Chaos.

on vrijdag 26 april 2019





Zo rustig en kalm als de dag begon, met de gewone boerderij- en tuinwerkjes ... zo wild en druk eindigde het.

Volledige chaos.

Het kwam door Bonnie het kalf. Ze is weer tochtig, en daarbij is en blijft ze nog steeds een wild kalf. Ongetemd. De hele dag was ze al onrustig, loeien loeien, ik had de koeien al verplaatst naar het achterste weiland, maar het bleef onrustig.

Toen kwam Petra langs met de hele familie. Met hun bus. Leuk!





We zaten net aan de thee, toen mijn telefoon ging. Overbuurvrouw.

'Jullie kalf zit bij ons! Alles overhoop! Hij rent overal doorheen!'


Ik erheen. En ja hoor. Daar rende Bonnie. De koeien van overbuurman die net keurig op een drafje naar de stal gingen om gemolken te worden, waren allemaal wild aan het rondrennen door Bonnie.

Bonnie was door hun moestuin gerend, door de siertuin, en was nu de kalfjes en de pinken aan het bestoken en bespringen. He-le-maal door het dolle was ze .....

....... nou ..... het was een lang verhaal, misschien vertel ik het nog, maar eind van het liedje was dat ze dankzij een doortastende overbuurman nu in hun stal zit, vast, en voorlopig veilig, en dat we morgen gaan overleggen ... wat nu.

En arme Bella kreeg last van de uiers, dus die ben ik maar gaan melken. Met de hand. Want het moest wel. En als iets moet, dan kan je het. Ik kreeg er een liter ofzo uit ... maar toen liep ze weg en schopte per ongeluk de kan om. Een klein restje bleef erin.






Wat een chaos. Pas tegen achten was alles weer een beetje rustig. We hebben toen maar pizza's en wijn gehaald. Doorgeef-pizza was het.

En dat was weer bedacht door Ella en Kiki, en het gaat als volgt. Je eet een zesde van je pizza op (we waren met zes) en geeft dan je bord door. Zo krijg je van alles wat. Haha ook chaotisch eten dus. Helemaal in stijl.

Maar dat was wel weer heel gezellig.




Toen ze weg waren ben ik nog bij Bella gaan kijken. Die is bedroefd. Ze snapt het niet. Dat haar dochter zomaar is weggelopen. Ik hoop dat we een goeie oplossing vinden morgen.

Je hoort het wel weer.

Teruste!


6 reacties:

Anoniem zei

Jeetje wat een dag. Dat zal een hoop energie gevraagd hebben! Hopelijk nu weer wat kalme dagen met wat gewone, voorspelbare klussen.

Anoniem zei

Ja, dat is de natuur. Misschien ook omdat ze bij de moederkoe bleef. Het is niet natuurlijk dat een kalf zolang bij de koe loopt. Tenzij je ze ieder dag in de handen hebt.

Wieneke zei

Sjonge, never a dull moment bij jullie, zeg! Bonnie is zwaar aan het puberen. Ik ben zeer benieuwd wat nu de oplossing voor haar is, want ze heeft nu wel in de gaten dat het leven een stuk interessanter is búiten jullie wei. Dus je kunt wel meer van dit soort strapatsen verwachten. Misschien dat meer ervaren mensen je goede raad kunnen geven. Ik hoop het maar.

Lies zei

Moeilijk voor allemaal, voor de overbuurvrouw, voor Bonnie, voor Bella, en uiteraard voor jou, Clarien.
Hopelijk rustiger vandaag...
Lie(f)s.

Willem zei

Bonnie is onderhand geen kalf meer, maar al een pink. Tenminste zo werden in mijn jeugd de kalveren genoemd als ze een jaar oud waren. Ze zijn dan al volwassen, maar wat ik me herinner is dat er meestal gewacht werd met insemineren tot ze twee jaar waren. De pinken bleven dat jaar gewoon als groep(je) bij elkaar in de wei. Soms liepen er pinken van meer boeren bij elkaar en werden ze 'verweid' als het gras op was, naar het weiland van een van de andere boeren. Er zal best wel een verdeelsleutel geweest zijn, maat die weet ik echt niet meer. Ik neem aan dat het ging naar rato van het aantal beesten in de kudde.
Wat wel zonneklaar is dat het tijd wordt om haar te spenen. Ik zat me net af te vragen hoelang een kalf in een 'wilde' kudde blijft zogen. Mijn vermoeden is tot de volgende dracht. Mijn vader zette de drachtige koeien altijd 'droog, 'een paar maanden voordat er gekalfd zou worden. Ik weet niet beter dan dat dat is om de koe op sterkte te laten komen voor de aanstaande bevalling. Ze kreeg dan ook extra lijnkoeken.
Al met al, ik wens je veel sterkte met het puberende kalf, want dat dit de laatste puberstreek van haar is, ik help het je hopen, maar heb wel ernstige twijfels.

Zem zei

Wat een zorgen toch om je levende have!
Zo'n Bonnie, zo'n kleine, groter wordende, onhandelbare meid.
Ik wens je sterkte bij je beslissingen!
Hartelijke groeten van Zem.