bekleed met natte kranten. Net zoals je een quiche vult met deeg zeg maar.

De reden daarvoor is dat als je moet gieten, dat het water er niet meteen weer uit stroomt langs de zijkant. Want die mand is zo lek als een mandje. En een andere reden is dat in ons hooi onkruidzaad zit. En ik heb geen zin om steeds maar kweekgras uit de kruiden te moeten peuteren. De krantenbodem houdt dat tegen.

Zo kun je vaak, in plaats van plastic worteldoek, kiezen voor karton of kranten of katoen of ander organisch materiaal. Het werkt niet voor eeuwig, maar zeker wel één seizoen!

Dan de aarde erin.

En dan vullen met je favoriete kruiden. Je kunt je kruiden natuurlijk voorzaaien. Maar als je geen voorzaai hebt, koop dan bij je volgende boodschappen zo'n potje met kruiden, zoals die basilicum links. Er zitten wel dertig of veertig plantjes in. Een paar daarvan zet je in je kruidenmand.

En de rest van de plantjes uit zo'n pot kunnen in je tuin, als je plek hebt. Daar heb je voor een heel seizoen genoeg aan. En het scheelt een hele opkweek!

Nou, die mand ging weer naast de deur. Maar het ziet er nog een beetje zielig uit. Er moest eigenlijk nog een mooi bord bij. Die heb ik wel, maar waar die ligt???

Nou de rest van het opruimen zal ik je besparen. Je kent het wel. Gewoon duizend keer heen en weer lopen met plankje zus en bakje zo en touwtje dit en dingetje dat.



Nee, kom dan maar even mee naar de koeien! Toen ik met hooi bij Bella kwam zag ik Buurtje weer nergens. Nee he. Toch niet wéér ontsnapt? Overal kijken, in het hoge gras? Nee, daar ook niet.

Maar wacht ....

............

Ik keek er straal overheen! Ze stond achter Bella.

Nog steeds een beetje verlegen!😊



En dan de rest van de dierenronde. De eieren kan ik ook alweer een paar dagen niet vinden. Meestal vind ik ze uiteindelijk wel, na twee of drie dagen. En dan een stuk of acht of tien, ergens in een hoekje tussen twee balen. Of in een mand. Eén keer zelfs in de doos met borstels.

Soms wordt er een eitje door iemand anders gevonden.

En tijdens het opruimen vond ik zelfs twee eitjes in de jute zak, die in de stal ligt, op zijn kant, en waar nog een schoof rogge van vorig jaar in zit. Het graan is er uitgedorst, en de laatste korrels zijn door de muizen weggesleept. Maar het stro is nog mooi intact en lang.

Ik heb het bewaard, om er  -ooit-  die bijenkorf mee af te vlechten, waar we in de winter mee bezig waren. Maar dat zal nog wel een paar maanden duren voor daar tijd voor is.

En kijk nou eens even naar die mooie blauwe lucht, achter die schoof. Echt geweldig dat we nog steeds elke dag die mooie streeploze lucht hebben. Een lucht zoals in de Middeleeuwen. Zoals in de steentijd.

Na het opruimen ben ik in een ligstoel naar die lucht gaan liggen kijken. Een blauwe lucht vol buitelende zwaluwtjes.

Niks mooier dan dat!😊