Zonnekracht.

Heerlijk he? Voorjaar!

Echt genieten, deze dagen. En dan volgende week ... weer een mild buitje, precies wat je wil hebben voor je tuin!  😊

Ik was van 't weekend met de familie op stap, en we aten bij een vis tentje, waar we al tientallen jaren komen. Echt heerlijke verse vis hebben ze, maar helaas, koning plastic regeert daar ook al jaren. Al het bestek, kopjes en de bordjes ... allemaal van plastic.

Maar kijk! Het tij is nu gekeerd! Het plastic is helemaal verdwenen, en ze hebben nu mooie borden van aardewerk, en stalen bestek, glazen bekers, en zelfs de cups waar de sausjes in zitten, zijn gevouwen ... van papier! Top!! Daar wordt je toch vrolijk van!

 

De zon staat nog laag maar heeft al veel kracht. Doordat wij lage ramen hebben schijnt de zon in februari bijna loodrecht naar binnen. De kachel is amper aangeslagen vandaag. En de was, was in een tel droog! 🌞🌞

Telefoon en camera kun je ook weer opladen met zonnekracht. Als je hem goed neerzet, gaat het bijna net zo snel als op het net. Je moet zorgen dat de zonnecel precies loodrecht op de zon staat.

Wat de zon ook doet, kun je goed zien aan deze bos takken. Ze zijn van de krulhazelaar, en ik had ze in huis staan, voor de sier. Maar doordat de zon erop scheen, gaan de katjes nu stuiven, en heb ik ze maar buiten gezet.

Wel een mooi gezicht ....

Ook al schijnt de zon volop en is het voorjaar op komst, we eten nog steeds winterkost. Want het is er nog. Voor de lunch was dat pompoensoep.

De zaden van deze pompoen zijn bewaard. Ik heb het dacht ik al eerder geschreven, maar ik bewaar altijd de zaden van de laatste pompoenen, om weer mee te zaaien. Dat zijn de exemplaren die het langst goed zijn gebleven. Zo kun je zelf ook aan 'veredeling' doen en bepaalde eigenschappen bewaren voor het nageslacht.

Vanmiddag is in de moestuin het vierde vak van een laag compost voorzien. Hopelijk kunnen Mirjam en ik dit dan woensdag weer omspitten. Hier komen de pompoenen, dus er komt een dikke laag compost op. Er mag zelfs verse mest op, als je dat hebt.

En vanavond stond Paul weer achter de pannen! Het recept had hij dit keer zelf bedacht. Alleen had Hillie geadviseerd voor de sla, om daar postelein voor te nemen. Ken je die?

Het is een echte lekkere wintersla, van het seizoen. En een keertje wat anders, dan ijsberg en kropsla.

Paul vroeg welke eieren hij moest pakken. Ja dat is ook zoiets. Hoe kun je die eieren nou goed 'op volgorde' bewaren? Hoe onthou je welke de oudste zijn? Iemand zei ooit, schrijf het erop met potlood, maar dat werkt bij mij niet. Dat is teveel gedoe.

Ik denk nu aan een houten bak, met zeven vakken. Voor elke dag van de week één. En daar dan de eieren in. Ooit in een tijdschrift gezien. Dat moet toch makkelijk te maken zijn, van een wijnkistje ofzo?

 

😊 Top hoor zo'n thuiskok!