Tuingetijden.

(om de één of andere reden zijn de lettertypes vandaag totaal in de war ... let er maar niet op)

Moeskerroos, Cornelia, Claartje, Rose Lieve, Fidelia, Aquarel, MOE'skers roosje, Rosa Punthorstiana, Paulina, Paulien, Moesje, Mussya, Bloosje, en Pink Punthorst.

Veertien namen heb ik van jullie gekregen! Veertien!! Voor de nieuwe roos. Allemaal erg bedankt! Ik vind de namen schitterend. Tja, en dan moet je er ééntje kiezen. Moeilijk. 

Het werd uiteindelijk .... Claartje. Dankjewel Jo!

😊🌺



En dan vandaag. En gisteren. We zitten in een heel bijzonder getijde, op de tuin. Een getijde wat duurt tot ongeveer 21 juni, de langste dag. Het is het getijde van volop bruisen en groeien en van sterke sapstromen, en meer en meer en meer planten en zaaien, en steeds maar nieuwe projecten en dingen.

Het getijde waarin je soms moe wordt van jezelf. En van de tuin. Want er moet zoveel en het gaat zo hard allemaal. puf puf. 

Met verbazing kijk ik dan naar zo'n motje, op het raam. Die zit er nu al twee dagen. Hij doet helemaal niks. Wat gaat er een rust uit van zo'n beestje. 

Maar goed. De getijden dus. 

In het voorjaar groeit alles hard en moet je van hot naar her rennen om het onkruid vóór te blijven, om alles tijdig gezaaid en geplant te krijgen. En om bloopers op te lossen, zoals  nachtvorst eind mei, en kraaien die komen stelen, en droogte, maanden achter elkaar.

Er valt ook al heel wat te oogsten, die vroege maanden. Al dat frisse jonge bladgewas. Al die kruiden, waar je in de wintermaanden zoveel aan hebt. Die moet je nu plukken.

Je kunt ze dan bijvoorbeeld drogen. En voor gebruik dan fijnmalen en aan maaltijden toevoegen. Voor extra pit en extra gezondheid. Je hoeft er geen eens een tuin voor te hebben. Ze groeien overal! 

Na het buiten drogen gingen ze bij mij op dienbladen, om ze binnen op de droge zolder  knisper-droog te laten worden. En dan kun je ze lang bewaren. 

Langer dan één jaar hoeft natuurlijk niet. Volgend jaar zijn er weer nieuwe kruiden en dan gooi je de restanten van deze maar op de compost.

En afgelopen weken zijn de zeven opnieuw gevuld, met weer nieuwe kruiden. Tot aan de langste dag kun je ze volop plukken. Dit keer had ik kamille, duizendblad, smeerwortelblad, jasmijnbloesem, hopbladeren, druivenbladeren, en ook weer weegbree en brandnetel. 

En van wat snoeiafval van de zwarte bes heb ik de bladeren afgeknipt. Om te bewaren voor thee. Thee van zwarte bessenblad, aardbeiblad, gedroogde aardbei en gedroogde appel is heel lekker en fruitig voor in de winter.

 

Het drukke getijde.

Je bent eigenlijk steeds aan het uitbreiden. Aan het verbreden. Aan het vermeerderen. En aan het uitproberen. Zo heb ik de afgelopen weken een aantal nieuwe kleine tuintjes gemaakt. Een stuk of vijf. 

Het zijn probeersels, om weer op een andere manier voedsel te kweken. Tuintjes die van dikke lagen compost gemaakt zijn, zodat ze veel water kunnen opslaan, en goed tegen droogte kunnen. Tuintjes die op onvruchtbare plekken gemaakt zijn. Misschien heb je zelf ook zo'n moeilijke hoek in je tuin? Waar niks wil groeien? 

Hieronder zie je er weer eentje, die ik vandaag maakte van de laatste kruiwagens met stalmest die uit de stal kwamen. De stal is nu leeg, en de inhoud ging ......  

..... hier dus naar toe.

Stap 1, het onkruid kort knippen, en dan wel laten liggen. Stap 2, mest erop. Maakt niet zoveel uit wat voor mest. Als je hebt, een mengsel van verschillende soorten mest.

Plantengier mag ook. Vocht én plantenresten.

Stap 3, een laagje materiaal erop om te voorkomen dat de onkruidwortels meteen weer uitlopen. Ik nam dit keer natgemaakte kranten. Geen worteldoek etc. Niet nodig. Gebruik wat je hebt, en wat vergaat.

Dikke laag kranten, of karton, bijvoorbeeld. 

Giftige inkt? Nee hoor. Niet meer. Jaren geleden was drukinkt giftig, vol zware metalen. En kranten werden gebleekt met bleekmiddel. Maar dat is allang niet meer zo. Je kunt ze nu rustig gebruiken op je tuin. Scheelt ook weer vervoer, van oud papier.

Waar je op moet letten is de nietjes, dik plaksel, en eventueel plakband, dat moet er allemaal uit. Ook moet je geen 'glossy' glimmend papier gebruiken. Dat glansmiddel op de tijdschriften is namelijk wél giftig. En als je karton gebruikt, bij voorkeur bruin karton zonder inkt. Want op karton is de inkt ook niet altijd gegarandeerd gifvrij.

Nou, zoiets dus.

Stap 4, een dikke laag organisch materiaal erop. 

Wat je hebt. Liefst ook hier, verschillende materialen. Oud blad, grasmaaisel, fijngemaakt snoeiafval, gecomposteerd keukenafval, oude kranten, zaagsel, stro, hooi, etc.

Stap 5, afsluiten met een laagje aarde of oude, tot aarde vergane, compost. Daar moet de plant in starten dus dat moet al goed verteerd zijn.

Stap 6, sluit af met een hekje.😊 Maak er een paadje omheen. Dat staat leuk en houdt ook onkruid tegen, wat graag vanaf de zijkanten je nieuwe tuin in wil groeien.

En tot slot, héél nat maken en dan eroverheen lopen. Echt!! Het is namelijk erg luchtig allemaal, en dan droogt zoiets snel uit. Dus goed aanstampen of met planken erover lopen. Verzin iets.

Na een tijdje klinkt zo'n tuin vanzelf verder in. Dan wordt het vanzelf compacter.

Een nieuwe tuin is vooral geschikt voor snelgroeiend bladgewas zoals kool en sla soorten. En voor pompoen, ui, tomaat, courgette, en van die hongerige jongens. En na één jaar kun je het ook gebruiken voor alle andere gewassen.

Ik wou ook nog even terug naar die doos van gisteren. (man dit wordt een lang blog ... )

Want we hebben er vandaag zo lekker van gegeten! het is allemaal alweer op. De tuinbonen werden een brood-smeerseltje. Ik noem het altijd Hollandse Hummus.

Je dopt twee of drie handen vol jonge tuinbonen, kookt de boontjes héél kort, en giet ze af. Dat gaat in de staafmixer, samen met een halve in stukjes gesneden rabarbersteel, een halve ui, twee teentjes knoflook, en een scheut olijfolie. Dan mixen tot een mooi egaal mengsel.

Maak het op smaak met peper en zout en je favoriete kruiden. Als je wil, om het 'hummus' effect te krijgen, kun je er nog twee eetlepels ketjap en een eetlepel sesampasta aan toevoegen.

Wat ik dus niet deed, in deze Hollandse Hummus.

Heel lekker op een Hollands roggebroodje!

Oh ik zie dat de spitskool pas later komt. Ook goed. Vanmiddag waren er nog allerlei werkjes op de tuin. Overal onkruid weghalen bijvoorbeeld.

De gerst, een graan waar ik erg benieuwd naar ben, hoe het smaakt enzo, is echt schitterend mooi! Je kunt het hier niet goed zien, maar het is zó mooi lichtgroen, het lijkt wel alsof die gerste-aren licht geven!

Het is een kleur groen die ik nergens anders op de tuin zie!

En overal tussen de granen groeien spontaan korenbloemen en klaprozen en kamille. Al is die hele gerst misschien wel niet te eten straks, ik ben er toch al blij mee!

 Haha, maar zoals je ziet ... het duurt nog wel even hoor!

En ook heb ik de kevers weer uit de aardappels gehaald. En ben weer héél blij dat wij nooit spuiten! Want oh oh wat zitten er veel mooie en nuttige diertjes in die aardappelplanten. Ja, óók coloradokevers en hun larven natuurlijk, die je moet dood knijpen en die dan uit elkaar spatten. Bah bah bah. 

Maar ook ... vele lieveheersbeestjes en hun larven en poppen. En zweefwespen en zweefvliegen en langpoters en spinnen en bruine kevers en zoveel waar ik de naam niet van weet maar die er heel belangrijk uitzien.

Kijk dit is een lieverheersbeest-pop. Er zaten er honderden op de aardappels. En overal!

En kijk daar is de spitskool!

Paul is niet zo van de kolen. Hij eet liever sla. Maar ja, sla is 'mooi verpakt water' (zei onze docent op de Warmonderhof altijd) en kool ..... nou .... daar zit verschrikkelijk veel goeds in.

'Ja maar ik hou niet zo van de koolsmaak.'

Goed, dan maken we er een kerrieschotel van! Men neme één spitskool, snij hem in vieren en dan de stronk eruit en dan versnipperen. Fruit in hete olie wat ui en knoflook, en drie eetlepels kerrie, lekker eventjes laten bakken. 

Dan de fijngesneden kool erbij. Roerbakken. Na een minuut of vijf gaat er een scheut room bij, en nog wat peper en zout, en oja ik deed er de andere helft van de rabarber bij, in stukjes, en een handvol rozijnen. Nog even laten stoven. Wij aten het met rijst en een bietenburger.

Het was echt smullen!! Paul de koolhater vond het heerlijk! Hier zie je nog nét de laatste hap. 😊😊

☆☆☆☆☆

En zo .... was ik vandaag dus wat aan het nadenken over de getijden op de tuin. Soms druk, zoals nu, en soms weer wat rustiger, zoals hopelijk straks, ná de langste dag ... 

....... en toen viel dit in de bus!! 

Serieus! Zó toevallig!

De nieuwste Taproot. En het thema?

  ... tides!!!