Vier dappere kleine planten.

Op 22 november 2016 kregen we vier nieuwe aloe vera plantjes. De oude kwekerij was opgedoekt met de verhuizing, en met deze vier konden we weer verder.

Aloe Vera is onze ehbo voor de huid. Ooit is onze middelste dochter in slaap gevallen in de Italiaanse zon, aan zee nog wel, met een zeer lichte huid, en is ze verschrikkelijk verbrand in de zon.

Gelukkig waren er bij ons hotel van die enorme potten met aloe vera planten. Ik heb een blad afgesneden zo groot als mijn arm, en alle gel eruit gesneden. Dat hebben we allemaal op haar huid gesmeerd, inclusief hoofdhuid en binnenkant oren etcetera, en haar vervolgens in vochtige handdoeken gewikkeld op een bed gelegd. Ze klapperde van de koorts.

Na een half uur was de koorts weg. Na nog een half uur was de huid niet meer rood.

We hebben de kuur de volgende dag herhaald, en haar huid was in 24 uur helemaal genezen. Het was bijna ongelofelijk wat voor kracht die die plant had.

Dus vanaf die dag heb ik altijd aloe vera op de vensterbank staan. Vorig jaar kregen we vier nieuwe plantjes van Marjan, en nu zijn dat al weer grote reuzen geworden.

We oogsten er regelmatig van. Er ligt altijd wel een blad in de koelkast met een mesje erbij. Voor een schaafwondje, een koortslip, een ontstekinkje, tegen eczeem of tegen roos op het hoofd, of tegen jeuk of netelroos of wat dan ook. 

De vier dappere kleine planten zijn door al dat oogsten nogal lelijk geworden en helemaal scheefgegroeid. En ze zijn zo groot dat er eigenlijk nergens meer plek voor ze is. Overal staan ze in de weg.

Normaal gesproken krijgen ze stekjes, die ik dan herplant, en de groten kunnen dan weg. Maar deze planten hebben nog geen stekken.

En vandaag was een hele geschikte dag om die planten te verpotten.

Eerst moesten we potaarde maken. Daarvoor hebben we een paar scheppen compost gemengd met zaagsel en wat aarde uit een molshoop. Dat is schone aarde zonder beestjes. De beestjes zijn door de mollen opgegeten.

En nu staan de planten weer rechtop, en hebben ze weer aarde en ruimte genoeg.

Alleen zijn ze te groot voor in huis. Geen idee waar ze moeten. Voorlopig maar even in de schuur want het is mooi lauw weer.

Er komt een deken bij te liggen voor de vorst. Want planten waar je zoveel aan te danken hebt daar moet je goed voor zorgen.

De paardenstal weer netjes maken. 

En een kado kiezen voor mijn moeder. Die is morgen jarig. Wat moet je iemand geven die 77 wordt en alles heeft?

Gewoon. Een mand eten. Want dat gaat altijd weer op.

Zoek een leuke mand, en vul hem met kleurige groenten en fruit en wat chocola en noten. Daar doe je iedereen een plezier mee! En wij hebben dan natuurlijk het geluk dat naast ons dat gezellige winkeltje is met leuke mensen!

(mam, nu niet verder kijken! 😊)

Er gaan nog wat spullen bij uit eigen voorraad, en zo gaan we morgen op pad.

Fijne jaarwisseling iedereen!! Tot in 2018!!