 |
Pfjoe, op tijd!
De eerste keer dat ik ze zag schrok ik me wild. Getsie, beestjes! Wat is dat nou weer! Maar op internet bleek het een heel normaal iets te zijn, in onbehandeld graan. Je kunt het voorkomen door je graan in katoenen zakken te stoppen. Daarin blijft het droger.
Maar dit graan zat dus helaas nog in een plastic bak. Omdat het nog in het eerste beginstadium was heb ik niet allemaal uitgezeefd. Het is meer dan veertig kilo. Daar ben je een hele dag mee bezig. Ik heb het in porties verdeeld en die gaan om de beurt een nachtje in de vriezer. Dan is alles ook weg en schoon.
In de granen en bonen die in katoen zitten, zitten ze niet.
Appelazijn.
Elke zes weken wordt de appelmix gezeefd door een doek, en dan overgegoten in een fles. Als die fles vol is, wordt dat geheel wéér door een doek gezeefd, en gebotteld. Het is echt een routineklusje van niks. En je hebt altijd ruime voorraden azijn.
We hebben zelf meestal méér dan we gebruiken maar het is ook een leuk cadeautje, om weg te geven, wat appelazijn in een mooi klein flesje of potje.
Voor de nieuwe batch gaat er anderhalve liter schoon water in de schoongemaakte pot, en daar hang ik de doek met de gezeefde resten uit de oude pot een tijdje in.
Dan vervolgens die doek er weer uit, en wat appelresten of schillen in de pot, en een kopje suiker. En weer zes weken wachten. Er gaan tussendoor steeds appelresten, klokhuizen en schillen bij.
Ook kun je azijn maken met andere soorten fruit. Maak gewoon je eigen mix. Fruit, bessen, bramen, misschien zelfs wat kruiden, gewoon proberen.
🍏🍏🍏🍏🍏
En de dames koe lagen vandaag onder de parasol.
Want ik had de schrik wel te pakken, van die sloomheid van Buurtje laatst, toen ze steeds in de zon had gelegen. Vandaar, deze verwennerij.😊
Maar al na een kwartier verhuisden de dames naar een plekje in de zon. En weer later naar de stal. Waar ze de hele warme dag bleven.
Martijn en overbuurman komen af en toe eens kijken, en het lijkt allemaal goed te gaan. Volgens de kenners!
Ik was weer bezig met nog meer nieuwe voedselbanken. Verhoogde bedden compost en stalmest, langs de randen van de paardenbak. Voor onder anderen doperwten en sugar snaps, die tot nu toe allemaal zijn verpieterd op hun oude plek, door de droogte. 😌
En voor nog meer tomaten en pepers en paprika's. We gaan ermee door tot de berg stalmest op is.
Ja en ook komen en gaan nog steeds de nodige bezoekers en loge's. Gisteren was Pieter hier een dagje en heeft een mooie tocht gefietst met Paul, naar de Holterberg geloof ik.
Op de terugreis hadden ze een vlaai meegenomen.
Wielrenners kunnen altijd héél veel verstouwen na zo'n tocht. Haha maar tuinders kunnen er ook wat van! Man wat is zo'n vlaai lekker, halverwege de middag, met een grote mok koffie. Ik kikkerde er helemaal van op!
En zo gaat dat door.
Ik maak niet steeds meer van alles foto's. De blogverhaaltjes zijn ook korter. Vanavond om half negen zat ik nog op de knietjes tussen de bietjes. Te wieden. En dan blijft er maar een korte avond over.
Maar nog wel even deze fotoserie ... want toen het vanavond koeler werd, toen ging Buurtje op avontuur. Ze is het hele weiland over gerend. Je ziet misschien nog het witte stipje in de verte. Bella werd er ongerust van en ging staan loeien.
Nee ze gingen weer niet onder de parasol.
Gewoon, in de modder, bij de stal. Lekker koel.
Fijn weekend en blijf gezond! 🌸🌸🌸
Appelazijn.
Elke zes weken wordt de appelmix gezeefd door een doek, en dan overgegoten in een fles. Als die fles vol is, wordt dat geheel wéér door een doek gezeefd, en gebotteld. Het is echt een routineklusje van niks. En je hebt altijd ruime voorraden azijn.
We hebben zelf meestal méér dan we gebruiken maar het is ook een leuk cadeautje, om weg te geven, wat appelazijn in een mooi klein flesje of potje.
Voor de nieuwe batch gaat er anderhalve liter schoon water in de schoongemaakte pot, en daar hang ik de doek met de gezeefde resten uit de oude pot een tijdje in.
Dan vervolgens die doek er weer uit, en wat appelresten of schillen in de pot, en een kopje suiker. En weer zes weken wachten. Er gaan tussendoor steeds appelresten, klokhuizen en schillen bij.
Ook kun je azijn maken met andere soorten fruit. Maak gewoon je eigen mix. Fruit, bessen, bramen, misschien zelfs wat kruiden, gewoon proberen.
🍏🍏🍏🍏🍏
En de dames koe lagen vandaag onder de parasol.
Want ik had de schrik wel te pakken, van die sloomheid van Buurtje laatst, toen ze steeds in de zon had gelegen. Vandaar, deze verwennerij.😊
Maar al na een kwartier verhuisden de dames naar een plekje in de zon. En weer later naar de stal. Waar ze de hele warme dag bleven.
Martijn en overbuurman komen af en toe eens kijken, en het lijkt allemaal goed te gaan. Volgens de kenners!
Ik was weer bezig met nog meer nieuwe voedselbanken. Verhoogde bedden compost en stalmest, langs de randen van de paardenbak. Voor onder anderen doperwten en sugar snaps, die tot nu toe allemaal zijn verpieterd op hun oude plek, door de droogte. 😌
En voor nog meer tomaten en pepers en paprika's. We gaan ermee door tot de berg stalmest op is.
Ja en ook komen en gaan nog steeds de nodige bezoekers en loge's. Gisteren was Pieter hier een dagje en heeft een mooie tocht gefietst met Paul, naar de Holterberg geloof ik.
Op de terugreis hadden ze een vlaai meegenomen.
Wielrenners kunnen altijd héél veel verstouwen na zo'n tocht. Haha maar tuinders kunnen er ook wat van! Man wat is zo'n vlaai lekker, halverwege de middag, met een grote mok koffie. Ik kikkerde er helemaal van op!
En zo gaat dat door.
Ik maak niet steeds meer van alles foto's. De blogverhaaltjes zijn ook korter. Vanavond om half negen zat ik nog op de knietjes tussen de bietjes. Te wieden. En dan blijft er maar een korte avond over.
Maar nog wel even deze fotoserie ... want toen het vanavond koeler werd, toen ging Buurtje op avontuur. Ze is het hele weiland over gerend. Je ziet misschien nog het witte stipje in de verte. Bella werd er ongerust van en ging staan loeien.
Nee ze gingen weer niet onder de parasol.
Gewoon, in de modder, bij de stal. Lekker koel.
Fijn weekend en blijf gezond! 🌸🌸🌸
.jpeg)
.JPG)
3 reacties:
Geweldige foto's van de rennende Buurtje. Wat een mooi gezicht zeg.
Goed dat je weer over appelazijn begint. Na je vorige uitleg heb ik enthousiast een zak appels gehaald maar die is al bijna opgegeten.. en geen klokhuis heeft de azijn gehaald! Helemaal vergeten.
Jij ook een fijn weekend gewenst en hopelijk zelfs wat regen!
Wat is het toch mooi die koe met kalf. Ook de knietjes tussen de bietjes. Heel herkenbaar. 'k vind het heerlijk zo wat wieden en nadenken. Appelazijn is hier geen succes, altijd schimmel erop en bij jou gaat het vanzelf...
Zelf azijn maken moet dus ook met druiven kunnen, als ik jouw verhaal goed interpreteer. Meestal heb ik vrij veel druiven en die gingen veelal naar anderen, o.a. naar een mevrouw die in de omgeving bekend staat als 'Oma Jam' en er een dagtaak aan had om jam te maken voor het KWF. Maar deze oma is ermee gestopt en dus moet ik een andere bestemming zoeken voor mijn druiven. De buren willen wel zo nu en dan een trosje, maar op mijn aanbod "Pluk ze maar als je zin hebt" durven of willen ze niet ingaan, ook niet als ik vertel dat zowel vrouw Helena als ikzelf ze wegens het suikergehalte maar spaarzaam hebben mogen. Nou ben ik van huis uit een fruiteter, dus ben ik ook zeer kieskeurig in het soort fruit. Toch zijn de appels en peren, liefst de oudere rassen, bij mij favoriet en de druif heb ik alleen maar omdat ik het een mooi gewas vind om te kweken. In de boomgaard van mijn geboortehuis hadden we o.a. een 'Groninger Kroon', of in mijn moerstaal 'Grunniger kroon', een relatief klein appeltje, maar in mijn herinnering erg lekker van smaak. Gewoon een lekkere friszure appel. Ieder vergelijk met die moderne appels, -die allemaal, voor mij althans, zoetzuur smaken-, valt uit in het nadeel van de 'nieuwe rassen'.
Een reactie posten