Snapshots.

Ondanks het gedoe met de koeien gaan de gewone dingen natuurlijk gewoon door. April is zo'n beetje de aller-drukste maand (maar dat zeg ik ook in mei en juni en elke maand tot september ongeveer) en alle zaden en planten moeten de grond in. Ze willen allemaal tegelijk.

En het eerste onkruid roert zich ook alweer. Hallo daar zijn wij ook weer 😁.

Dusssss ... terwijl Bonnie (aan de overkant) en Bella (bij ons) langzaam een beetje bijkomen van de schrik en de plotselinge scheiding ....

..... gaat het werk gewoon door.

Zoals ... de grote ton met as zeven. Dat is de houtas van onze kachels, van de hele winter. Netjes bewaard. Niet om zeep van te maken, dit jaar, want we hebben het hard nodig op de tuin én op het weiland. Voor extra kalium. Voor stevigheid in de planten.

Ik zeef alleen de spijkers en schroeven enzo eruit. De rest, ook het houtskool, mag allemaal op de tuin. Op de granen, en op de ondergrondse gewassen vooral, zoals aardappelen en wortelen.

Altijd met de wind mee strooien uiteraard. Liefst met géén wind, trouwens.

En ook is er een ton met poepsoep gemaakt, de mest is erg dunne derrie op het moment, omdat de koeien bijna alleen maar puur vers gras eten, en die derrie lost mooi makkelijk op in een ton water. Dat ging, verdund, ook over de hele tuin. En over een deel weiland.

Ook hier .... altijd met de wind méé sproeien. 😊 (maar daar kom je vanzelf wel achter)

Het mooie als je een hond hebt, is dat je af en toe echt even met je werk moet stoppen en met zo'n beest moet lopen. Anders wordt ze klierig. En dan kijk je om je heen.

En zie je hoe mooi april is. En hoe mooi de weegbree bloeit. Hoe mooi het kievit echtpaar om elkaar heen buitelt in de lucht. En er al weer mooi veel water in de bergingen staat.

En eten.

Eten moet je ook, de hele tijd.

Dit, april, is de periode van old meets new. Splinternieuwe aspergetoppen, helaas weer te kort afgebroken zoals je ziet, gaan in stukjes door de sla. Rauw zijn ze het alderlekkerst!

En stokoude piepers van vorig jaar worden opgebakken.

En dat terwijl de jonge aardappelplanten alweer opkomen.

Een uurtje voor een favoriet werkje ..... namelijk nieuwe gewassen uitproberen. Dit jaar heb ik wat zaden in Amerika besteld, van de Sweet Sorghum. Dat is een plant die een beetje lijkt op een combi van mais en suikerriet, en daar werd vorige eeuw zoete melassestroop van gemaakt.

En dat wilde ik ook wel eens proberen.

De plant is ook nog goed voor de bodem en voor vogels en insecten. Nou, kijken of hij z'n beloftes waarmaakt!

Ja en dan het wortelbed ..... och och .... wat een drama!

De wortels zijn nog géén millimeter groot en worden totaal overwoekerd door het onkruid. Ik ga ze héél voorzichtig schoffelen en wieden.

Gaan ze het dit jaar redden? Wat een spanning weer allemaal hier op Moeskers Moestuin! 😄😄

Ja en dan was er dat drama met Bonnie. Daar heb ik gisteren al over verteld. Daar zijn we ons over aan het beraden. Het risico om haar nu weer bij ons in het weiland te zetten is té groot. Met die weg voor het huis langs, waar ze overheen gevlogen is,  je moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren!

'Heb je wel een loslopend-vee-verzekering?' vroeg de boer. Een wát? Onee, dat ook nog niet! Ja zo leer je wel even weer een fikse les! Gelukkig liep dit goed af, geen mens of dier gewond, geen grote schade.

En gelukkig lief bezoek wat hielp om de draad weer op te pakken!

Nou, dat was weer heel wat.

Nog even dat leuke project van Liek, die hier ook was, en aan het het prutsen was vandaag. Ik zag eerst niet wat het was. Wat moet die tak daar op het kleed?

Oh, drogen.

Echt leuk!

🙋