Smeren met poffertjes.

Twéé dagen niet geblogd en ik had weer een bende foto's. Allemaal weer zeer belangrijke projecten natuurlijk. 😄 

Nou nee, dat niet, maar er zijn toch veel dingen die ik je even wilde laten zien, omdat er vast wat tussen zit wat je op een idee brengt. Dus, hup, we scrollen er toch maar doorheen. 

Om te beginnen heb ik de paardenbloemhoning alvast gezeefd. Ik was er benieuwd naar, en hij was al goed getrokken. Dat zie je doordat de bloemen het grootste deel van hun vocht kwijt zijn, en helemaal zijn 'verschrompeld' in de honing. De kracht van de bloem zit in de honing.

Ik heb hem gezeefd door een gewone zeef. Dat gaat prima. Op die manier krijg je ook nog het stuifmeel in de honing, en werkt de honing ook nog als een allergie-remmer. Naast al die andere geneeskracht uit de paardenbloemen! Maar daar mag je van mij even voor op www kijken, bijvoorbeeld op deze site. 

(Als ik hier allemaal op moet noemen welke bijzondere eigenschappen paardenbloem heeft dan ben ik morgen nog aan het typen!) 

Als je die paardenbloemhoning gezeefd hebt en in potjes hebt gegoten, dan heb je overal nog resten honing. Aan de pot, aan de kom, aan de zeef. Ik heb dat allemaal voorzichtig opgelost in wat heet water. En daar heb ik het sap van twee rabarberstelen aan toegevoegd. En dan heb je ook nog een basis voor heen frisse honing-fruit-kruid-drank!🌸🌸🌸

Je verdeelt het honing-rabarbermengsel over twee flessen, aanvullen met koud water, en in de koelkast bewaren. Echt heerlijk!

Tot slot nog de havermelk. Over de haver zal ik volgende week iets schrijven. Het is namelijk mislukt bij mij, die teelt van naakte haver.

En mislukte projecten moet je óók zien natuurlijk. Want daar leer je het meeste van! Gelukkig heb ik nog een paar zakken van die haver op voorraad, en voor twee liter havermelk heb je maar twee handjes graan nodig. We kunnen nog even vooruit! 😊

En nu gaan we naar buiten hoor! Want daar gebeurt van alles op het moment. Mais en bieten zaaien en planten. En de kas ..... oh die kas die staat zó vol! Ik durf nog veel plantgoed niet buiten te zetten vanwege de koude nachten. 

Maar één ding kon wél alvast gebeuren!

En dat was het verplanten van een stel tomaten, die in te kleine potten staan. Ze mogen de volle grond in, maar dan wel in de kas. Dus, dan moet er ook wat weg.

Maar ja wat?? 

Links .... is de beste plek voor tomaten. En daar staat nu nog sla, en nog een rij tuinbonen die nét mooi gaan bloeien, en nog een heel stel lang slungelige doperwten. Dat gaat er nu allemaal uit om plek te maken voor die tien tomaten.

Hebben jullie dat ook? Dat je niks weg kan doen van je zelf opgekweekte plantgoed? Ik vind het moeilijk. Je hebt ze als jonkies boven d egrond zien komen, die tere eerste blaadjes.

Je hebt gezien hoe ze hun volgende blaadjes ontvouwden, hoe ze steeds groter en sterker werden. Je heb ze verzorgd en ze vertroeteld ... en ze dan zomaar wegdoen? Wegens een stel tomaten die zeuren over zere tenen in te kleine schoenen?

Nee hoor. Zeker niet! Voor alle planten zoek ik gewoon een andere plek. De sla en de tuinbonen krijgen een mooi plekje, mét uitzicht! A room with a view. 😊 En de doperwten ... die al zo lang zijn ... die moeten een plek waar ze gesteund worden ..... maar waar? Er is niks!! Maar wacht, misschien daar, naast die nieuwe bloemenbak! Daar is in de heg een kale plek!!

Komt dat even mooi uit! Daar heb ik ooit een rijtje haagbeuken geplant maar die gingen dood. Nou, een paar stokken erlangs, wat wilgentenen er tussendoor vlechten, laag compost op de grond, en er is zomaar een plek voor de slungels!

Ik moet wel eerlijk zeggen, toen ze eenmaal stonden, bleken die doperwten nogal een schamel zootje planten .... of ze nog wat gaan doen moeten we maar afwachten. Maar het rekje is leuk.😊 En met wat siererwten kunnen we dat gat ook wel opvullen.

Dan de tomaten. Eindelijk!🍅🍅🍅🍅

Omdat ze te lang waren, heb ik ze héél diep geplant. Eerst ging uiteraard flink compost op de bodem. Toen, heel uitgebreid gesproeid met de tuinslang. Tot de bodem goed gedrenkt was. En ... that's it. Qua vocht. Voor het hele seizoen! In principe .... en dit klink misschien HARD ..... in principe krijgen de tomaten nu geen druppel water meer. Tomaten in de kas moet je eigenlijk nooit water geven in verband met grote kans op fytoftora. Ze kunnen enorm diepe wortels maken, en redden zich best qua water. Ook in zeer droge warme zomers.

Ik heb in al die jaren nog nooit de tomaten in de kas beregend, en ze hebben het altijd goed gedaan. Ook heb ik - afkloppen!! - nog nooit fytoftora bij de kastomaten gehad. (wel buiten hoor!)

Met de grondboor maak ik een diep gat, en haal van de tomaten de onderste bladeren weg. Tot alleen een kluit, een kale stengel, en een gezonde top met blad overblijft. Dan gaat de hele plant tot de nek in dat gat. Goed dichtmaken, en klaar.

Langs de hele stengel zal hij nu nieuwe wortels maken, en zo krijg je een plant met een heel sterk wortelgestel. 

En tot slot gaat er nog een laag hooi op. Dat is om de kostbare bodem met al zijn bodemleven te beschermen, en de bodem mooi vochtig te houden.

Dan nog een paar tips. Zoals, de prei. Die staat in bakjes, en ze gaat vandaag naar de kapper! Echt! Van de prei mag je gerust de puntjes afknippen. Je krijgt dan sterkere planten.

En dan nóg een tip, voor als je ook ergens, net als ik, zo'n bult hebt liggen met rommel. Het is wel allemaal organisch afval. Hier lag allemaal grof onkruid, oude planten met kluit, stronken van kool en maisstengels, stukken hout en takken, oud versnipperd karton en nog veel meer rommel.

Vandaag heb ik er wat kranten en karton overheen gelegd, en daarop stal mest, en tot slot een dikke laag verteerd mulch. En dan heb je de rommel opgeruimd, en je hebt meteen een prachtig nieuw bed om in te planten! Voor makkelijke planten zoals pompoen en courgette, en bonen en mais.  

Ja en er is weer mais gezaaid. Want de eerste lading kwam niet heel goed op. Ook door de koude. Nou dan zaaien we gewoon opnieuw. 

En bietjes ..... yes!! Bietjes is voor ons basisvoedsel. We eten ze het hele jaar! Nu zijn er nog steeds mooie gave bieten van de vorige zomer .. zó lang kun je ze bewaren! In kratten, in mulch met zand, op een koele plek. En terwijl we nog elke week een paar keer bieten eten, gaan de nieuwe plantjes alweer de grond in. 

Ze zijn zo leuk. Het is altijd net alsof ze zwaaien!

En dan nog het project van daarnet. 

De paardenbloem-olie. Die heb ik ook verwerkt. Eigenlijk moet je veel langer wachten, het veel langer laten trekken, maar ik heb de lotion hard nodig, voor mijn handen. Die zijn alweer dor en droog! Om de olie toch wat rijker te krijgen heb ik hem eerst verwarmd, inclusief de bloemen. Au-bain-marie, heel rustig, tot zo zestig graden. Zodat er nog wat kracht loskomt uit de bloemen. 

Daarna gezeefd. En toen. Haha. Niet zo goed voorbereid dit keer. Ik had bijna 250 ml olie, en had bedacht dat ik dan 100 ml shea boter nodig had, en 100 gram bijenwas, voor een goed stevige lotion. 

Enfin, dat heb ik toen samen weer au-bain-marie verwarmd, tot de boter en de bijenwas waren gesmolten. Het mengsel rook echt naar paardenbloem, een hele kruidige geur. Maar voor de frisheid heb ik er ook nog wat citronella olie bij gedaan. 

Controleren of het mengsel de juiste samenstelling heeft. Laat een paar druppels op en koud schoteltje vallen. Is het hard genoeg naar je zin? Dan is het klaar. Anders kun je met extra olie of juist wat extra bijenwas de samenstelling aanpassen zodat je hem goed vindt.

Ik wilde echt stevige blokjes maken dit keer en had daarom dus wat meer was en boter gebruikt dan bij de vorige batch. Dat was meer zachte zalf. Nou, tot dusver alles in orde. 

Maar toen. 

Toen had ik véél teveel! En lang niet genoeg bakjes en potjes!! En toen heb ik in paniek van alles uit de kast gehaald om die lotion in te kunnen bergen. Want het wordt héél snel weer hard. 

Van alles. Eierdopjes. De poffertjespan. Haha. Nu hebben we lotionblokjes in de vorm van poffers!🙈🙈

 

Ik had natuurlijk beter ijsblokjesvormen kunnen nemen maar ja daar dacht ik toen niet aan. En hoe dat dan weer afloopt en hoe we die blokjes eruit krijgen en wat we er mee gaan doen ... dan komt volgende week.

Maar de kleur is prachtig geworden! Vind je niet?