Eénentwintig diner.

Het Eenentwintig Diner. Dat is een symbolisch afscheid van een jongere, van het ouderlijk huis. Je viert dat in het huis van je ouders, met een diner, en een logeerpartij, met al je vrienden. Je studievrienden, of vrienden van vroeger, dat bepaal je zelf.

Hahaha leuk hoor voor de ouders! Die doen dus al het werk! :D

Maar het symbool erachter is dat het kind nu op eigen benen staat, en vanaf nu zelfstandig door het leven gaat. En ja hoor .... daar hebben de ouders wel een etentje voor over! ;-)

Niet iedereen viert het 21 diner op zijn 21e, want dan zou je al die diners tegelijk hebben. Robbert is al drieëntwintig, al een tijdje afgestudeerd, en al bijna een jaar aan het werk. En hij had nog steeds helemaal geen haast, totdat wij nu dus gaan verhuizen. Hij wil zijn studievrienden wel graag zijn ouderlijk huis laten zien, dus besloten we op de valreep om zijn diner dit weekend maar te houden.

Alsof we nog niet genoeg aan ons hoofd hadden!

Het is de bedoeling dat het diner iets laat zien van hoe het bij je ouders thuis toegaat. Al je broers en zussen zijn er bij, en iedereen helpt mee met de voorbereiding.

Okee, zei ik, dat wordt dan dus veel groente op het menu Robbert, alles vers uit de tuin! Bereid je vrienden maar voor. Geen biefstukken en patat  :D

Ach het gaat vooral om de lol natuurlijk. De jongens zijn makkelijk, vinden alles lekker en vinden het gewoon super leuk om een etmaal te gast te zijn in een ouderlijk huis. En wij gaan aan de slag. Ik sta een dag in de keuken, maak 20 vispakketjes met regenboogpeen, courgette, citroen en verse dille, en ovenbladen vol met quiche en appeltaart, sauzen, salades, soep ....

..... het is zó leuk om voor een grote groep te koken. Niet te vaak hoor, maar gewoon zo af en toe. En om het huis mooi te maken en een tafel mooi te dekken. Al is het om de hoek van de kamer een bende, waar we alle verhuisrommel tijdelijk hebben neergegooid. En al dekken we de tafel met dekbedovertrekken.

.... het menu even vertalen met Google translate ... levert leuke grapjes op ... voor wie echt Frans kan dan! twee keer aperatif, dat moest zijn digestive ... etc etc ... maar de heren lezen dat toch niet allemaal (hoopte ik)

En de meiden zijn een goeie hulp. Zij maken de menu's, ruimen op, wassen af, maken het toetje (Desert au Trois Soeurs :), zetten borrelhapjes neer, wassen weer af, kleden zich mooi aan.

Mijn keuken lijkt wel een restaurant! Haha kom gerust langs Herman de Blijker!! Of zullen we meedoen aan Heel Holland Bakt?

En klokslag 6 uur arriveert de jaarclub van Robbert. Want het is bij hun de gewoonte om het 21 diner alleen met die club te vieren. Dat zijn 14 kerels dus dat is meer dan genoeg.

Zo aandoenlijk, het zijn volwassen mannen, variërend van 23 tot 25 jaar oud, allemaal al afgestudeerd en allemaal een baan en de meesten dacht ik ook een vaste vriendin. Maar als ze bij ons zijn gaan ze na de eerste begroeting meteen even de tuin in, bij de konijnen kijken!! Hahaha het blijven jochies!!

Nou Robbert wordt natuurlijk flink in de maling genomen. In de speeches komen de afgelopen 5 jaar voorbij, inclusief blauwtjes die gelopen zijn, stoerdoenerij van hem, wat hij nu weer op zijn bord krijgt, ja die jongens kunnen elkaar goed een spiegel voorhouden! Kan nooit geen kwaad! :D

Maar onze meiden kunnen er ook van van. Ze hebben een compilatie gemaakt van baby- en kinderfilmpjes, mét commentaar, wat ik hier maar even niet herhaal  ..... nee Big Brother wordt niet gespaard! Haha, dat was zo leuk, met z'n viertjes zaten ze altijd in bad.

Wat mij opvalt is hoe leuk die mannen met elkaar omgaan. De heren zijn goed aan elkaar gewaagd, en de grapjes mogen soms bot zijn, ze zijn nooit villein.

Er wordt stevig gedronken. Dat valt mij erg op bij de jongeren ... zoveel als die kunnen verstouwen, zonder blikken of blozen. Pfjoe .... ik krijg al migraine als ik naar al die flessen kijk! Maar ook vele vele karaffen met water gaan erdoor heen. En er wordt enorm veel gegeten, dat natuurlijk ook!

Alles gaat schoon op, groter compliment kan je niet krijgen toch? Bij het toetje, de Trois Soeurs (de Drie Zusjes) wordt wel even gegniffeld ..... wát eet ik nu???

Na het eten gaan de heren stappen, in Robberts oude stamkroeg, en dan ergens in de vroege ochtend worden de slaapzakjes uitgerold in onze woonkamer. En daar slapen ze, een paar uur maar. Want als 's ochtends de eerste wakker wordt dan wordt natuurlijk meteen de hele meute wakker gemaakt.

Het is een echt leuke club. Gewone jongens, met een mooie vriendschap, waarvan ik denk daar kunnen ze hun hele leven wat aan hebben. Niks geen arrogant gedoe of vrouwonvriendelijke praat, gewoon leuke hartelijke kerels.

Ik bedoel maar, de meeste studenten zijn gewoon leuk!

We zwaaien de jongens uit, we brengen de meiden naar de trein, in Zwolle, want er was weer gedoe bij de NS, en we rijden met z'n tweeën nog even door naar Punthorst voor een wandeling. In de regen.

Van twintig man weer terug naar twee. Wel weer even wennen!