Dorp en stad.

Een paar weken geleden had ik mijn jas laten liggen op het schooltje, waar we toen les gaven. Die jas ligt daar nog steeds en ik ging hem vandaag maar eens halen. Fiets je mee?

We fietsen door het dorp Nieuwleusen. Ons dorp. Nou ja we wonen in Punthorst, maar ons huis grenst aan Nieuwleusen. Dat is helemaal geen pittoresk dorpje, maar een heel praktisch dorp. Nieuwbouwwijken, veel bedrijven, scholen en kerken. Sportvelden, een zwembad, een cultureel centrum.

En ... er zijn precies de winkels die je nodig hebt! Niet méér, en niet minder. Allemaal op nog geen twee kilometer van ons huis.

Als wij drie jaar geleden niet héél toevallig ons boerderijtje hadden gevonden .... dan zouden we nooit voor Nieuwleusen hebben gekozen. Want wie gaat er nou in Nieuwleusen wonen? Nooit van gehoord, toch?

Maar nu we er eenmaal wonen, is het prima!

Het dorp groeit stevig. Veel jonge gezinnen komen hier wonen. De nieuwe wijken zijn ook prima. Veel groen, veel water.

Wat ik ook erg leuk vind zijn alle buurtschapjes, in het buitengebied.

Dat zijn buurten die een eigen naam hebben. Zo'n twintig of dertig boerderijen zijn het soms maar, en ze heten 'Ruitenveen' of 'Vinkenbuurt' of zoiets. 

Er is een saamhorigheid binnen zo'n buurtschap. Dingen worden onderling geregeld, men kent elkaar. Sommigen wonen al generaties lang in zo'n buurtschap. 

Nou daar fietste ik dus allemaal doorheen. Ik kwam ook hele trossen fietsende schoolkinderen tegen, op weg van school naar huis. Verhip, dóórfietsen, straks is die school op slot!

Maar ik was net op tijd, en met de jas in de fietstas reed ik via een andere route terug, naar huis. Via het zuiden van Nieuwleusen.

Daar is nog een tweede winkelcentrum (jaja het kan niet op hoor hier in Nieuwleusen!)  En zo op de vrijdagmiddag heb je wel zin om wat gezelligs te kopen. Dat werden bloemen, en ook nog even de boekhandel in.

Tijdschriften ..... altijd leuk. Maar wat?

De tijdschriften over het buitenleven, die ik in het verleden las, die boeien niet zo meer. Wat je dagelijks om je heen ziet, daar hoef je niet óók nog doorheen te bladeren. Maar wat dan?

Creatief? Toch geen tijd voor. Meditatief? Neu. Linda of Wendy of Libelle? Nee, niks aan.

Weet je waar ik op uit kwam? Haha .... nu we op het platteland wonen ...... wil ik wel iets lezen over .....

 

...... over de stad!!

Hartstikke boeiend! Steden!

En dit boekje zag ik ook staan. Leek me ook handig. Zie je het? Over plastic verminderen.

En met de aankopen weer naar het noorden, over de lange Bacxlaan, terug naar huis. Kijk, daar zie je nog mijn werkplek, de sportschool.

Vergeleken met de mega grote top-of-the-bill sportschool waar ik in Bussum werkte, is Helios een heel bescheiden bedrijfje. Maar ook hier .... prima! Leuk bedrijf, toffe collega's, en ijverige cursisten. Dat valt echt op, hoe hard iedereen zijn best doet in de lessen!

En vanavond ... wilden we in Zwolle shoppen, Paul en ik. Gezellig. Paul had vrije tijds kleding nodig. Alles is versleten.

Maar Zwolle was dicht op vrijdagavond. En nu? Nou, dan maar gewoon hier in ons eigen dorp, naar die éne kledingzaak .....

Grappig. Echt leuk. Ik zat aan de cappuccino en gaf Paul de een na de andere blouse aan, en een broek, en schoenen. Ja ook die schoenen van de foto boven, maar die wilde hij niet.

Eén winkel is eigenlijk wel genoeg. We waren binnen drie kwartier klaar. Voor een jaar! 😊

En vanavond lezen ....

In de National Geographic, over steden ..... dat is echt mega interessant! Het gaat over de ontwikkeling van steden, over hoe die groeien en groeien, en zich aanpassen aan de ontwikkelingen op de planeet.

Over hoe in korte tijd de wereld steeds meer bestaat uit aan de ene kant enorm grote metropolen, en hoe op het platteland de dorpen hun functie verliezen, en steeds meer verdwijnen.

Dat is niet triest. Dat is gewoon, wat er gebeurt.

Stadswijken worden steeds zelf-voorzienender. Steden vergroenen. (niet allemaal hoor, het gaat langzaam, maar toch) en dit zou best kunnen betekenen, dat er in de toekomst meer ruimte komt buiten de steden, voor natuur! 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

Het plaatje hierboven is onderdeel van een uit de grond gestampte stad, namelijk het grootste vluchtelingenkamp in Afrika, in Oeganda, dat langzaam groeit tot een complete stad!

Echt een leuk tijdschrift. Er staat ook een heel artikel in over ratten. In steden. Ook heel boeiend, het zijn net mensen.

En het boekje over plastic. Dat ga ik delen met jullie. Ik hoop dat de schrijfster het goed vindt. Want het is voor het goede doel, plastic verminderen. Elke dag een tip? Of elke week? We zien wel.

Hier komt de eerste.

Let op plastic! 😊😊