Wat een week weer.

on zaterdag 6 april 2019





De zaterdagse inloop. We doen het nu al drie maanden. Hoe gaat het? Is het een succes of een flop?

Vandaag hadden we met de hele groep na het wandelen een mini-vergaderingetje ... gaan we ermee door? Jazeker, we gaan door!! De opkomst is erg goed, en de mensen die komen vinden het hartstikke leuk, en leren veel nieuwe dingen over de natuur. En het is ook heel gezellig!

Wel is afgesproken dat de last iets van mijn schouders wordt afgetild ... pfff ... ben ik erg blij om. Nu doen we het gewoon met z'n allen. Elke zaterdag wordt door de groep een route gekozen.

 

we zagen vanmorgen veel dassenholen


En ééns per maand .... een 'special'.

We hebben al twee gekozen. In april een special over vogelgeluiden herkennen, moet ik nog wel even wat 'kenners' bij vragen, en in mei een speciale wandeling waar we dennensiroop gaan maken na afloop. Een prachtige medicinale siroop die je gewoon uit het bos kan maken.

Even flink in de pers, en hopelijk komen er veel mensen!

Vandaag liet Jan ons zien waar de wilde lupine groeit, in het bos. Die zo prachtig blauw bloeit, en waar van die eiwitrijke boontjes aan komen. Niet vergeten om van 't najaar wat zaadjes mee te nemen! Ik wil de lupine graag weer opkweken.





En verder de gewone zorgtaken vandaag. Weer vijfhonderd uitjes gepoot, en wéér alle jonkies water gegeven. Een tray met bietjes stond in een dom hoekje, uit het zicht, en was bijna verdord .....

Stom! Zonde van al dat werk.

Nou, maar zo te zien zit er nog wel leven in.






Wat een week weer!

Jaja, april is een drukke maand als je moestuiniert. Het is zaaien en zaaien en zaaien. En planten en poten. Jullie ook allemaal al druk bezig?

Toen ik de post uit de brievenbus ging halen zag ik een beestje. Een heel mooi beestje, met een soort Indianenmasker op zijn rug. Eerst ben je dan een hele tijd bezig om te proberen dat beestje scherp op de foto te krijgen, wat niet lukt, want hij loopt steeds weg ....

 




...... en dan blijkt dat tien centimeter verderop een hele kolonie zit. Van allemaal diezelfde beestjes. Heel makkelijk foto's van te maken.

Ik heb ze even opgezocht, het is de vuurwants. Hij is echt prachtig!! Als je hem ook hebt, in je tuin, niet schrikken. Want hij is onschadelijk, en een goeie tuinman. Hij eet dood blad op.





Bij mij zat hij vooral op de huislook. Ook al zo'n mooi en nuttig plantje. Ik heb op't moment weer erg schrale handen (van dat tuinwerk) en het sap van de huislook helpt enorm tegen die schraalheid.

Goed. Tot zover de flora en fauna berichten. 

Dan tot slot .... iets heel anders. Dit duo hieronder .... is fenomenaal!! Je wordt er enorm vrolijk van! 

Enjoy!! 





.... en tot maandag! 😊😊


4 reacties:

Lies zei

Boeiende wandelingen, Clarien, maar inderdaad, 'iemand' moet organiseren...
Vuurwantsen..., hier ook:
https://liesonderweg.wordpress.com/2011/03/15/vuurwantsen/
https://liesonderweg.wordpress.com/2016/09/27/vuurwantsen-2/
Schitterend duo om je log af te sluiten !
Lie(f)s.

Willem zei

De vuurwants en de bange buurman. Het zou de titel kunnen zijn van een spannend boek, maar de werkelijkheid is op een bepaalde manier wel onthutsend, doch geenszins spannend te noemen.
Sinds een jaar of vijf hebben we in het gemeentelijke plantsoen voor de deur ook een kolonie vuurwantsen. Zoals je schrijft, leuke beestjes en ze leven van dood blad en vergelijkbare waar. Mijn buurman echter, dezelfde die ook last had van schaduw veroorzaakt door de noorderzon, raakte in paniek en wilde de gemeentelijke ongediertebestrijding inschakelen, want 'als je niet oppaste dan vraten ze je huis op', was zijn angst. Heb moeten praten als Brugman om hem uit te leggen dat het stenenvretertje groengeel van kleur is en op een diepte van minimaal 3 m onder de grond woont. En omdat onze huizen niet onderkelderd zijn, geen enkel probleem dus.
Die beestjes die je gefotografeerd hebt zijn allemaal volwassen exemplaren. Jonge kevertjes hebben nog geen gemaskerd schild.

marion anderson zei

Genoten van je blog...liefs xx

Anoniem zei

Haha vuurwantsen,de lieveheersbeestjes van vroeger! Ik werk met kleuters en het is weer de tijd van beestjes verzamelen. Emmers vol worden gezocht. En ze zitten natuurlijk net achter het hek, dus met je arm tussen de spijlen door'wurmen' heerlijk om te zien. Herinneringen komen boven, we deden hetzelfde met lieveheersbeestje.