Drukke start, rustig einde.

Vanochtend scheen de zon vrolijk naar binnen en het was meteen lekker warm in huis. Dan wil je eigenlijk wel es een ochtendje met een kop koffie en een boek op de bank, lekker van de zon genieten.

Nou, misschien morgen. Vandaag lukte dat niet want het was een volle dag. Met extra lagen wol, sjaal en muts en wanten aan en op, heb ik een paar uur aan het gerstveldje gewerkt. Het is nu af. Het is niet groot, ongeveer dertig vierkante meter, maar dat is genoeg.

Want, is gerst eigenlijk wel lekker? 😏😏

Niet teveel zaaien dus. Eerst maar een klein lapje uitproberen.

De zon scheen fel op het weiland. En grappig genoeg stonden al de achttien gekeerde compostbulten te stomen als machines. Op de foto zie je het niet zo goed, maar er kwamen grote stomende wolken vanaf.

Er wordt hard gewerkt in die bulten. En er komt warmte vrij. Dus ook stoom.

En binnen stond de waterkoker te stomen. Vanmiddag hadden we weer een boswandeling georganiseerd, en ik nam voor de zekerheid maar een paar kannen koffie extra mee, want ik had nogal wat aanmeldingen doorgekregen.

Nou het wás me toch druk! Echt leuk dat die wandelingen steeds populairder worden! Het scheelde ook dat we dit keer een 'echte' boswachter hadden uitgenodigd, die heel mooi vertelde over het bos. Er waren bijvoorbeeld veel vragen over het kappen, en Jan legde goed uit hoe zorgvuldig dat allemaal gaat.

Het is niet zomaar van .... véél kappen .... véél hout oogsten ... maar er wordt goed rekening gehouden met alle flora en fauna.

Alja (van weblog-staphorst) heeft een mooi verslag gemaakt, dat vindt je hier.

En vanavond ging ik een extra uurtje vlechten, want ik loop wat achter. Sommige cursisten hebben de bijenkorf al af. En ik ben nog geeneens bij het vlieggat.

Na een wandeling met bijna veertig mensen, en na afloop nog lang zitten napraten en koffie drinken, was het géén straf ...

..... om daarboven heerlijk rustig een uurtje alleen te zitten. Te vlechten.

😊