Marjan had allemaal gezonde en lekkere dingen gekocht voor mijn moeder. En ook voor onszelf natuurlijk. Zoals deze thee.
Ik vond de smaak erg lekker, en bij de ingrediënten viel me op dat zo'n thee uit allemaal zeer gewone kruiden bestaat. Dat groeit gewoon bij ons! Waarschijnlijk groeit het meeste ook wel bij jou in de buurt! Guldenroede is vrij algemeen, paardenbloem ook, pepermunt hebben we, en rode klaver, en venkel ook!
Die thee kunnen we dus gewoon zelf ook wel maken. Alleen nog wat alfalfa zaaien.
En toen kreeg ik het idee om mijn nieuwe boekje te gebruiken als kruidenschrift. Het is echt leuk om véél te weten over kruiden. Vooral over die gewone kruiden, die overal staan. En waar je ze voor kan gebruiken. En wat de werkzame stoffen erin zijn.
En omdat ik afgelopen dagen wel wat tijd over had, ben ik daar alvast mee begonnen. Dit eerste kruid is Calendula (goudsbloem), of althans, een poging tot. De kleur groen van de bladeren klopt niet.
Maar deze bladzijde telt niet mee, want het is alleen maar het titelblad. Vanaf de volgende bladzijde wil ik van die botanische tekeningen natekenen, en dan met de omschrijvingen erbij. (Een beetje van Editha afgekeken) Elke keer als een bladzijde af is zal ik hem laten zien.
Misschien steek je er wat van op! 😊🍀
Nou, de titelpagina is af. Nu de rest nog!
Na het ontbijt ben ik nog even een blokje gaan wandelen. Je ziet hier het standbeeld van Adriaan Wildervanck. Hij heeft het dorp gesticht. Het was nogal een listig heerschap. Hij kocht de halve Veenkoloniën op, op hele slinkse wijze, maar verloor later ook weer veel.
Zijn vrouw heette Grietje Jansen. Maar toen haar man ineens zoveel ging verdienen en ze ineens bij de jetset hoorden, vond ze die naam te armoedig. Dus veranderde ze haar naam in Margaretha van Hardenberg.
Haha. Wat een grap.
Margaretha (Grietje dus) lag een keer te slapen op de heide, op een warme zomerdag. Toen ze wakker werd was er een adder om haar arm gerold. Ze beloofde toen God om een kerk op deze plaats te laten bouwen, als ze het overleefde.
Ze overleefde. En de kerk werd gebouwd. De Margaretha van Hardenbergkerk. Hier zie je hem. Het was eeuwenlang de Hervormde kerk van Wildervank. De eerste steen is gelegd op 24 september 1659. En het gebouw staat er nog steeds maar het is nu geen kerk meer.
Eromheen is een oud kerkhof. Mooi joh! En die namen, je waant je bijna op Zweinstein. Er zijn namelijk héél veel Wobbegiens en Wemelina's. Echt, het wemelt van de Wemelina's!
Er zijn ook mooie gedichten op de grafzerken.
'Zij rust hier in het stof
Ter neder op haar Legerstee
Terwijl haar ziel in 't Hemelhof
Geniet volmaakte rust en vree.'
Dat is wel even wat anders dan .... 'rust zacht Wemelien'.
Mijn eigen 'rust' zit erop. Ik ga weer es op huis aan.
Daar wachten de dieren, en de klussen. Ja die hebben allemaal braaf gewacht. Uitmesten van de stal, waterbakken uitschrobben, nieuwe baal hooi van de bult rollen en opensnijden.
Terwijl ik de rommel daar opveeg, hebben Brit en Billie een één-tweetje. Het zijn echt zulke dikke maatjes!
En als laatste een klus waar ik nooit erg zin in heb. Het maken van suikerbietenstroop. Het is geen zwaar werk maar wel langdurig en je krijgt er veel rommel van. Toch maak ik het ééns per maand want we vinden de stroop erg lekker.
Je ziet hier het eindstadium, de troep is al weg. Hier staat het ingedikte sap te koken tot stroop.
En zodra de stroop klaar is gaat de popcorn in een van de pannen, en dan lekker met popcorn en een glas wijn op de bank! Weekend!!
.jpeg)
.JPG)
5 reacties:
De namen in jouw geboortestreek en de mijne lijken best wel op elkaar. In Midden-Drenthe kwam in mijn kindertijd de naam Wobbina of Wemelien niet voor, maar de er sterk op lijkende namen Wubbegie of Wemeltie nog vrij frequent, al was het een stuk minder dan in de jeugd van mijn ouders of grootouders. De vrouwelijke vorm van Willem, Willempje, werd in de streektaal 'Wilpie' en Johannes werd 'Mans'. Dat die namen zolang stand hebben gehouden is vrijwel zeker te danken aan het bijna verplicht vernoemen. Dat ging erg ver; zo heb ik twee zussen die beiden de doopnaam Jantje hebben, omdat beide grootmoeders ermee behept waren en mijn grootvader, waar ik naar vernoemd ben, had ook een bijna 2 jaar oudere broer die ook Willem heette. Ook vanwege twee grootvaders met die naam.
Leuk verhaaltje van Margaretha van Hardenberg. In haar geval had ik de naam nog meer opgeleukt en er 'Hardenbergh' van gemaakt. Die h aan het eind is volstrekt zinloos, maar het oogt een stuk chiquer. Maar erg slim was ze ook niet, want een adderbeet is beslist niet dodelijk voor een volwassen mens. Maar goed er zijn om nog vreemdere redenen gebouwen ter ere Gods gebouwd en het lelijkste voorbeeld ervan staat, volgens Gerard Reve, in Egmond aan Zee. Maar als zij aan die daad een goed gevoel overgehouden heeft dan is het ook goed, al leert de geschiedenis wel dat dergelijke daden vaak dienden als een soort preferent aandeel voor de eeuwige zaligheid.
De grafzerken zien er bijna nog als nieuw uit. Goed onderhouden dus. Mooi hoor.
Leuk idee om zo kruidenschrift met tekeningen te maken. Ik heb zelf een keer overgangsthee gemaakt met diverse droge kruiden.
Wat een juweeltje, Clarien, je eerste blad !
Mooie plek waar je was.
Leuk om 'even' bij je mam te zijn.
Fijn weekend !
Lie(f)s.
"Daar wachten de beesten..........."Ik moest spontaan aan een liedje denken van Martine Bijl"Hoe zou het met Rosa zijn............3
Ontzettend leuk idee, zo'n kruiden boek.
En van tekenen, opzoeken, inkleuren etc onthoud je het waarschijnlijk ook veel beter dan wanneer je het alleen zou lezen in andermans boek.
Ik ga in de kringloop ook eens kijken naar boeken over kruiden!
Een reactie posten