Een
zuidwesterstorm hadden we hier vanmorgen aan de Groningse kust. En toen besloot Paul dat dat een mooi moment was om op de racefiets naar het zuidwesten te fietsen, tegen de wind in. Friesland in. Ik noem dat gekkenwerk. Paul noemt het ´klimtraining´.
Eline en ik gingen toen maar bij het havenhoofd kijken, naar de windsurfers op zee. Dat is ook gekkenwerk natuurlijk. Zelf noemen ze het waarschijnlijk krachttraining, ofzoiets... In elk geval, prachtig om te zien. Helaas kan ik met m´n mobieltje niet inzoomen.
Daar op dat havenhoofd groeiden allemaal bossen kamille tussen de basaltblokken.
Ja en dat is eigenlijk óók weer gekkenwerk. Hoe verzint die plant het? Zo'n plek, tussen allemaal stenen, regelmatig zoute golven over je heen. En altijd die harde zeewind op je kop. En kijk es hoe mooi weelderig hij staat te bloeien hier! In de natuur heet dat geen krachttraining. De natuur doet dat gewoon zo. Knap!
Wij gaan vervolgens naar Dokkum. Eigenlijk wil ik wel iets cultureels gaan doen. Naar de Bonifatiusbronnen bijvoorbeeld. Of naar de bolwerken gaan kijken. Want Dokkum heeft een indrukwekkende geschiedenis. Van bovenaf gezien lijkt het wel iets op Naarden, met die vestingwallen.
En Bonifatius kom je hier overal tegen.
Maar Bonifatius, bisschop uit de 8e eeuw, die had een beetje pech in Dokkum. Hij was zo ijverig de Germanen hier tot christenen aan het bekeren, dat ze een beetje zat van hem werden. En een aantal potige Friezen heeft hem toen vermoord. Met al z'n aanhang erbij.
Ja, zo deden ze dat toen.
Nu niet meer hoor! :D Friezen zijn heel vredelievend. En Dokkum is nu een vriendelijk stadje.
Ja en je kunt er dus omheen lopen, over die wallen, en de bolwerken bekijken. Maar wij hebben dat niet gedaan. Want er was uitverkoop.
En we zagen zulke leuke gezellige winkeltjes, en straatjes
... en ook hele lekkere cappucino hadden ze
Ja een klein beetje cultuur hebben we gezien, de Waegh, alleen zit daar nu een Grand Cafe in. Tsssss zonde!
Tegen de avond gaat de wind liggen. Dat is een mooi moment om nog even in de haven wat van die kamille te gaan plukken. Want vanmorgen had ik geen zakjes bij me.
Zo'n havenarm heeft dan een hele andere sfeer. Nu hoeft hij geen wind te 'breken', maar is het een relaxed plekje om naar de scheepjes te kijken die de haven binnenvaren. En om naar die twee enorme joekels van veerboten te kijken, die de hele dag, storm of niet, heen en weer zijn gevaren naar Schiermonnikoog.
Honderden mensen zijn vandaag weer naar Schier gegaan, om lekker vakantie te gaan vieren, of zijn bruinverbrand teruggekomen.
Vlak bij de zee, op de dijk, groeit zee-aster. Lamsoor wordt hij ook wel genoemd. Een delicatesse. Restaurants betalen er flink voor. Hier staat hij bij bosjes te groeien.
Het is een lekker plantje! Beetje zoutig, uiteraard, maar ook met een ander pittig smaakje. Dus als de bodem in Nederland echt gaat verzilten, zoals wel wordt beweerd, en wij dit soort plantjes moeten gaan eten, dan valt daar best mee te leven!
.jpeg)
0 reacties:
Een reactie posten