Bella bevrijd.

Het was vandaag bij ons dubbel feest. Niet alleen Bevrijdingsdag, maar ook de bevrijding van Bella, van haar kalf, was vandaag. Een mooiere datum had ze niet kunnen bedenken!

Gisteravond waren er al de eerste voortekenen. En vanochtend begonnen de weeën. Ik heb me toen maar bij haar geïnstalleerd, op het weiland, en we hebben daar samen zo'n drie uur weeën opgevangen. 

En zo'n koe he, nooit zwangerschapsgym gehad, en toch doet ze het precies goed. Puffen, ontspannen, en weer persen, ze deed het helemaal volgens het boekje.

Na een tijdje kwam Paul ook eens langs, met brood en koffie. En toen het serieus werd, en het snuitje tevoorschijn kwam, belde ik buurman en hij hielp het laatste stukje.

En ja hoor daar was ze. Het nieuwe kalfje.

Het slijmvlies waar het kalfje mee bedekt was, was nogal geel. Hoe dat kwam? Och, misschien door het voer? Dacht buurman. Nou dat zou kunnen want Bella heeft alle paardenbloemen op het weiland opgegeten. Ze is dol op die bloemen. Het kan vast geen kwaad, maar je krijgt er dus wel gele baby's van.

'Maar het geeft niet hoor Bella,' troostte ik, 'onze eigen baby's waren ook altijd een beetje geel. Het gaat vanzelf weer over.'

Maar bij ons kwam het niet doordat ik steeds paardenbloemen at, maar omdat onze baby's altijd wat te vroeg kwamen. Dan werden ze soms wat gelig door de bilirubine.

Maar Bella maalt nergens om en gaat het kalfje schoonlikken. Ik een wip is het slijm weg en komt er een prachtig mooi rood-wit kalfje tevoorschijn. Wat meteen probeert te staan.

Wat ooit begon, ruim negen maanden geleden, in de stal van de buren, met hun stier en onze Bella, is dus vandaag heel feestelijk beëindigd met de geboorte van een gezond mooi vaarskalfje.

En omdat ze dus 'van de buurstier' is, noemen we haar ..... Buurtje.