In de zomer stop ik ze vol ... en in de winter eten we ze weer leeg. Potjes, flessen, grote potten, een enkele weckpot. Van alles en nog wat.
En dat moet dan natuurlijk weer terug, naar de schuur. Waar het ooit zo netjes begon, maar waar je doordeweeks in de haast de boel dan lukraak weer terugzet. De potten tussen de dozen in plaats van erin. Enzo.
Je bent hier nóóit klaar met opruimen, met al die schuren en zolders en containers. Heb je het ene op orde, is er ergens anders weer een zooi Want, oh kijk ... dit is wel helemáál erg natuurlijk ... een pot die niet goed is schoongemaakt!! Dan mag die misschien netjes onderin een doos zitten, maar de muizen vinden dat echt wel.
Een vieze pot, dat is voor hun een feestje!
Zo'n pot wordt door de muizen dan helemaal netjes schoongelikt, en ze laten ook wat achter. Want vóór wat hóórt wat!
Dus daar was ik gisteren mee bezig.
Alle muizenissen zijn nu weer weg. En kijk, ik vond zelfs een mooie pot terug die kwijt was. Zo'n echte driepoot is het, van gietijzer, aan een ketting. Je kunt hem boven een open vuur kan hangen om een lekkere soep in te koken. Je kunt hem ook zelfs zó in de kachel zetten om er een brood in te bakken. Daar kan hij allemaal tegen.
Ooit gevonden bij een Kringloop. Tot nu toe nog nooit gebruikt. Maar toch fijn om te hebben!
En gisteravond hadden we dus een overleg.
Het was een verademing, een vergadering van maar anderhalf uur, en toen was het doel gehaald! Alle ideeën die er op 6 januari zijn geopperd, zijn netjes gerubriceerd tot zes onderwerpen. En bij elk daarvan staan nu een paar namen van mensen die zich er mee gaan bezig houden. Hopla!
En nu, aan de slag!
Op 11 mei hebben we weer een thema-avond hierover, en dan moet er dus resultaat te melden zijn.
Wat erg leuk was, was dat Liane Remmelts van de Gemeente Staphorst aangaf dat ze erg blij is met ons initiatief en ons onderzoek. Want hierdoor kan de gemeente veel sneller en accurater een plan maken tegen die eikenprocessierups, en efficiënter werken aan het verbeteren van de biodiversiteit.
Voor hun fijn, voor ons ook! 👏👏
Vanmorgen even snel de boel opruimen, want het is ook gewoon Paul zijn werkplek natuurlijk ... en daarna was er weer wat te doen op het land.
Het eerste zaaien!!!
Oh oh wat leuk is dit! De grond ruikt zo lekker naar grond! En de lucht ruikt heel fris, naar februari. Vóór het zaaien moesten eerst de bulten weer overeind worden gezet want de meesten waren omgewaaid.
😃😃
En dan vind je hem direct! Die oude zaaier, al méér dan honderd jaar oud is hij. Roestig en wel. Maar hij doet wat hij moet doen! Zaaien!
Ik heb een klein veldje met gerst ingezaaid. Onlangs vroeg Suzanne in de reacties iets over gerst. Over hoe je dat schilletje eraf krijgt. Ik had daar toen iets over opgezocht. Want ik heb zelf nog geen ervaring met gerst.
Maar ... grappig .... ik heb vanmiddag onder het zaaien zó es wat korrels opgegeten. Mét schil dus. En dat was prima te eten. Je merkt eigenlijk niks van die schil.
Het is misschien net als met zilvervliesrijst, dat je het vliesje ook gewoon kunt eten en meekoken.
Dus, heb ik vandaag wat van dat zaaigoed over gehouden, en dat hebben we vanavond gegeten. Mét schil. Hoe dat was?
Nou dat horen jullie morgen wel.
Ik moet nu stoppen want Billie zit steeds op de laptop. Net als haar moeder toen die klein was. Steeds maar op het toetsenbord willen zitten en liggen. Heel onhandig. De raarste teksten krijg je dan. Zoals
ppppppppppppppppppppellllllllllllllllllll4444444444444444444444444444444444444444444444444444444444443333............................
(nou die viel mee gelukkig)
Net heb ik haar weer weggeduwd. En daar zit ze nu te pruilen.
'Ik mag ook nooit wat.'
😾
.jpeg)
.JPG)
2 reacties:
Heerlijk een opgeruimde schuur!
Ik ben benieuwd hoe snel alles groeit.
Uit het feit dat ik nog steeds op deze aardbodem vertoef kun je gerust afleiden dat gerst gewoon gegeten kan worden. Als kind aten wij het ook als we buiten zwierven en wat wilden eten. Als je dan toevallig langs een gerstakker liep dan nam je een paar aren en pulkte die uit. Al moet ik wel zeggen dat rogge of tarwe populairder was, maar dat had alles te maken met de hardnekkige angels aan de gerstekorrels. Die moest je er altijd hardhandig afwrijven.
En als de medici gelijk hebben dat een varken een horizontaal mens is, dan is gerstemeel ook goed voor de mens. Er werd tenminste altijd gezegd dat je de varkens die voor de slacht bestemd waren, gerstemeel moest voeren. Dan kreeg je gezonde varkens en heel mooi vlees. Dat eerste lijkt me van belang voor de mens, het tweede is van ondergeschikt belang geworden sinds we het kannibalisme niet meer beoefenen. Hoewel, als de medici gelijk hebben....?
De zwager van mijn opa noemde gort, gewoon gerst die ontdaan is van het laatste vliesje en soms wat 'bijgeslepen' is, altijd pagaarst. Maar in de omgeving waar jij woont zal waarschijnlijk 'pellegaarst' in zwang zijn. Dat baseer ik op het feit dat het in Meppel de gebruikelijke naam is en de streektaal van jouw omgeving ligt redelijk dicht bij de Meppelse variant van het Neder-Saksisch
Nu iets geheel anders; hoe overnachtte jouw pluimvee tijdens de storm van de afgelopen tijd. Nog steeds in de bomen, of hadden ze een (iets) lager gelegen overnachtingsplaats gekozen. Hoe je het wendt of keert, maar kippen zijn uiteindelijk bosvogels waardoor hun voorliefde voor een hoge zitplaats 's nacht goed verklaarbaar is. Zelfs in moderne pluimveestallen zijn hoogteverschillen aangebracht zodat de kippen nog enigszins aan hun natuurlijke behoefte kunnen toegeven. Het spreekwoord waarin de kippen en hun stok figureren is niet uit de lucht gegrepen.
Een reactie posten