Eindelijk weer op Land en Boschzigt

Marlieke en ik fietsten vandaag samen door het kletsnatte bos naar 's Graveland, naar Land en Boschzigt. Ik wil daar vanaf komende week weer één ochtendje per week gaan werken, om zo ook voor mijn eigen tuin weer het een en ander op te steken. En Liek werkt daar op zaterdag in de winkel.

Vandaag kwam de groep zelfoogsters weer, om hun wekelijkse pakket groente van het land te oogsten.

Het ene moment was het stralend zon aan een strakblauwe lucht, en het volgende moment ....

.... brak de hemel weer open. We gingen maar even een noodpad maken van wat houten pallets, anders moest je enkeldiep door het water baden. Hiekje ging daar levensgevaarlijke kunsten op doen. Maar het was bedoeld als zonnegroet.

Het hielp goed. De zon was er zó weer!

Ik wilde graag weer even in de boomgaard kijken. Daar was ik sinds april niet meer geweest. Hoe zou het met ´het appelboompje´ zijn? Ik laat even een foto van april en van nu zien.

april 2014

augustus 2014

In vergelijking met de stakerige boom die het de afgelopen winter was, met alleen maar opgaande takken, is de kruin duidelijk breder geworden door het snoeien, meer in evenwicht. Hij draagt een mooi aantal gave appels, allemaal zo halverwege de kruin, dus op het einde van de oudere takken. 

De jonge takken kunnen de komende winter nog een keer worden bijgesnoeid, de opgaande zoveel mogelijk eruit, en de naar buiten wijzende laten zitten. dan heb je in twee jaar tijd dus een mooie brede en open kruin gesnoeid. Daarna kun je hem laten gaan, alleen nog wat onderhoud misschien.

De meeste appels zijn nog niet helemaal rijp. Als ze dat wel zijn, zijn er direct kapers op de kust! 

En wat op de grond is gevallen, de 'valappels', zijn ook niet veilig!

Hiekje en ik rapen de gave valappels op, voor in de winkel, als moesappel. En van de gekneusde en aangevroten appels neem ik een stuk of wat mee naar huis. Want ik wil daar proberen cider van te maken.

Het was weer zo'n feest op het land, met al die mensen aan het oogsten. Alle groente staat te stralen met flonkerende regendroppels in de felle zon. 

Eén van de groente om te oogsten waren de Borlotti boontjes. Dat is een droogboon. Die blijft aan de plant tot de boontjes mooi dik geworden zijn. Je eet alleen de boontjes, niet de schil. je moet hem dus eerst doppen. Het is een prachtige paars-roze peul, met een heel mooi gevlekt boontje erin. Echt een sieraad op je tuin!

Je kunt de boontjes nu meteen eten, even kort koken, net als de verse tuinboon. Maar je kunt hem ook drogen en in de winter eten als droogboon. Dan moet hij wel eerst een dagje geweekt worden, en wat langer gekookt. Heel voedzaam boontje! Volgend jaar komt hij zéker ook op mijn tuin!

Ja er was nog veel meer te zien natuurlijk. Zoals Claire, een van de nieuwe stagiaires, die het gereedschap vandaag onder handen nam. Ze schrobt alles schoon met een borstel, en smeert het dan in met een dun laagje lijnzaadolie op een katoenen doek.

Het lijkt wel een winkel zo netjes als alles er weer uit ziet!!

De schoffels die butsen hebben of wat slijtage, worden gladgehamerd en geslepen. 

Vlijmscherp zijn ze weer! Arme onkruidjes op het veld .... die gaan allemaal onder deze guillotine de komende weken!

Bij de zoveelste bui vlucht de hele massa de kas in, kopje thee erbij, het is al echt een eenheid geworden, deze zelfoogstgroep. Ja, als je zo week in week uit samen op het land staat met z'n allen, dan schept dat wel een band natuurlijk.

 

Mocht je inmiddels willen meedoen, ik zag op het bord buiten dat er weer nieuwe mensen bijkunnen komend jaar!

Tussen de buien door fietsen Liek en ik weer naar huis. Ik heb de tassen vol boodschappen en gekneusde appels. Maar die moeten nog wel een tijdje rijpen. Voor goeie cider heb je wel wat suiker nodig in die appels.

Ik zal dan bij het cider maken wel dat leuke verhaal vertellen van Wil den Hollander, boerin in Frankrijk, die beschreef hoe nonchalant de Fransen hun jaarlijkse portie van een paar duizend litertjes cider maakten in de jaren 50 ..... dat geloof je niet!

Maar nu eerst eten .... we klappen van de honger allebei! Maar even de luie vakantiepannenkoekjes, en een salade van de dagoogst uit Moeskers Moestuin!