Troephoekjes.

Héél frustrerend!

Je ruimt links wat op en rechts verschijnt er spontaan weer een nieuw hoekje met troep. Want je ruimt op van hot naar her. En dat komt dan weer omdat we nog haast geen vaste plekken hebben voor al onze troepjes. Geen kasten en kapstokken en planken.

Nog geen planken in de keuken, om alle leuke potten kruiden op te zetten en alle andere gezellige dingetjes. Nou ja de planken zijn er al wel maar die moeten nog worden opgehangen. Die planken zelf liggen in een hoekje, wat dus ook meteen weer een troephoekje is.

                                



En de koffiemachine en de keukenmachine staan samen op een oud werkbankje wat ik ooit van de werklui had ingepikt, en het is daar blijven staan. Want ja je moet die dingen toch ergens neerzetten? Maar veel liever zet ik ze op het aanrecht waar ze horen, maar daar zijn dan dus nog weer geen stopcontacten.

De handschoenen liggen daarnaast te drogen op het hetelucht rooster. Ja die ga ik niet opruimen natuurlijk, de mannen willen graag warme handen. En zo krijg je dus een allerchicst koffie-en-handschoenen-troephoekje. Paar gezellige tubes plakspul erbij. Echt, kan zó de 'Landleven' in, dit plaatje. :D:D






Wil je nog wat meer troephoekjes zien? Loop gerust even mee want elk hoekje is er eigenlijk wel één. Bij de kachel staat de droge was te wachten op vouwen en strijken. Ja die manden zou je even uit het zicht moeten zetten in een kast ofzo, als je die had. Dus.

Dus niet.
                               

Onder de trap. Superplek. Want daar loop je niet. Dus daar liggen de lege dozen. Te stoffen. Nog geen kapstok? Gooi je de jassen toch gewoon op die lege dozen?

Oh en als er tóch nog geen kapstok is, dan kunnen een paar dozen met spullen voor de boeldag daar best wel zolang staan. Handig hoor, géén kapstok! :D

Een mooie kast op de overloop heb ik al wel. Nog geen sluitringen, maar hij doet het ook prima zonder die dingen. Ja wat ben ik blij met die kast! Er kan zoveel in, alle kinderboeken, alle administratie. En op de grond ervoor, daar komen dan maar even zolang de stapels voor de inbox en de uitbox en de opruimen-box. Wegens óók nog geen bureau, met van die handige bakjes.

Nou ja een kleine tafeltje heb ik al wel. Maar die is al vol met alleen de laptop. En ook moeilijk bereikbaar, vanwege alle troep.

Pauls tijdelijke bureau is ook de plek waar de overhemden hangen te wachten om te worden gestreken. Gelukkig is dat wel boven, dan wordt je er niet steeds aan herinnerd. Aan dat dat ook nog moet.

Het achterkamertje, ooit in een opwelling ontworpen, met de bedoeling om er een gezellige romantische bedstede van te maken, is nu één grote troephoek. Ja dat heb je al snel met zo´n achterkamertje.

Een bed kan er niet eens meer bij.

Dan de overloop, ook zo´n handige plek voor bijvoorbeeld van die rollen behang en tapijt wat over is. Wat je niet weg wil doen, maar ja .... ze zijn wel groot allemaal.

Was maar opvouwen? Zou dat helpen? Ja dan blijven er weer drie sokken over. Drie!! Dat blijft liggen want een single-sokken-plekje is er ook nog niet. Zie daar .... het begin van een troepbankje.

 

Wat wel weer scheelt is dat ik niet zo vaak hoef te vegen. Op deze tegels zie je niks. Zelfs als er modder door de hele kamer is gelopen en as uit de kachel en zand zand zand, je ziet er niks van, totdat je gaat vegen en er ineens hoopjes opduiken!

En die hoopjes gaan bij het keukenafval, voor op de compost. Maar een goeie plek voor het keukenafval is er ook nog niet. Mijn Bokashi emmers staan nog in Moeskers Moestuin. Dus bewaren we de lopende afval dingetjes even zolang in een vergiet, die af en toe meegaat richting composthoop en daar geleegd wordt.

..... en wat nou grappig is ......

Zo maar ineens ... vind ik die troephoek van dat met afval gevulde vergiet, op de grond, op de stapel vergieten, eigenlijk wel een beetje leuk. Een beetje ... nou ja, écht. Want zo is het dus op een boerderij, denk ik, ook als je niet net bent verhuisd.

In Bussum had ik af en toe alles helemaal strak. He-le-maal op orde. En dat bleef dan een tijdje zo. Héél fijn voor iemand die van netjes houdt.

Maar hier moeten we maar leren leven met eeuwige troephoekjes. Als de timmerman de planken enzo heeft opgehangen zal het iets netter zijn, maar het blijft een boerderij. Je bent meest buiten. Troep verdwijnt in hoekjes.

Deze foto hieronder is van een troephoekje met een verhaal eraan vast. Van hoe de overbuurman als hij hier komt eerst zijn zakken gaat zitten leeghalen, want hij loopt door zijn 'bos' hier naar toe en verzamelt dan tamme kastanjes voor mij! Lief toch? In dat bakje zitten die van deze week. En die twee brandertjes, tja, gek genoeg is mijn hang naar nostalgie een beetje verdwenen sinds we hier wonen. Dus die staan daar klaar voor de boeldag. Ze doen het beiden nog prima, dus wil je die hebben dan moet je even langs komen de 26e!

Best een leuk troephoekje zo op die tafel.

Hoe gaat het in de paardenstal? Boven in de nok wordt gewerkt. Dat driehoekje onder het dak moest nog gemetseld worden en dat is een puzzelwerkje. Jasper moet ze met een klein troffeltje voegen, want anders past het niet in dat kleine hoekje.

                                      

Oja. En als je een ladder op klimt moet je er ook weer af.

Vanmiddag nog even naar het dorp, om wat brieven te posten. Wat dan weer heel stom is is dat ik alle post in de verkeerde kant heb gegooid.

De post voor het Gooi en voor iemand uit Amsterdam gooide ik gedachteloos in 'streekpost', zoals ik in Bussum gewend was.

Maar hier zitten we natuurlijk op hele andere postcodes! 

naja.