Kleine zeegroene zomervlinder.

Na die foto van dat motje kreeg ik een email van Joop, voorzitter van Natuurvereniging Zuidwolde, en tevens goede vriend, dat het de 'Kleine Zomervlinder' was.

De kleine zomervlinder ...... wat een mooie naam ... klinkt als de kleine zeemeermin. Als een sprookje. Het is dan ook echt een héél mooi vlindertje. Hoe beter en langer je kijkt, en hoe meer je in-zoomt ... hoe mooier hij wordt (wat voor veel dingen geldt trouwens)

Met van die zeegroene vleugels, en dat mooie ragfijn gehaakte kanten randje eromheen, van beige en goud en met een zwart krulletje. Zo mooi kan niemand haken!

Maar helaas heb ik alleen maar die ene foto, want hij is alweer weg. Weggevlogen. Op zoek naar een Klein Zomervlinder-innetje, denk ik. En ons raam is weer leeg en kaal. En je ziet het onweer daar in de verte aankomen. Wat een bui was dat joh, gisteren!

Ik had als een echte juffrouw 'schraap' alle emmers en gieters van te voren gevuld uit de regenton, zodat er weer heel wat in kon. Haha .... water sparen. Een nieuwe hobby. Nou, wie weet wordt het ooit nog wel een trend. 

Zelfs Paul zei laatst al dat we maar wat extra regentonnen moeten aanschaffen. En het wordt ook aanbevolen, zeker in stedelijke gebieden, om zoveel mogelijk water op te vangen. Het voorkomt ook piekbelasting van het riool.

Compostbedden maken is trouwens óók een manier van water sparen! En je tuintegels weghalen. Maar dat wist je natuurlijk allang.😊

Over compostbedden gesproken. Vandaag heb ik de laatste gemaakt. Voor dit jaar. Want er was nog steeds materiaal. En het is nog steeds geen zonnewende geweest, dus het mag nog! Het is nog bouw-tijd. Het bed zelf was eigenlijk al klaar, alleen was het lelijk. Het is een groot bed, van een laag compost van twee jaar oud, waar ik pompoen en mais op heb geplant. Maar het ziet er niet mooi uit door al het karton. En er moest nog een pad omheen. Want er is ontzettend veel snelgroeiend onkruid rondom dat bed.

Hoe maak je een pad? Nou, bijvoorbeeld zo. Eerst weer onkruid wegknippen. Dan weer wat mest erop. Dat is om wormen aan te trekken en bodemleven te stimuleren. En daarna deed ik er dit keer een laag houtsnippers op, zodat het mooi egaal werd. 

(het is daar namelijk heel bobbelig)

De houtsnippers heb ik toen eerst nat gespoten. Als je dat niet doet gaat alles schuiven en wordt het een uit-glij-pad. Niet fijn! 👎

En daarna ging er nat gemaakt karton op. Jan V. uit het dorp kwam hier toevallig van de week een lading karton brengen. Gelukkig maar. Het is een groot pad. Met kranten had ik dat nooit gered.

Tot slot .... nog een laag stro. Waarom stro? Omdat ik dat over had. Het is stro van drie jaar geleden, van onze allereerste rogge, en de muizen hebben de touwtjes van de balen doorgeknaagd. En het stro is ook oud en kruimelig geworden. Het valt uit elkaar. Dus het kon mooi hier op. Weg is weg.

Rondom de planten kwam nog wat compost, zodat het karton niet meer te zien is, en nu is dat bed ook klaar. En niet meer lelijk.

Het bedden-opmaken van dit seizoen is achter de rug! Er komt nu geen één bed mee bij! Nu alles alleen nog maar onderhouden. En hopelijk komt het water gewoon uit de lucht, de komende maanden! 😊💧

Wat verder? Nou, de eerste bijeenkomsten starten zo zoetjes aan voorzichtig op.

Zo hadden we gisteren overleg met de boswachters. Elk half jaar heeft de natuurbescherming een overleg met Staatsbosbeheer. Wat doen jullie, wat doen wij? wat kunnen we samen doen? Hoe is het kapbeleid? Hoe gaat het in het bos?

Het is nog steeds moeilijk om klip en klaar plannen te maken, samen. Want niemand die weet wat er straks in september wél en niet mag. Maar het was leuk en nuttig om elkaar weer te zien en een soort van 'begin' te maken. Eén ding is in elk geval heel duidelijk ..... er zal veel meer buiten plaats vinden. Net als bij het sporten. En dat is natuurlijk alleen maar winst!

🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲



En op de grote moestuin zijn de wortelvakken weer verzorgd en gewied. Elk vak op de tuin komt elke week een keer aan de beurt. Op de lege plekken in de rijen is nog wat bij gezaaid. Die lege plekken zijn dus heel handig, want daardoor heb je tegen de winter aan óók nog verse oogst.

Naast die pas ingezaaide stukken had ik bordjes gezet zodat de katten er niet in gaan poepen. Dat doen ze namelijk héél graag in pas ingezaaide rijtjes.

Nou, Billie trok zich er niks van aan.

Ze gaat gewoon linksom erlangs!

De eerste verse bos-uien, sla kroppen, boontjes en peultjes komen weer op het menu. Voor Paul de rauwkost-liefhebber komen er gouden tijden aan!

En tot slot nog even ... Claartje één en Claartje twee, inmiddels!
😊🌺🌺