Voorraad voorraad voorraad.
Als je zelfvoorzienend wil zijn dan draait een groot deel van je tijd om voorraden aanleggen. Niet alleen het verzamelen en kweken en verbouwen en zelf maken van allerlei voedsel en gebruiksspullen, maar ook om het opslaan van al die voorraden.
Waar laat je het allemaal?
Als je op een reguliere boerderij woont dan is dat niet zo'n probleem. Die hebben van die grote joekels van schuren waar alles gewoon in past. Machines en auto's en enorme bergen bieten of honderden kisten aardappels of bijvoorbeeld 300 koeien. Past er gewoon in.
Maar wij wonen op een soort van hobby boerderij. Géén joekels van schuren. Gelukkig wel met een mooie kapschuur, waar ook best veel in kan. Maar het blijft puzzelen. Dus vanmorgen moest éérst het laatste hout netjes achter in de bakken worden gestopt, en toen ....
.... toen kwam het hooi! Keurig in pakken!
Bella heeft de afgelopen winter maar liefst 80 pakken hooi, én 15 balen (per stuk zo'n 80 kilo) opgegeten. Dus je begrijpt dat we voor de komende winter weer heel wat hooi nodig hebben. Ook dit jaar hebben we een (half) weiland gepacht, waar we vandaag dus de eerste lading hooi van binnen kregen.
Bart heeft het de afgelopen dagen gemaaid, en toen geschud (hooi uit elkaar schudden zodat het goed droogt) en gezwild (op rijen gelegd) en wéér geschud en gezwild enzovoorts. Zaterdag werd het gemaaid, en vandaag was het kurkdroog.
En vanavond hebben Alwin en Henro het in pakken geperst. En bij ons thuisgebracht. Ik had een plek gemaakt van planken en pallets, en daar pasten de 60 pakken precies op.
En onmiddellijk, echt de minuut dat die pakken er lagen, waren er al twee nieuwe bewoners!
Terwijl ik op de jongens wachte die het hooi aan het opladen waren, ben ik wat gaan rommelen in de voortuin. Die rozen, die vorige week nog zo onder de luis zaten, zijn nu helemaal luisvrij. Geen luis meer te vinden op de rozen.
 |
| vorige week |
 |
| precies dezelfde bloemknop, vanavond! |
Overal rook het naar de bloeiende vlierbloesem. Ik heb weer wat van de schermen geplukt voor limonade, en daar vanavond rozenblaadjes bij gedaan. Omdat die ook zo lekker ruiken. En omdat het zo leuk is om te experimenteren met limonade siropen. Verschillende bloemen en kruiden bij elkaar.
En dit keer ..... niet weer laten bederven! 😊
En .... over voorraden gesproken ...
Alwin houdt schapen, en had mij gevraagd of ik wat wol wilde hebben. Nou graag. Dat wilde ik natuurlijk wel. En die kwamen ze vanavond ook brengen. Een zak wol, van de schapen
Van zeventien schapen, om precies te zijn. 😄😄
🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑🐑
 |
Dus die zak die staat daar nu ook. En Brit loopt er argwanend omheen. Wat zit daar in die zak??
Het ruikt raar .... en ik hoor toch écht wat!!
4 reacties:
De schuur lig ter ordevol bij, Clarien! Wel plezant, die nieuwe 'speel'ruimte'!
Luis -> de natuur doet z'n werk.
Limo zal weer lekker zijn.
En de wol -> die verhalen hebben we nog tegoed.
Lie(f)s.
Hee, fijn dat het gelukt is met hooien! Dat was vorig jaar volgens mij een stuk spannender, ivm regen voorspellingen.
Nu je hooi binnen is hoop ik dat er snel een mooie bui mag vallen op Punthorst ;)
Haha, je hebt ook echt precies 17 schaapjes geplaatst.
Gaaf, van die verdwenen luizen. Hadden we hier ook met een aantal planten.
En ik zag hier een stel koolmezen de buxusmot rupsen te lijf gaan. Ik hoop dat het tekenen zijn van hersteld evenwicht.
Als onze miniscule impact al invloed heeft het grote plaatje..
Ik geloof maar gewoon dat alle beetjes helpen.
Er is hier in de tuin in ieder geval één heel gelukkig koolmezenpaar!
Wat ga je met die wol doen...…..?
Ben ik echt benieuwd naar,zelf heb ik ook ooit gesponnen en geverfd met natuurlijke materialen.
Paul in een zelfgesponnen,geverfde en gebreide trui.
Het is heel leuk om te doen,hoor.Mijn man spon nog mooier dan ik maar nu spreek ik over de 70tiger jaren.Succes met al je p-lannen.Ik volg ze met plezier.
Volgens een goed Gronings lied kom jij de komende tijd er niet meer toe om bij de buren op bezoek te gaan; "Nee wief, doe most thoese blieven, most spinnen en naaien..." etc. zong Imca Marina over een boer die 'noar zien noaber tou wol'. Dat Groningstalige liedje heb ik op de lagere school nog geleerd. Achteraf heel bijzonder, want mijn school stond echt in Midden-Drenthe en we werden op d vingers getikt, soms letterlijk, als we onze moerstaal praatten in het klaslokaal. De 'norm' was dat er dan 'netjes en beschaafd' gepraat werd. Alsof een taal onbeschaafd kan zijn. De taalgebruikers kunnen dat wel, maar geen enkele taal is onbeschaafd. En een Gronings liedje mocht wel. De ongerijmdheid ervan drong pas later tot me door.
Uit diezelfde schooltijd komt ook mijn afkeer voor het begrip 'Hollands' als Nederlands bedoeld wordt. En dat heb ik met de gemiddelde Fries gemeen; als ze mij 'Hollander' noemen, dan corrigeer ik ze altijd dat ik Nederlander ben, of Drent als een medelandgenoot mij Hollander noemt. Heb ooit een project gehad met veel Duitsers onder het personeel en die waren nogal halsstarrig in het gebruik van 'Hollander', in hun geval Holländer, maar dat heb ik ze redelijk snel af kunnen leren door ze consequent met Bayer aan te spreken. Na een dag wisten ze het wel en als het ter sprake kwam, was ik 'Die Niederländer' en de meest driesten onder hen durfden het zelfs aan om me Willem te noemen, maar dergelijke vertrouwelijkheid was voor de meesten nog een brug te ver.
Een reactie posten