Als ik hiernaast op de zoekfunctie haar naam intyp kom ik héél wat postjes tegen.
We kennen elkaar nu zo'n vijf jaar. Shirley en ik. Via Facebook. Waarop ik destijds een vraag had gesteld over eetbare wilde planten, en waar zij op antwoordde. In de jaren daarna heb ik veel van haar geleerd. Ook gaf ze wildpluk wandelingen voor bloglezers, zoals je bijvoorbeeld hier kan zien.
En vandaag kwam ze weer eens langs bij ons op de boerderij.
Onder grote belangstelling van Brit werd er eerst het een en ander uitgeladen. Zoals een set mooie zeefbakken. Voor mij! Als je zelfvoorzienend bent en ook je eigen zaden wil telen, en schonen, dan zeg je nooit 'nee' tegen een zeef, groot of klein. Die zijn voor van alles en nog wat super handig. Ook om dingen op te laten drogen.
Het kwam mooi uit. Vandaag, worteldag, wilde ik die late aardappels poten. En dat deden we dus nu samen. Met z'n tweeën wordt zo'n klus altijd meteen veel lolliger.
Met z'n tweeën water uit de sloot halen, en er dan allebei nét niet invallen, is veel leuker dan wanneer je er in je eentje nét niet invalt. En je hebt meteen een systeem. Ik schepte, en Shirley pakte de volle emmer over en zette ze op het pad.
We konden zó bij de brandweer! 😄😄
Nou, alle gaten voor de piepers zijn gevuld met water wegens zéér droge grond, toen de poters erin, gaatjes dichtmaken, en dat was dat.
Daarna hebben we de wortelvakken gewied. Ik heb van de andere aardappelbedden de eerste kevers afgehaald. Want, al was ál het loof van die aardappels bevroren geweest en helemaal zwart, en komt er nu heel mondjesmaat weer wat nieuw loof op. En meteen .... RANG ..... vól met kevers, en met eitjes.
Nu is alles weg. Maar het blijft opletten met die kevers. Ze zijn zó weer terug.
Na de lunch. Wat doen we nu? De wortelbedden waren nog niet klaar, maar er was ook iets anders. Het is namelijk zo dat binnenkort Bella en Buurtje naar een ander weiland gaan. En daar moet ik nog een omheining voor maken van stroomdraad.
Maar mijn stroomdraad dat is één grote misère. Al die klossen zitten in de knoop en alles ligt door elkaar in een kruiwagen. Dat is nou zo'n klus die ik steeds uitstel. Draad uit elkaar peuteren. Zó géén zin in!!
'Ga jij maar wortels wieden,' zei Shirley, 'en geef mij die kruiwagen met dat draad maar.' Met kruiwagen en al, nou, zelfs IN de kruiwagen, kwam ze gezellig op de tuin zitten, en ging aan het peuteren met die draden. Rol tape erbij. Tomtiedom.
Kijk eens even aan!
Aan het einde van de middag waren de wortelbedden gewied, de poters gepoot, het aardappelloof schoon (voor even dan) EN was die hele kruiwagen met draad-brei veranderd in een kruiwagen met allemaal keurige klossen stroomdraad!
Toppie!
En gezellig was het ook weer! Dag hoor! Tot snel.
Oja ik kreeg ook nog leesvoer en tasjes.
'Want daar stond jou naam op.' vond Shirley. Klopt. Het zijn precies van die dingen waar je me erg blij mee maakt. Zelfgemaakt, gerecyceld, geen kruimel plastic, en inmiddels trouwens ook weer allemaal ontzettend HIP!
Leuke dag!
😊
7 reacties:
Oh, ik weet het nog zo goed die wildpluk wandeling. Zo leuk en gezellig. Zo veel geleerd. En de hoestsiroop die we maakten kwam goed te pas, 😉Dat boek, opnieuw beginnen staat ook in mijn kast. Best grappig boek.
Hier loop ik elke avond met een zaklamp slakken te rapen....
Ik heb moestuin bakken en er wordt zo veel opgegeten. Opeens een hele rij worteltjes loof pleitte.
Ook in de tuin komen er veel van mijn vaste planten niet op omdat ze gelijk worden opgegeten. Zo jammer.
Zo wie zo wordt de tuin dit jaar niet veel, het zware werk kan ik wederom weer niet doen, vorig jaar door rug en buikspier blessure en dit jaar schouder en pols.... Volgend jaar beter hoop ik maar weer.
Iets uit elkaar halen dat zo enorm uh... in elkaar zit. Vreselijk! Leuk zo'n dagje goede en gezellige hulp. Ik vind altijd wel dat jij zo ontzettend veel werk helemaal alleen moet doen. Wordt het niet eens tijd voor een strakke tuinman? :-)
Heerlijk zo'n hulp! O, die vreselijke schrikdraad, er steken vaak stukjes ijzerdraad uit. En zij doet het met blote handen?! Hoe staat de rogge er voor? Het heeft allemaal zo hard regen nodig.
Grappig die bakken om te zeven worden/werden hier in de bollenteelt gewoon gebruik voor bollenopslag. De naam vd kweker staat aan de zijkant gebrand. Jeugdherinneringen. Waren de bollen nog net van het land en was het een nat jaar geweest dan waren ze voor mij als jong meisje (kinderen hielpen natuurlijk altijd mee :-) loodzwaar. Aan de rooimachine hingen rieten manden (ook met opdruk). De bollen gingen dan in de schuur door de sorteermachhine met van die leuke houte platen met verschillende grootte rondjes zodat de verschillende maat bollen bij elkaar kwamen (voor de verkoop). De bollen werden dan opgeslagen en of verkocht in gaasbakken. Herinneringen van geur en geluid komen boven.
Klinkt als een heel gezellige en goed bestede dag. Mooi dat kopje van Brit die alles in de gaten houdt wat er gebeurt op het erf. Ook goed dat alle katjes nu "geholpen" zijn, wou dat veel mensen zo verstandig waren.
Echt fijn, Clarien, zo'n dag!
Lie(f)s.
Leuk, Marie, dat de wandeling zo goed was bevallen. Ik heb er ook heel goede herinneringen aan :)
En dat uitpluizen van zo'n grote knoop, Griemmank? Ik vind het wel lollig want je hebt met wat geduld veel eer van je werk. Gelukkig maar want ik moet ook vaak na het verven de wol weer uit de knoop zien te halen.
Ik heb het niet met blote handen gedaan hoor, alleen was het met handschoenen niet te doen om de ducktape van de rol te krijgen :) Mijn handschoenen liggen bij mijn rechtervoet (voor de kijker links).
Ik vond het ook weer heerlijk om gezellig een dagje samen te werken, Clarien. Het land(je) is fijn en jullie zijn fijne mensen. Voor mij mag dat best vaker.
Een reactie posten