Kom je nog wel eens van het erf af?

'Kom je nog wel eens van het erf af?' vroeg iemand laatst. 'Kom je nog wel eens in de bewoonde wereld?'

Haha, nou, nee. Eigenlijk niet. Háást niet. Moest ik toegeven. Ik ben altijd maar thuis. Behalve zaterdag voor de pilateslessen, en soms op zondag als ik naar mijn moeder ga. 

Maar vandaag .... moest ik een pan kopen! Een koekenpan! Die van ons dat was zo'n tefal-dinges, waarvan de bodem niet meer goed was. Zéér ongezond, zo'n pan. Dus er moest een nieuwe komen. Nou hebben we het geluk dat de Blokker een hele nieuwe vestiging heeft in Nieuwleusen-Zuid. Haha ja écht, er is een Nieuwleusen-Noord en een Nieuwleusen-Zuid. En zelfs een Nieuwleusen-midden geloof ik. Had je niet gedacht he van zo'n dorp!

Goed. Op naar Nieuwleusen-Zuid dus, op zoek naar een goeie koekenpan. Niet zo'n goedkope, die meteen wéér kapot is, maar een goeie. Dat zijn ook meestal de dure. Deze had een keramische coating, en dat is gezond, staat op de pan. Nou val ik altijd voor 'gezond' dus die namen we.

Nog even rondkijken. Als je haast nooit ergens komt is de Blokker een heel avontuur! Wat is er allemaal te zien? Nou kijk, er zijn bijvoorbeeld bosjes graan te koop, en bosjes gras. Echt! Wat een marketing joh! Was ik daar ook maar op gekomen, toen mijn gerst er nog zo mooi uitzag. Nu is die gerst door vogels opgegeten en hangt slap en zielig erbij.

 

En wat ik nú pas zie, op de foto, zijn die schitterende medicijnflesjes, daar op die stelling, achter de bossen graan. Die zijn echt leuk, en zeer geschikt denk ik voor de olie-tjes die we allemaal aan het maken zijn van de kruiden. Binnenkort maar weer even naar de Blokker!😊

Oók nog naar de Kruidvat. Toe maar! 😅 Allemaal op één dag! (gekheid hoor, daar kom ik regelmatig) Maar daar viel de oogst tegen. Ik wilde onder anderen biologische wattenschijfjes kopen. Want de zelfgemaakte make-up-pads zijn niet echt geschikt om nagellak mee weg te halen.

Maar die wattenschijfjes hebben ze ineens niet meer. Wel tien andere soorten. Soft. Sensitief. Duo-pak. Noem maar op. Maar allemaal van niet-biologisch katoen, en met bleekmiddelen enzo. Echt jammer. Misschien denk je, wat máál je nou om wattenschijfjes, maar ik denk dan ... het was zo mooi dat die er waren. Maar haast niemand koopt ze dus. Omdat ze twee dubbeltjes duurder zijn? Maar het is toch voor je planeet? 

Maar goed. Niks aan te doen. Dan koop ik niks. Ha! 

  

Maar goed. Ik kom dus nog wel eens van het erf af, ja.

In Moeskers Moestuin is alles biologisch. Dat merk je onder anderen aan de enorme hoeveelheid gefladder en gezoem van allerlei diertjes. En óók heel veel nesten, hebben we. Zoals deze. Het is er één van een heel rijtje wespennesten.

Het zijn vrij kleine nesten, ik schat maar een wesp of honderd per nest. Hier op die steen zat een hele tros maar toen ik dichtbij kwam vloog de helft weg. En ik durf er niet lang dichtbij te blijven, want dan worden ze een beetje opdringerig. Het nest zelf zit in de ijzeren paal onder de steen.

 

Het is niet zo'n héle enge wesp, deze. Het is de Franse veldwesp (opgezocht op www) (en Paul zei toen meteen, 'Ja ik zag er al een met een stokbroodje lopen' 😄)

En die zijn lang niet zo gek op zoetigheid als onze bekende 'limonadewesp', dus ze komen niet snel bij mensen in de buurt. Ook steken ze alleen maar als ze in gevaar zijn, net als bijen. Dus, het is een echte tuinvriend, deze wesp. Net als andere wespen bestrijdt ze véél ongedierte op je gewassen, en is ze ook een goeie bestuiver.

Ik loop graag een rondje door de paardenbak. Die wordt steeds groener en kleuriger, door alle compost. Hier langs een rand heb ik late zonnebloemen gezaaid, en daar onderlangs een rij goudsbloemen.  

En daar achter, in een verre hoek, daar waren in het voorjaar die keurige zeven verhoogde bedden, voor de kruiden en wat groenten.

Nou, ze zijn weg. Die zeven bedden. Verdwenen onder een kruidenexplosie. 

Er valt nog wel veel te halen in deze hoek. Want de 'wilde' en de 'geplante' kruiden groeien zusterlijk naast elkaar. En alles is welkom in de oogstmand! Ook het mooie wilde duizendblad.

Deze bos wil ik gaan drogen, en dan fijnmalen tot poeder. Dat kun je gebruiken als natuurlijk wondpoeder. Een heel simpel te maken middeltje dus. Och, het duizendblad staat vast ook wel in jouw eigen tuin of ergens in je buurt. 

Duizendblad is ook een handige voor op je composthoop. Af en toe en paar handjes van het kruid op je hoop, en het composteren gaat een stuk sneller. 

   

Door alle regen zijn sommige tomaatjes helemaal opengebarsten. Het is een mooi gezicht. 

Ook wel een beetje eng. Het zijn nét kleine vleesetende monstertjes. 

 

Maar het mooie van al die regen is, dat het beregenen, dat gedoe met al die loodzware slangen en die pomp, dat is voor dit seizoen ...... voorbij! 

De lange slangen kunnen weer worden opgeborgen. Eerst uitrollen, dan rechtdraaien (want er komen elk jaar van die draaiingen in, geen idee hoe) en dan weer oprollen en gelukkig loopt het water er dan vanzelf uit. Dat scheelt heel wat kilo's.

Dan opbergen op zolder. Dág slangen!

Eén keukenwerkje maar vandaag, dat was het drogen van paprika's. Niet meer in de zon helaas. Die is niet meer warm genoeg. Hij was zelfs niet meer warm genoeg om die paprika's rood te krijgen. 

Ik ga zo even wat van die eerste gegiste wijn proberen. Die hier voor mijn neus staat. Even proeven. Is het wijn geworden of is het azijn? Als het goed is gaat het door naar de tweede ronde, en wordt het in een tweede vat overgeheveld.   

 

Dat wil zeggen .... als het echt héél goed is ... dan drinken we het gewoon op natuurlijk!