Nieuwe vrienden. Elke dag.

Met het risico dat je denkt van .... gaa-aap ..... wéér die bruine en groene foto's van Clarien .... laat ik vandaag toch maar wéér gewoon mijn bruine en groene foto's zien. Want het is niet anders. 

Bruin en groen.

Natuur, en dieren en velden en mooie luchten, en ook stront en allerlei beestjes .... oja, en nieuwe vrienden. Elke dag ontmoet ik weer nieuwe wezens. Allemaal oneindig interessant! 😊

Neem nou die hopen maken, op het weiland. Onder elke vlaai die je omdraait krioelt er een heel pretpark aan insecten. Kan je uren naar kijken.

Rode wormen schieten meteen weg, de grond in. Blauwe rupsjes draaien zich verstoord om. Of ik het deksel wel even terug wil leggen svp!!  🐛🐛🐛

Dat hoopjes maken, het is net als pannenkoeken bakken. Je neemt zo'n vlaai op de vork en schuift hem heel voorzichtig in z'n geheel los van de bodem, iets optillen. Dan een hoop compost erop. Dan keer je ze samen in één beweging om, en dan die twee mengen.

Een soort haute cuisine, maar dan anders.

Ook van die opgerolde larfjes zitten er onder elke vlaai. Aardrupsen? Engerlingen?

Ik beschouw ze maar als vrienden, al zullen ze waarschijnlijk wel schadelijk zijn voor de planten. Maar al die insecten zijn ook weer voeding voor vogels. Voor de kievit en de grutto enzo ... die ik ook heel graag hier zou terugzien.

Oh ... en er was ook een heel schattig molletje .... die kwam nét omhoog toen ik een molshoop wou plat stampen .... nou, dan maar niet plat stampen. Want misschien kunnen we vrienden worden. Mollen eten ook die schadelijke larven op, uit de bodem.

Brit begrijpt dat natuurlijk weer niet. Zij zag de mol ook. HAP, weg mol.

Jaja zo beleef je heel wat hoor. Hier in onze bruine en groene wereld.

Elke keer bij het heen en weer lopen kijk ik even naar de tarwe. Zo leuk, al die scheve rijtjes. Dat krijg je met de trekker echt niet voor elkaar, zo leuk scheef. Geen enkel rijtje loopt parallel en de tarwe komt ook zeer ongelijk op, door de golven in de ondergrond.

Echt leuk.

Nog even laten zien waar de compost vandaan komt. Herinner je nog die compostbergen, van afgelopen voorjaar? Wel twee meter hoog waren die. Die zijn nu ingezakt. Het is mooie dikke bruine compost geworden. Verrotte planten.

Als je dat met een beetje dierlijke mest mengt, heb je topvoeding voor je tuin, weiland, en elke bodem.

Wist je dat .... als planten sterven .... dat de vruchten vaak nog heel lang goed blijven? Trek dus niet te snel je tomatenranken uit de bodem. Al zijn ze morsdood.

De vruchten zijn vaak nog springlevend, en kunnen nog best rijpen.

Haal alles eraf, hoe groen ook, en leg ze op een warme lichte plek. En verbaas je over de kracht en levendigheid van die vruchtjes.  

Alle tomaten die wij de afgelopen weken aten, zijn binnenshuis gerijpt. En qua smaak zijn ze prima.

Haal wel steeds de rottende exemplaren weg zodat ze niet de anderen aansteken.

Nou, dat was weer een boeiende dag. Met veel groen en bruin. En met wormen, blauwe rupsen, engerlingen, een molletje, schele tarwe, vitale tomaten .....

.... en met tot slot, het sluitstuk ...... (rombombombom-bom-roffel)

Tadaaaaaa ......

..... de schitterende schitterende schitterende avondlucht. Oh wat een mooie planeet hebben wij toch. Al lukt het me nooit om het goed in beeld te krijgen.

Misschien op de kop?

Hoe dan ook. Oneindig mooi.