Onafhankelijk??

Langzaam wordt het alweer wat lichter buiten, en kruipen de narcissen op de vensterbank uit hun bollen. De dag begint meteen geel en fleurig, met die vrolijke zonnetjes daar.

En verder ..... belde buurvrouw Hillie gisteren. 'Hebben jullie water??' 

Ik meteen proberen natuurlijk. Maar nee, er kwam géén water uit de kraan. Dus ging ik maar eens kijken bij de heren van het fietspad, en ja hoor, daar was een fontein te zien die uit de sloot opsteeg. Ze hadden daar per ongeluk de waterleiding geraakt.

Tja. Géén water. Ik dacht, een lek in de sloot, dat zal dan wel een hele tijd duren voordat dat gerepareerd is. Onmiddellijk kreeg ik vreselijke dorst, want zo werkt dat. Er was geen druppel water in huis, en niks in de theepot, en ook niks in de koelkast. Want sap en fris enzo drinken we niet. Wel melk, dat wel. Maar ik wilde water!

Vroeger had ik hele voorraden op zolder, pakken water en kaarsen en blikken groente enzo. Maar sinds we hier wonen allang niet meer. We zijn toch zelfvoorzienend? We hebben toch regenwater?

Tuurlijk was AH gewoon open en had ik water kunnen halen. Ook bij de buren verderop. Maar ik vond het wel een boeiende test. Regenwater drinkbaar maken. Dus, tien liter water uit de regenton geschept. Het heeft nog onlangs geregend dus het was vers. Dat water is gezeefd door een doek, toen flink gekookt en toen wéér gezeefd.

💧💧💧💧💧

 

Ondertussen waren er buiten onmiddellijk drie busjes gearriveerd en waren de mannen van Vitens hard aan het werk. De mannen van het fietspad hadden al meteen een dammetje gebouwd in de sloot zodat Vitens met droge voeten aan het werk kon. Wat een vakwerk allemaal! 👍👍

Binnen het uur was de leiding gerepareerd en hadden we gewoon weer mooi helder water uit de kraan.

En zat ik dus met tien liter gefilterd regenwater. Tóch maar een paar kopjes van gedronken. Uit nieuwsgierigheid. Want je weet maar nooit of het niet een keer nodig is. Nou, er zat wel 'een smaakje' aan. Maar het is gewoon te drinken, dus. Ik heb er niks aan over gehouden.

Dus dat weten we ook weer.

En ook vandaag was er pech. Vanmorgen deed de ketel ineens niks meer. Fout in de brandstofklep, zei het schermpje. Op www stond bij deze foutmelding, dat je dat niet zelf kon verhelpen. De vakman bellen!

En dat had nogal wat voeten in aarde, want onze eigen installateur zag het niet zitten. Hij had géén onderdelen voor een Vaillant ketel. 'Vraag maar een ander.' Nou ja! Gelukkig is hier in het dorp een meedenkende installateur die uiteindelijk wel wilde komen. Ook al zijn we geen klant bij ze. 

Nou, nu dus wel! 😊

 

En zo zie je maar weer ..... dan denk je als zelfvoorziener onafhankelijk te zijn ... maar je bent het beslist niet. Er hoeft maar iets kapot te gaan en je bent afhankelijk van diensten en services en vakmannen. 

En gelukkig zijn die er! 😊

Vanmiddag met Brit een rondje bos. 

Het is daar erg mooi, op een zonnige dag in januari. Ik hou van die kale bomen, je kunt nu mooi hun skeletten zien. Zonder dat gefrutsel van blaadjes enzo. Gewoon, rechttoe, rechtaan, de boom zoals die is. 

Overal zag je groepjes van drie, als drie gezusters. 

En mooie open plekken in het wat dichtere bos, met felgroen licht mos.

Op de grond vind je ook van alles. Je moet wel even goed kijken. Want deze takjes hier onder, van de larix, dat lijkt misschien maar niks ..... 

.... maar als je ze meeneemt naar huis, in je tasje ......

..... dan heb je ineens een prachtig ornament! Iets wat steeds mooier wordt hoe langer je er naar kijkt. De half vergane Larix appeltjes zijn nu nog steeds de moeite waard.  

Een mooie collectie, meegenomen uit het bos. Gewoon van de grond opgeraapt. Sparrentakjes, en jong blad van koningskaars, voor thee, en blad van brem en larixtakken, voor decoratie. En ook nog een paar bladeren van het eikenvaren om onder de eiken uit te strooien. Want ik wil erg graag varens in dat eikenbosje. 

Alle blaadjes en takjes en bloemen die je in de natuur vind, zijn de moeite waard om ze van héél dichtbij te bekijken. Zo had ik vorig jaar een hele collectie vioolbloemetjes verzameld, en heb die toen gedroogd. Ze waren zó mooi ..... maar na het drogen was het mooie ervan half weggevaagd. Het was een soort bruin geworden.

Daarom probeerde ik vandaag iets anders. Met een paar viooltjes, gevonden in de tuin.  Ooit, lang geleden, heb ik eens bloemen op textiel gehamerd. Echt! Maar de details weet ik niet meer precies. 

Dus, maar gewoon proberen. Het ging natuurlijk eerst helemaal fout vanmiddag. Ik sloeg de bloemen tot moes. Dat zal ik je besparen. 

Daarna heb ik op het www gezocht, en vond wat tips. Ik probeerde het voorzichtiger, met wat papieren tape op de bloemen geplakt. Dat ging al beter. Maar de kleur kwam toch nog niet goed over. Toen heb ik de bloemen éérst in een oplossing gedoopt van verdunde appelazijn. Ik nam op de gok ..... half appelazijn en half water.  

De bloemen erin dopen, dan met de goede kant omlaag op wit textiel leggen (een oud servet) en vast tapen. Dan héél voorzichtig op de blaadje hameren. Eerst de ene kant, dan de lap met bloemen en al omdraaien, en de andere kant hameren.

 

Je krijgt dan de afdruk van de bloemen, inclusief de prachtige kleuren, op het textiel. Zoals je hieronder ziet, moet je ook het steeltje weghalen. Ik had dat alleen gedaan bij de onderste bloem, en niet bij de twee bovenste, waardoor je daar groene vegen ziet.

Nou, zo heb je misschien weer een ideetje opgedaan voor een lange avondklok-avond! Wél overdag eerst even op zoek naar bloemen. Maar die zijn er alweer hoor! Madelief, viool, paarse dovenetel, paardenbloem, er is al volop!

En verdere details zijn vast wel te vinden op www.

 

Bij mij eindigde de dag met bakken. Twee maisbroden en één pompoentaart. En dan vind ik ons toch alweer behoorlijk on-afhankelijk, met al die ingrediënten voor brood en taarten die gewoon uit onze achtertuin komen! 

Zelf de 'noodvulling' voor de taart, de paarse pronkbonen, zijn eigen teelt!

En in plaats van citroen (in de taartvulling) gebruik ik bladeren van de citroengeranium, fijngesneden, die je gewoon op de vensterbank kunt opkweken. Het hele jaar door.

Want citroenen kweken .... dat lukt mij nog niet zo erg. 

 

Ik wens je een zonnige zondag!

🌞🌞🌞