Poef, weg.

on woensdag 10 juni 2020




Foto's maken kwam er vandaag haast niet van. Want het waren bijna allemaal van die klussen, op de knieën door de blubber. De bedden bij langs, wieden, uitdunnen, dat soort dingen.

Je word daar verschrikkelijk smerig van. Niet alleen je handen en knieën, maar ook in je zakken komt de modder, en in je oren en je haar, en als je niet oppast ook in je mobiel.

En vandaar had ik mijn telefoon niet steeds bij me, vandaag.

Alleen even hier, bij de nieuwe bedden. Maar daar is dan weer niet zoveel aan te zien. Stroken langs de omheining van de paardenbak, waar ik de oude stalmest op stort, en daar wil ik dan binnenkort de overgebleven mais en pompoen op planten. Of de plantjes hierin zullen aanslaan weet ik niet want het zijn erg ruige bedden.




Ik wil dan toch ook meteen even laten zien dat het niet alleen maar ruig is op de tuin, en niet alleen maar grove compostbedden zijn met dikke lagen bruine mulch enzo .... Dus, toch ook nog even een paar foto's van de wat nettere vakken van de tuin.

De wortelbedden. Die zijn vandaag allemaal gewied. Het zijn twee vakken van honderd vierkante meter, vól met wortelen en bietjes en aardappels en pastinaken en uien, en óók met het voer voor de koeien, voor komende winter.






Zo fijn dat het nu af is. Nu hoef ik daar weer een tijdje niet te wezen. Het enige wat ik nog deed, was een rij winter bieten zaaien. Daar bij die rode stippeltjes.

Er was nog nét een beetje ruimte over.




Wintergroenten zaaien. Om te kunnen bewaren. Dat zaaien daarvan dat doe je zo eind mei, begin juni. Nu dus.

Van de week zal ik daar meer van laten zien. Van die winter-bewaargroenten.

Er was nog een verslag te schrijven, er was nog wat werk op het weiland bij Bella. Nog wat keukenklussen. Och, en wat is een dag dan eigenlijk? Het is altijd zó weer om!




's Ochtends lijkt het nog heel wat, zo'n lange dag voor je. Dan maak je een lange lijst. Wat je allemaal wil doen.

Maar 's avonds denk je ... huh .... waar is die hele dag gebleven? Om alweer?
Poef, weg.



2 reacties:

Lies zei

Hoe netjes, Clarien!
Je bent/blijft een bezige bij...
Lie(f)s.

Willem zei

De tijd vliegt, dat is ontegenzeglijk waar en ook dat je aan het eind van een dag, na de hele dag druk bezig geweest te zijn, bij jezelf denkt 'wat heb ik nou allemaal gedaan vandaag', is ook herkenbaar. Bij mij gaf het vaak een soort verwondering die ik herkende in een versje uit mijn kindertijd, -toen de zesdaagse werkweek nog normaal was-, "Oh, Donderdag, schoonste dag der dagen. 's Morgens nog een halve week en 's avonds nog maar twee dagen". Het slaat nergens op, maar geeft je gelijktijdig zicht op een vrije dag.

Wat ik me afvraag over de afwisseling van uien en bieten, is of het bietenloof de uien niet totaal zal overwoekeren, waardoor de uien zwaar in de verdrukking komen. De combinatie uien/wortelen ken ik niet alleen van de hutspot, maar ook als probaat middel voor de bestrijding van hinderlijke insecten. Werkt de uiengeur ook bij de bietenbladmineerder? Dat was tenminste de belangrijkste aantasting van bieten die ik me herinner.

Nog even een vraag voor iedereen; enige tijd geleden las ik in een vragenrubriek in Trouw over het serveren van worteltjes als groente aan gasten; het zou een teken zijn voor de gasten dat ze niet (meer) welkom waren. Het was voor degene aan wie de vraag gesteld werd, volstrekt onbekend en ze kon ook nergens iets vinden dat het gebruik bevestigde dan wel ontkrachtte. Voor mij was het ook onbekend, maar de afgelopen weken zag ik in de rubriek 'lezersreacties' met enige regelmaat dat de regel wel bekend was, maar ik kon niet een duiudelijk verband ontdekken. De reacties kwamen uit het hele land; van Amsterdam tot Zwolle en van Roodeschool tot Visee. Hetzelfde gold ook voor de reacties dat het een volstrekt onbekend verschijnsel was. Omdat jij een groot lezerspubliek hebt, was ik nieuwsgierig hoe groot de bekendheid van het gebruik onder jouw lezers is. Misschien is het wel religieus bepaald, of heeft het te maken met rangen/standen. Ik kan me er van alles bij voorstellen.