Waar we nu weer waren? Bij Mien natuurlijk!
Haha, nooit van gehoord? Van Mien Ruys? Nee, wij ook niet. Tot vandaag. Petra en Nicolette kwamen een nachtje logeren, en dan willen we ook altijd iets doen.
Iets wat je anders niet zo snel doet. Het mag best een klein beetje saai zijn, want wij vinden eigenlijk alles leuk. Ook dingen die allang passé zijn, of vergane glorie. Maar Mien is nog geen vergane glorie. Al is ze dan inmiddels overleden, dat wel.
Naar 'De tuinen van Mien Ruys', in Dedemsvaart, daar gingen we heen.
 |
Petra had het bedacht.
Omdat ik zelf ook vaak van deze ovenbroodjes maak, heb ik even uitgebreid staan kijken. Afkijken. Hij deed het zó netjes. Alle broodjes precies gelijk.
Echt een bakker!
Maar we konden niet wachten tot de broodjes gerezen en gebakken waren helaas ...... want we waren pas op een kwart van die tuinen.
Heerlijk, in zon en wind, liepen we van tuin naar tuin. Hier en daar een zaadje meenemen, of een stekje, och, ik denk niet dat Mien dat erg zou vinden.
Kijk, ze hield ook schapen .....
We waren lang in de kruidentuin. Er stonden zoveel kruiden en het róók daar lekker!
En hieronder zie je iets, wat misschien een idee is als je een kleine tuin hebt, met een terras in de zon, maar daarnaast ook nog wel graag wat groenten of kruiden wil. Dan maak je gewoon vakken, middenin het terras!
Stoelen en een bankje kun je er dan gewoon omheen zetten. Dus, paar tegels eruit wippen, planten erin!
En zo eindigden wij bij het restaurant, aan de koffie met appeltaart én met stukken koolrabi van Nic. Die had ze meegenomen uit haar moestuin, in een zakje 😄 Ja wij zijn zelf ook wel drie Mienen eigenlijk.
In het restaurant in de speelhoek zagen we nog ontzettend leuke bouwblokjes. Héél simpel te maken, en een kind kan dan zelf een tuin ontwerpen. Ze waren zó leuk! Mijn handen jeuken als ik zoiets zie, maar helaas, op dit moment géén tijd, en trouwens, ook nog geen kleinkinderen, dus het kan wachten.
Misschien vind je het leuk om zoiets te maken? Figuurzaag, potjes verf. Platte blokjes eronder, spijkertje erdoor.
Geef je kind zo'n set om mee te spelen, en wie weet wordt hij of zij dan wel de volgende Mien Ruys!
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
Thuis wacht mijn eigen tuin. Petra en Nic zijn zo vriendelijk om wat groenten mee te nemen, en wat sla enzo, en daardoor heb ik weer ruimte om nieuwe kooltjes en sla en venkel uit te planten.
Kijk dat ene jonge koolrabietje nou staan stralen tussen de grote wijze slakroppen.
Je hele leven wijden aan tuinen. Wát een voorrecht. En zelf ben ik met al mijn tuinwerk natuurlijk ook enorm bevoorrecht!
Er kwam natuurlijk meteen een app-groep 'we gaan naar Mien' en met alle voorpret kan het dan al niet meer mis gaan met zo'n uitje. 😊
Mien Ruys was een bekende tuinarchitecte uit de vorige eeuw. Zij bedacht bijvoorbeeld het gebruik van spoorbielzen en grindtegels in tuinen. En nog veel meer.
Ze heeft daar in Dedemsvaart op een kwart hectare wel dertig tuinen aangelegd. Allemaal verschillende. Echt heel mooi en inspirerend. Een watertuin en een rozentuin en een confectietuin en kruidentuin en een bostuin, met een écht bos.
En behalve al die tuinen en waterpartijen is er ook een boerenschuur, waarin wij een bakker tegenkwamen. Hij ging net aan het bakken, in een takkengestookte oven. Daar kan je erg goed in bakken, want met takken krijg je veel hogere temperaturen dan met houtblokken.
(vertelde hij)
Omdat ik zelf ook vaak van deze ovenbroodjes maak, heb ik even uitgebreid staan kijken. Afkijken. Hij deed het zó netjes. Alle broodjes precies gelijk.
Echt een bakker!
Maar we konden niet wachten tot de broodjes gerezen en gebakken waren helaas ...... want we waren pas op een kwart van die tuinen.
Heerlijk, in zon en wind, liepen we van tuin naar tuin. Hier en daar een zaadje meenemen, of een stekje, och, ik denk niet dat Mien dat erg zou vinden.
Kijk, ze hield ook schapen .....
We waren lang in de kruidentuin. Er stonden zoveel kruiden en het róók daar lekker!
En hieronder zie je iets, wat misschien een idee is als je een kleine tuin hebt, met een terras in de zon, maar daarnaast ook nog wel graag wat groenten of kruiden wil. Dan maak je gewoon vakken, middenin het terras!
Stoelen en een bankje kun je er dan gewoon omheen zetten. Dus, paar tegels eruit wippen, planten erin!
En zo eindigden wij bij het restaurant, aan de koffie met appeltaart én met stukken koolrabi van Nic. Die had ze meegenomen uit haar moestuin, in een zakje 😄 Ja wij zijn zelf ook wel drie Mienen eigenlijk.
In het restaurant in de speelhoek zagen we nog ontzettend leuke bouwblokjes. Héél simpel te maken, en een kind kan dan zelf een tuin ontwerpen. Ze waren zó leuk! Mijn handen jeuken als ik zoiets zie, maar helaas, op dit moment géén tijd, en trouwens, ook nog geen kleinkinderen, dus het kan wachten.
Misschien vind je het leuk om zoiets te maken? Figuurzaag, potjes verf. Platte blokjes eronder, spijkertje erdoor.
Geef je kind zo'n set om mee te spelen, en wie weet wordt hij of zij dan wel de volgende Mien Ruys!
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
Thuis wacht mijn eigen tuin. Petra en Nic zijn zo vriendelijk om wat groenten mee te nemen, en wat sla enzo, en daardoor heb ik weer ruimte om nieuwe kooltjes en sla en venkel uit te planten.
Kijk dat ene jonge koolrabietje nou staan stralen tussen de grote wijze slakroppen.
Je hele leven wijden aan tuinen. Wát een voorrecht. En zelf ben ik met al mijn tuinwerk natuurlijk ook enorm bevoorrecht!
9 reacties:
In 1966 begon ik te werken bij een adviesbureau, waaraan ook een afdeling tuin- en landschapsarchitecten verbonden was. En met name de tuinarchitecten hoorde ik regelmatig (smalend) praten over hun collega Mien Ruys. Waarschijnlijk omdat ze zich (ook) richtte op de kleine stadstuin van 50 m2. Zij werkten voor opdrachtgevers die vele duizenden vierkante meters, tot soms hectares ingevuld wilden met verantwoord of functioneel groen. Maar de naam en faam van Mien Ruys nam bij 'het gewone volk' bijna mythische vormen aan. Buiten kijf is dat ze zich ontwikkelde tot een fenomeen waar je niet omheen kon als je je tuin bij je nieuwbouwwoning in wilde richten.
Dat jij tot voor kort nog nooit van haar gehoord hebt maakt voor mij een ding duidelijk; tussen ons zit een (kleine) generatiekloof. Met andere woorden; jij bent nog jeugd, waarmee de betrekkelijkheid van leeftijd maar weer eens aangetoond is, want ik voel me echt nog niet oud.
Einstein zei het al "Alles is relatief"
Wat leuk om te zien en lezen! Ik sluit me tevens aan bij de reactie van Yvonne op het vorige blog bericht: ik volg je berichten met veel plezier. Mooie en grappige, echte ervaringen, nuttige tips en fraaie foto's.
Heel erg bedankt dat je de tijd neemt om te bloggen!
Tja Willem, ik ben net zo oud als Clarien en ken Mien Ruys wel. Misschien was ze in die tijd gewoon met iets anders bezig en anders zegt het iets over mij hahaha.
Maar leuke tip om eens heen te gaan, mag graag een anders tuin zien, zeker als het er zo netjes is. Door de regen hier verwildert het hier snel, maar fijn, die regen was echt nodig. Prettige dag allemaal.
Bakker Oegema uit Dedemsvaart! Wijd en zijd vermaard om zijn heerlijke brood.
Ben je ook al eens bij De luie tuinman in Ruinen geweest? Tip!!!
Mooi, zo'n dagje uit, prachtig daar. En je doet haast teveel ideeën op, merk ik ;-)
Weer zo'n héérlijk dagje, Clarien !
Lie(f)s.
Leuk om te zien, in mijn eigen woonplaats. Hele bekende bakker hier, de bakkerij draagt nog steeds zijn naam! Zit ook in Balkbrug, maar dat wist je misschien.
Wat een leuk dagje uit zeg!
Een reactie posten