Het is uit met de kuikenpret!

Vanmorgen stond Bella te balken in het weiland. En Bonnie ook al. Ik erheen. Was ist loos? 

Nou, Bonnie was per ongeluk onder het draad doorgeschoten. Dat draad loopt dwars over het weiland en wordt elke paar dagen verzet. Ik had het de laatste keer schijnbaar wat hoog gehangen, en madam was er onderdoor geglipt. Dus .... Bonnie had nu honger en Bella had een opgezette uier.

Fijn ... zo'n probleem wat makkelijk te verhelpen is. Het draad ging op de grond, Bonnie werd teruggejaagd, toen een dubbel draad gespannen, en alles was weer in orde.  

Wat groot is ze al he? En toch nog geen vijf maanden oud.

De tijd vliegt. Dat zie je aan allerlei dingen. Aan hoe groot het kalf al is. En aan de zomersprei, die aan de waslijn hangt. Het wordt kouder en dan komt de dikke wollen wintersprei weer op ons bed. 

Liever hield ik die mooie witkanten zomersprei het hele jaar over, zó licht, je voelt hem haast niet. Vorig jaar gevonden bij de kringloper, en het is een van mijn favoriete 'spullen' geworden. Waarom? Och, ik weet niet. Het is gewoon een machinaal geweven sprei, en bedekt maar driekwart van ons bed. Maar hij doet me denken aan een luchtige Italiaanse bruidssluier. Je wordt er vrolijk van, van dat mooie kant.

Het is een vast ritueel, dit seizoen, elke week een vergiet vol goudsbloemen oogsten. Ik heb er speciaal héél veel van gezaaid, zodat we genoeg hebben voor alle winterse huidklachten. 

Het lospunniken van de bloemblaadjes is een rustig werkje. Pluk pluk pluk. Je kunt het doen terwijl je je administratie doet. Paul ging van lieverlee strijken, daar vind ik op een of andere manier nooit tijd voor, en hij heeft een bloedhekel aan een strijkplank die al dagenlang in de kamer staat.

Kijk, zo werkt dat dus. 😊😇

Dit keer heb ik de bloemharten ook bewaard en gedroogd. Je kunt natuurlijk ook gewoon de hele bloemen drogen. Alle delen van de plant zitten vol werkzame stoffen. Het duurt dan alleen wat langer.

De zonnebloem .... die staat ook overal. Langs alle randen van de paardenbak heb ik hem geplant, en ook nog een heel bed op de tuin. Oh wat zijn de hommels er blij mee, en de bijen ... en vooral de vogels! Die zijn er echt als de kippen bij, en voor ons schiet er niet veel zaad over. Maar daar heb ik me al bij neergelegd. 🌻🐝🐦

De uitgeperste vette zaadolie van de zonnebloem is erg waardevol. Hij bevat onverzadigde linolzuren, en oliezuren, en ook wat verzadigde vetzuren. De olie is als voeding belangrijk, maar ook als geneesmiddel, bijvoorbeeld bij verstopping en bij snijwonden en blauwe plekken. De kiemen en de jonge bloemknoppen kunnen ook rauw worden gegeten en ik vind ze érg lekker smaken. Die typische zonnebloem-olie smaak.  

Ja en zo kwam ik gisteren met een kar vol bloemenoogst thuis. De zonnebloemen waar nog wél zaden in zitten droog ik voor kippenvoer, voor in de winter. Wat jammer is is dat ik het verkeerde ras heb gekozen. Ik heb gewoon pakjes zaad uit de winkel meegenomen. En dat was een ras met prachtige grote bloemen, maar niet echt dik en oliehoudend zaad.

Volgend jaar haal ik gewoon vogelvoer-zonnepitten. En ga daar mee zaaien. Die bloemen zullen wel kleiner zijn maar dat zaad is vast beter geschikt voor olie-persen.

Een simpele manier om die bloemen te drogen zonder dat de vogels ze uitpikken is achter een lapje vitrage. Buiten, op een zonnige plek. Onderin vitrage zit van dat verzwaringskoord wat het mooi op z'n plek houdt. Na een week ofzo kun je de droge bloemen afknippen, en luchtig in een doos bewaren. Kijk er wel af en toe eens naar na en schud ze door, want ze schimmelen makkelijk. 

Ook had ik weer Oostindische kers mee. Die plant heb ik zeker al twintig jaar in de tuin staan maar nooit geweten hoe sterk en bruikbaar hij is. Ik vond het altijd een nogal woekerende plant, en nogal slapjes ook, want na één nachtvorstje is het meteen snot.

Maar goed inmiddels weten we beter en ik doe er nu van alles mee. Vandaag gingen er bloemen op appelazijn. Het kleurt mooi oranje, en het maakt de azijn lekker peperig. En zwavelrijk. Dat ook nog. 

Eén blad bleef op het aanrecht liggen en dat is nu al twee dagen mijn vuile-lepel-houder. 

Hoe hebben we óóit zonder gekund????

Dan weer even serieus. 😊😉 Wie nog tomaten wil drogen in de zon moet nu echt opschieten. Hoewel ... het is eigenlijk al te laat. Ik heb vandaag een blad tomaten op het hete dak van de stal gelegd te drogen, maar het was daar al niet meer zo heet. De zon staat al te laag. Het was maar een beetje gedroogd.

Dus uiteindelijk gaat het dan toch ook maar een paar uur in de oven, of in het droogapparaat. 

Als je een echt hele lekkere tomaat hebt, knijp een beetje zaadjes uit boven een keukenpapiertje. Naam erop schrijven, of alleen een omschrijving. En in de vensterbank laten drogen. 

Dan heb je straks in februari maar te kiezen uit al je tomatenpapiertjes! 😊😊

Vanaf het dak van de koeienstal heb je een mooi uitzicht op de tuin, en daar zie je allemaal oranje ballen liggen. Wat dat nu weer is? 

Nou kom, we gaan even kijken!

Ik had daar karton uitgespreid over de mulchlaag, op een leeg bed, maar dat droge karton waaide steeds weg. En alle stenen en palen etc. zijn al in gebruik. Dus wat neem je dan om dat karton op zijn plaats te houden?

Rijpe pompoenen! Die wegen heel wat!

En ik eindig vandaag met een heterdaadje!!

Elke ochtend als ik de stal uitmest, dan is de drempel van de stal gesloopt. Dat is heel lastig, want dan kan ik er met de kruiwagen haast niet overheen. Ik had een drempel gemaakt van een balk, en met aarde en mest een 'talud' gemaakt. En dat talud ..... is elke keer weer afgegraven!

Wie dat nou weer doet? Nou, kijk maar, vanmiddag betrapte ik ze!

De negen splinternieuwe kuikens doen dat! Vandalen!! Met hun twee moeders. Want het stikt natuurlijk van de wormpjes in dat talud! Haha. Schattig hoor. Maar ik heb er een stoeprand op gelegd. 

Het is uit met de kuikenpret!

En ook... ga ik naar bed! Onder de dikke dikke zware wintersprei! 😅😅

Trusten!