Natuurlijk leven.

on maandag 19 december 2016




Stemmingen kunnen veranderen met de seizoenen mee. Veel mensen hebben moeite met de donkere dagen. Gaan wat sombertjes de winter door. Wat stiller en futlozer.

De zon is er maar zo kort, maar een paar uur per dag, en de bomen zijn kaal, de lucht is grauw.

Weer een ander houdt juist weer heel veel van de winter. Met zijn rust, zijn stilte, alles keert naar binnen en het leven wordt terug gezogen, diep de aarde in. En dan die prachtige sterrennachten, als het koud en vorstig is .... zo zie je ze nooit in de zomer.






Hoe dichterbij de natuur je leeft, hoe meer je begrijpt van de winter. Dat die periode van stilte en rust een functie heeft, om overschotten en virussen te laten afsterven. Om afgestorven materiaal te laten veranderen .... in nieuw leven.

Onze seizoenen vormen zo´n prachtige kringloop.

Wat zo bijzonder is, is hoe de natuur nooit stilstaat bij sterven en vergaan. Er wordt niet gerouwd in de natuur en er is geen verdriet. Sterven betekent nieuw leven.







..... ik kan je het aanbevelen .... om zo dicht als je kunt bij de natuur te leven. Of je nou op een dorp woont of midden in de drukte of op een flat, zoek zo vaak je kunt de natuur op. Kijk omhoog naar de wolken en naar de sterren, kijk naar planten en naar bomen, naar vogels en andere dieren, zoek de zee op.

De natuur doet zoveel goeds voor mensen. Ze brengt begrip en ze relativeert. Als je stilstaat bij de eeuwige kringloop van de natuur, en bij de oneindigheid van de kosmos, lijken je eigen zorgen soms minder, wordt verdriet minder scherp.

Jaja. Je denkt wat na hoor, zo op een gemiddelde maandagochtend, onder het was ophangen.

Ook over gewone praktische dingen. Bijvoorbeeld ... al die kuilen in de borders, die Brit graaft, wat doen we daar aan? Nou, niks. Je kunt een hond niet zijn hele scala aan instincten afleren, sommige dingen moet je laten, vind ik tenminste. Dus die kuilen daar moeten we maar mee leven.







Natuurlijk leven, soit, dat betekent dus ook gaten in je tuin.

Vanmiddag weer even bij de schapen gekeken. Omdat een jonge hond zoveel mogelijk dieren moet zien. Maar die schapen, daar moest ze niks van hebben! Ze was er bang voor! :D

hahaha de jonge held kroop diep in mijn jas ... want wat je niet ziet dat is er niet!! Zulke enge schapen! Ze zijn groot en ze stampen!







Natuurlijk leven, is ook mee-eten met de seizoenen.

Dus vandaag, als laatste klus, hout en groente halen van zolder. Wéér uien, pompoen en aardappelen. Verveelt nooit!


10 reacties:

Ton zei

Ik vind het mooi wat je schrijft over de natuur en het rouwen en sterven.

Es zei

ik hou zo van het leven dichtbij de natuur...
X Es

Mijke zei

Ik woon midden in de stad, maar door de wandelingen met de hond krijg ik toch de seizoenen goed mee. Ik herken helemaal wat je schrijft daarover, heerlijk is dat, leven met de natuur. Gister zag ik zomaar een ijsvogel voor mijn neus een visje opduiken hier in het park! Dat is toch prachtig.

Ach die Brit, bij die enge schapen. Ze hebben ook van die gekke ogen! Trouwens, wat socialiseren betreft las ik laatst een goed artikel. Misschien ook interessant voor jou! http://hondenlot.nl/artikelen/socialiseren.html

Clarien zei

Dank voor dat artikel Mijke!!

Bianca van Dalen zei

Heerlijk natuur! Juist als je op een slat woont. Ik moet bewust de natuur in!

Anoniem zei

Sterven is het begin van leven...zou dat voor de mens ook gelden? Zeker na het overlijden van dierbaren raak ik er steeds meer van overtuigd dat er na de dood van een mens ook een soort van opnieuw leven of verder leven moet zijn.Tsja..zonder een zweeftiep te zijn gaat dat ook weleens door mijn hoofd.Zeker als ik met de hond door onze bossen,heide,waterplassen wandel.Groetjes van Lien.

Helena zei

Ik riep eerder altijd dat het niet uitmaakt waar je woont en dat je overal een natuurlijk leven kunt leven. Daar kom ik van terug, ahum. Nu ik zelf weer in de stad woon merk ik hoe moeilijk het is. Zal ook blij zijn als we ergens weer op een stukje klei\rots kunnen wonen.

Anoniem zei

Aanvulling; het graven van gaten kun je de hond verbieden maar dan moet je haar , als ze buiten is en je bent erbij, in de gaten houden en corrigeren.Als je niet buiten bent doet ze het stiekum.
Mijn hond heeft vanaf het begin gaten gegraven en behoorlijk diep ook! Ze is nu vier jaar en het graven ( meestal naar muizen of mollen ) is steeds minder geworden...er is dus hoop!
Lien.

M.A.C. zei

Zoek de zee op zegt Clazien
Nou ik hoef niet ver te zoeken alleen maar uit het raam of vanaf mijn balkon te kijken
De zee een geweldig krachtig stuk natuurlijk geweld
en altijd weer anders,dan wild als een monster dan weer glad als een spiegel
En s'morgens en s'avonds een (vaak) prachtige zons op en of ondergang
We hebben zelfs zee hondjes die vaak hun kopjes laten zien
En aalscholvers die als een speer door het water snijden om dan meters verderop weer boven te komen
Tussen de zee en ons appartement een stuk wilde natuur met steentjes en gras
In de lente rode klaprozen,vlinderstruiken koningskaars en nog veel en veel meer
over dicht bij de natuur leven gesproken
en 5 min.verderop mijn moestuin


Er is een mooi gedicht geschreven door Toon Hermans hij noemde het

ZEE

Clarien zei

Wat krijg ik weer prachtige verhalen van jullie terug!! Dank! :D