Kever-eitjes-omeletjes.

on maandag 1 juni 2020






En zo gaan de dagen voorbij. Eén voor één. Warme zonnige droge dagen. Met ups en downs.

Vandaag was voor ons min of meer een gewone maandag. Dat het Tweede Pinksterdag was merkten we eigenlijk alleen maar aan de motorrijders, die met dit soort vrije dagen altijd door de pittoreske plekjes van Nederland heen cruisen. Hele colonnes rijden er soms langs ons huis. Want het is hier verschrikkelijk pittoresk! 😊

En om klokslag twaalf uur .... gingen de terrassen open. Haha, ook daar merk je in Punthorst niks van hoor. 😊🍺 Maar voor wie eindelijk weer eens een terrasje gepikt heeft .... ik hoop dat je er met volle teugen van hebt genoten!!

Een gewone dag.






Dus ook tuinwerk.

Om de drie dagen loop ik alle aardappelplanten bij langs. Die hebben zich na de vorst goed hersteld. En worden nu druk bezocht door coloradokevers, die er honderden kleine knal-oranje eitjes op leggen.

En die eitjes knijp ik dan kapot. Om de drie dagen. Tot allemaal kleine kever-eitjes-omeletjes. En nu zag ik vandaag dat er op die plat geknepen kever-eitjes allemaal larven zitten van het lieveheersbeestje. Goed nieuws? Die larven eten wel veel bladluis. Maar of ze ook de eitjes van coloradokevers eten, dat weet ik niet.

Zou geweldig zijn natuurlijk.

Als je dus van die beestjes ziet zoals op de foto hierboven laat die dan vooral zitten. Dat is namelijk zo'n larve. Soms zijn ze meer zwart-rood, soms wat meer grijs-rood. Die beestjes die eten duizenden bladluizen!

Hieronder. Wat dat is? Dat is een dood pompoenplantje. Doodgevroren. Sneu he? Maar kijk nu eens op de foto dáár weer onder.





Zie je dat kleine groene puntje in het midden? Het lijkt warempel of hij uit de dood gaat opstaan! Wat helemaal niet kan natuurlijk, maar dan was er dus tóch nog een piepklein beetje leven in het wortelgestel.

Bij de meeste van de bevroren pompoenen zie ik van die groene puntjes. Dus .... er is nog hoop. Ik vind het wel een sterk staaltje. Ik heb al vaak bevroren pompoen en courgette en bonen en mais gehad, omdat ik heel vroeg begin met uitplanten. Maar dan was het altijd .... weg is weg. Ze stonden nooit weer op.

Nu misschien dus wel. Het zijn allemaal plantjes van eigen zaad. Ik kweek al jaren door met de beste en sterkste exemplaren. Misschien dat dat de reden is? Dat je dan een soort krijgt, die na de vorst toch weer opkrabbelt?

We zullen ze volgen!





En ondertussen staan er al weer vele reserveplanten klaar om de leeggevallen plekken in te nemen.

Vanmiddag kwamen Willem en Sis langs. Willem van het blog, die altijd van die leuke uitgebreide reacties schrijft. Hij komt vaak eens 'aan' als hij op doorreis is naar familie.

Hij neemt ook altijd leuke spullen mee. Nu kreeg ik zakken vol met mooie rulle compost. En een doos met glazen flesjes van Sis, die weet dat ik die veel gebruik. Van die halve liter flesjes. Jammer genoeg kwam het niet van foto's maken.

Ook gaf Sis een link van iemand die vele vele patronen voor mondkapjes heeft, op haar site. Zodat je een geschikt patroon voor jezelf kan uitkiezen. En al die patronen zijn op maat te maken, omdat we allemaal een verschillende gezichtsvorm hebben. Er staat echt héél veel informatie en instructie op de site. Kijk maar even hier:







En nu ben ik wel een beetje uit-gebabbeld. Want het was weer een lange drukke dag. Met al die nieuwe uitplant, en het beregenen, het huishouden, en ook voor de 'boys' zorgen, die vandaag met z'n tweeën een mooie tocht van 140 kilometer hebben gemaakt.

Haha die Bob. Hij had nog nooit boven de 100 k gefietst en nu ging z'n vader daar ineens dik overheen. Met ook nog de Holterberg en de Lemelerberg en nog een stuk of wat van die puisten erin. En Paul is zéér in z'n nopjes dat hij zomaar in eigen zoon een fietsmaatje heeft gevonden!





Vanavond, hout opruimen. Want morgen moet die hoek vrij zijn want dan gaan we weer hooi-pakjes persen, en die kunnen dan daar vóór het hout komen. Ik ging ook nog even kijken op het veldje waar het hooi ligt. Er is daar prima geschud en het gras is al bijna hooi.

Nog één dagje warmte erop en dan kunnen we het morgenavond hopelijk ...




..... inpakken en wegwezen!

🚜🚜🚜



3 reacties:

Hilde zei

Wat leuk, toch een blog na Pinkstermaandag!
Ha, dat zou stoer zijn. Je eigen vorst overlevende pompoenen ras.

Succes gewenst met het maken van de hooipakjes!

Willem zei

De larven van de lieveheersbeestjes schijnen nog grotere consumenten van bladluizen te zijn dan de volwassen kevers, dus altijd zuinig op zijn als je ze ontwaart.
Je vertelde over de opnieuw uitlopende bevroren pompoenen en onderweg naar mijn broer zat ik te bedenken dat, al lange tijd geleden, op die wijze ook de koubestendige en winterharde fuchsiarassen geselecteerd zijn op Larenstein (bosbouwschool) in Velp. Wellicht ook bij andere kwekers/veredelaars, maar opver het experiment bij Larenstein heb ik destijds wat gelezen toen ik van een Velpse politieagent een stek kreeg van zo'n plant en waar hij van vertelde die gekregen te hebben van een docent, -allebei imkers-, van Larenstein. Domweg planten blootstellen aan koude en/of winterse omstandigheden en verdergaan met wat het overleeft. Dus na enige jaren kun je best een (beperkt) koubestendige variant van je pompoenen hebben. Onze oosterburen zeggen dan "Die Genetik ändert man nicht", maar een variant erop is toch wel dat "Die Genetik sichselbst ändert". Genetische manipulatie hoeft niet altijd te gebeuren door ingrijpen van de mens.
Volgens de langetermijnweersverwachting komt er een koudegolfje. Gebruikelijk in de eerste helft van juni. Mijn vader had het altijd over de schaapscheerderskou en mijn schoonmoeder zou gezegd hebben dat de IJsheiligen laat waren.

Anoniem zei

Ik heb weleens gelezen dat bitterzout gebruiken bij het poten van aardappelen zou helpen tegen de Colorado kever. Maar ik weet niet precies hoe en wat. Iets met klok en klepel....