Géén internet.

Om half 11 daarnet zat ik achter de laptop om (even snel) een blogje te typen .... maar ..... aaaaaarch ..... géén internet .... was het eerst. En toen .... google chrome reageert niet ..... mán ... ik werd er gék van. Steeds weer had mijn pc een excuus om het niet te doen. Pffffff. Wat een gedoe. Volgens Paul moet ik een nieuwe laptop maar duhh. Deze is pas een paar jaar oud!! 

Enne, niks nieuws kopen, was de bedoeling dit jaar.

Nou ja enfin, ik heb toch nog foto's kunnen oploaden maar het verhaaltje wordt erg kort want het is al laat geworden inmiddels. 

Gisteren, heb ik de bedden vergroot. Haha ja want in de loop van een seizoen dan worden de paden stiekem steeds breder en de bedden kleiner. Dat is namelijk wat onkruid doet. Op de bedden kruipen. Ik heb het opgelost door langs de randen éérst mest te strooien, en daarop kranten en daarop weer hooi en daarop wat compost. 

Gewoon, de dingen die we hebben dus. Kijk maar mee, foto 1 tot 4.

Zo pak je de meters weer terug, van moedertje natuur. Elk jaar moet ik dat doen en het hoort er gewoon bij. 

Ook heb ik weer kruiden geoogst en gedroogd. Daar lag nog een doos, met daarin de bloemen van de uien. In de doos lag het vol met kleine mooie gitzwarte glanzende uienzaden. Het was ruim honderd gram. En dat is méér dan genoeg.

Je moet dat zaad even 'schonen' en dan mag het binnenkort worden gezaaid. Wordt vervolgd dus.

 

Editha kwam langs, ze was een paar weken op vakantie geweest naar Italië, en had een schat aan kruiden bij zich. Dat groeit daar gewoon in het wild. We speurden in zo'n bosje kruiden op zoek naar zaadjes, en zo komen wij weer aan mooie nieuwe keuken- en medicinale kruiden!

Voor haar had ik ook een en ander in ruil, onder anderen een bos hop, dat hier overal enorm woekert, en toen ze op de fiets stapte leek het net de heks van Punthorst.  

Maar dat zijn we natuurlijk allebei, een soort van heksen! 😊

⛈⛈⛈⛈⛈

En verder, ik weet niet of het je is opgevallen??

Vandaag en gisteren stond helemaal in het teken van een weersverandering. Je kunt dat ruiken aan de lucht, je voelt het aan de wind en aan de luchtvochtigheid, en je kunt het zien aan de wolken. De prachtige écht Hollandse wolkenluchten, die aangeven dat het weer verandert. Van noordoost naar zuidwest.

Het blijft boeiend, ook na 56 jaar omhoog staren ben ik nog nóóit uitgekeken op die prachtige wolkenluchten. Wat een mooie planeet is dit toch!!

En ondertussen, gewoon hier op de grond, was het vandaag vruchtendag en zijn vele tomaten (de laatste  buitentomaten en de eerste pompoenen) geoogst. Ik heb ook groene tomaten geplukt al eten wij die nooit. We proberen ze af te rijpen tot rijpe rode tomaten en anders gaan ze op de compost.

 En de eerste ladingen pompoenen kwamen ook mee. En toen had Paul meteen ontzettende trek in pompoensoep!

... en kreeg ik van die éérste pompoen meteen een handvol prachtige glanzende rijpe pompoenpitten als bonus!

En van de rest van de binnenste smurrie en de onrijpe pitten maakte ik een bal, waar Bella dol op is. 

Nog even die lucht. Je krijgt er géén genoeg van!!