 |
Het is alweer bijna twee jaar geleden .... toen kwam Ankie hier voor het eerst het erf oprijden. Ze had gelezen dat wij een jong hondje hadden .... en een kapotte bench. Want die had Brit alvast maar meteen stukgebeten.
Zij had een bench over, een sterke ijzeren, en kwam die brengen. Zomaar. Het begin van een vriendschap.
Inmiddels blijken we veel dingen gemeen te hebben. Ook Ankie zit midden in het vrijwilligerswerk. Nog veel meer dan ik.
En vandaag zocht ik haar op, in Wapenveld, op één van de adressen waar zij haar energie in stopt. Het is de Stichting ...... De Rode Beer.
De Rode Beer ..... en wat dat is?
Ik hoorde vandaag het verhaal, van de vader van de oprichter, Jack Augustinus ..... en nu heb ik de hele tijd een plaatje in mijn hoofd, van een kleine rode knuffelbeer.
Die kleine rode knuffelbeer was ooit de lievelingsbeer van een meisje, Hanne Jolein. Ze nam hem overal mee naar toe, ze waren onafscheidelijk
Hanne Jolein was gehandicapt, wegens zuurstofgebrek tijdens de geboorte. Ze was een lief meisje met grote ogen, en haar ouders omringden haar met veel zorg, aandacht en liefde. Ook vele vele mensen om hun heen zorgden mee.
Hanne is slechts zeven jaar oud geworden.
Zij was het enige kind van Jack en Hendriecke Augustinus. De ouders zagen toen hun wereld instorten. Maar zelf ..... stortten ze niet in. Ze gaven hun leven een nieuw en fantastisch doel. De Stichting De Rode Beer werd geboren. Een Stichting die geld inzamelt en daarmee onder anderen een prachtig vakantiehuis heeft laten bouwen, voor mensen met een beperking.
Zo begon het. En het ging nog veel verder. Inmiddels is het een groot bedrijf, met vele facetten, en werken hier op het bedrijf vele mensen met een beperking, of een zorgbehoefte.
Ik was vandaag op bezoek bij één van de onderdelen van de Stichting, een paar grote loodsen in Wapenveld, waar tweedehands spullen verkocht worden. Alle opbrengst is voor de Stichting. Alles is erg netjes, het zijn mooie spullen, goed gesorteerd.
Kijk maar even mee.
Als je goed kijkt zie je dat er echt mooie spullen tussen staan. Waardevolle spullen. Gedoneerd door mensen uit de buurt, die de Stichting kennen. En niet alleen maar 'rommel' brengen zoals je bij sommige kringlopers ziet.
Een hele grote antieke kast is speciaal door de eigenaar weer opgebouwd, in de loods. Het is die kast met die jaartallen erop. Zelf vond ik die houten boerenkast links ervan erg mooi.
Maar ja ...... wij hebben er geen plek voor. In ons kleine boerderijtje.😊
Ankie gaf mij een uitgebreide rondleiding. Er is ook een koffiehoek. En een grote boekenhoek. En glaswerk en crea bea spullen. En elke tweede vrijdag van de maand is er een grote markt. Alleen in december is het al eerder, namelijk op 7 december. Mét een grote kerstmarkt.
Het volgende project van de Stichting is ...... 'Wonen in de luwte'. Dat is een woonplek, een erf, achter de schuur, met woningen voor mensen die het niet alleen redden.
Het is allemaal te vinden aan de Lagestraat 25 in Wapenveld. Mocht je eens willen kijken. En je kunt het hele verhaal lezen op deze site.
Mooi verhaal. Mooi bedrijf. En vooral, wat mooi dat je na zo'n drama in je leven je energie kunt stoppen in zoiets waardevols!
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Of ik nog wat gekocht heb? Nou ehm ..... ik wou het niet. Want .... niks nodig ....
Maar ja ...... die gordijnen .... joekels van gordijnen waren het ..... van dik katoen en van linnen ..... voor een prikkie!! Voor bergen tasjes!
Dusse ....
Hopla! Meegenomen.
Voor 't goeie doel he? 😉😊
 |
 |
Inmiddels blijken we veel dingen gemeen te hebben. Ook Ankie zit midden in het vrijwilligerswerk. Nog veel meer dan ik.
En vandaag zocht ik haar op, in Wapenveld, op één van de adressen waar zij haar energie in stopt. Het is de Stichting ...... De Rode Beer.
De Rode Beer ..... en wat dat is?
Ik hoorde vandaag het verhaal, van de vader van de oprichter, Jack Augustinus ..... en nu heb ik de hele tijd een plaatje in mijn hoofd, van een kleine rode knuffelbeer.
Die kleine rode knuffelbeer was ooit de lievelingsbeer van een meisje, Hanne Jolein. Ze nam hem overal mee naar toe, ze waren onafscheidelijk
Hanne Jolein was gehandicapt, wegens zuurstofgebrek tijdens de geboorte. Ze was een lief meisje met grote ogen, en haar ouders omringden haar met veel zorg, aandacht en liefde. Ook vele vele mensen om hun heen zorgden mee.
Hanne is slechts zeven jaar oud geworden.
Zij was het enige kind van Jack en Hendriecke Augustinus. De ouders zagen toen hun wereld instorten. Maar zelf ..... stortten ze niet in. Ze gaven hun leven een nieuw en fantastisch doel. De Stichting De Rode Beer werd geboren. Een Stichting die geld inzamelt en daarmee onder anderen een prachtig vakantiehuis heeft laten bouwen, voor mensen met een beperking.
Zo begon het. En het ging nog veel verder. Inmiddels is het een groot bedrijf, met vele facetten, en werken hier op het bedrijf vele mensen met een beperking, of een zorgbehoefte.
Ik was vandaag op bezoek bij één van de onderdelen van de Stichting, een paar grote loodsen in Wapenveld, waar tweedehands spullen verkocht worden. Alle opbrengst is voor de Stichting. Alles is erg netjes, het zijn mooie spullen, goed gesorteerd.
Kijk maar even mee.
Als je goed kijkt zie je dat er echt mooie spullen tussen staan. Waardevolle spullen. Gedoneerd door mensen uit de buurt, die de Stichting kennen. En niet alleen maar 'rommel' brengen zoals je bij sommige kringlopers ziet.
Een hele grote antieke kast is speciaal door de eigenaar weer opgebouwd, in de loods. Het is die kast met die jaartallen erop. Zelf vond ik die houten boerenkast links ervan erg mooi.
Maar ja ...... wij hebben er geen plek voor. In ons kleine boerderijtje.😊
Ankie gaf mij een uitgebreide rondleiding. Er is ook een koffiehoek. En een grote boekenhoek. En glaswerk en crea bea spullen. En elke tweede vrijdag van de maand is er een grote markt. Alleen in december is het al eerder, namelijk op 7 december. Mét een grote kerstmarkt.
Het volgende project van de Stichting is ...... 'Wonen in de luwte'. Dat is een woonplek, een erf, achter de schuur, met woningen voor mensen die het niet alleen redden.
Het is allemaal te vinden aan de Lagestraat 25 in Wapenveld. Mocht je eens willen kijken. En je kunt het hele verhaal lezen op deze site.
Mooi verhaal. Mooi bedrijf. En vooral, wat mooi dat je na zo'n drama in je leven je energie kunt stoppen in zoiets waardevols!
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Of ik nog wat gekocht heb? Nou ehm ..... ik wou het niet. Want .... niks nodig ....
Maar ja ...... die gordijnen .... joekels van gordijnen waren het ..... van dik katoen en van linnen ..... voor een prikkie!! Voor bergen tasjes!
Dusse ....
Hopla! Meegenomen.
Voor 't goeie doel he? 😉😊
5 reacties:
Je krijgt er m'n glimlach bij, Clarien.
Je maakt veel mensen gelukkig. Supermooi !
Lie(f)s.
Ooooh, wat een mooi initiatief!
En wat schrijf jij er mooi over.
Ik denk dat ik binnenkort eens met mijn moeder ga kijken, wij houden wel van dit soort "winkeltjes".
En ja....die gordijnen.....die moest je natuurlijk kopen!
Voor het goede doel én daarna ook weer voor het goede doel😊, ding ee l goed dus! Jij verdiend een medaille.
Dubbel goed dus!!
Dat moest het zijn, mijn telefoon maakt soms hele rare woorden.
Wie goed doet - goed ontmoet! Als er een hemel zou bestaan zou je die zeker verdienen.
Deze mensen verdienen een lintje en heel veel aandacht zodat er veel mensen gaan kopen. Daar zitten heel wat tassen in, Clarien ;-) De 'winkel' ziet er prima uit. Netjes en goede spullen. Dat zie je wel eens anders.
Een reactie posten