Een anti-uitstel-gedrag-binnendag.

on donderdag 13 februari 2020




Het weer bepaalt zo'n beetje mijn planning voor de dag. Zolang het droog is, ben ik buiten. Nou ja meestal.

Dat betekent wel dat er allerlei uitstelgedrag plaats vindt. Het is nou eenmaal zo lekker om jas en laarzen aan te trekken en de deur achter je dicht te trekken en met de neus in de wind buiten aan de gang te gaan. Ik kan altijd zát redenen vinden om binnenklussen op de lange baan te schuiven.

Verslag maken van een bijeenkomst? Nee hoor, nu niet. Eérst de dieren! Strijken? Nee hoor, de bulten moeten worden gekeerd. Haha. Véél belangrijker!

Maar ja, vandaag dus die regen. En regen. En nog meer regen. Helaas, niks meer uitstelgedrag.




(haha maar je ziet dat er in het lijstje toch ook een paar buitenklussen staan ... want wie weet wordt het tussendoor nog wel even droog!!)



Ik ben maar eens begonnen met een stapel boeken uitzoeken. De laatste tijd komt er niks van lezen, en er ligt nog zoveel moois. Meest tweedehands gekocht, of gekregen, of geleend. Deze vier hier onder heb ik al een hele tijd liggen, maar er komt niks van.

Nu ligt die stapel naast de bank. Voor vanavond! Als ik ze heb gelezen, en ze zijn de moeite waard, dan vind je ze over een tijdje weer in de rechterkolom, met een link.






Verder ging het. Een verslag maken van dinsdagavond. Pfjoe! Maarrrrr ... ik had geluk! Twéé van de aanwezigen hadden beiden spontaan genotuleerd en dat de volgende dag al opgestuurd. Ik hoefde het alleen nog maar aan elkaar te breien!

Zo fijn als mensen initiatief nemen en je werk uit handen nemen! 🙏🙏

Maar daarnaast had ik ook allemaal stapels briefjes met aantekeningen en namenlijsten en to-do-lijsten van het overleg. Ik heb altijd zóveel losse papiertjes, ondanks mijn schriften en agenda's. Herkennen jullie dat?

En er kan dan zo makkelijk wat fout gaan of kwijtraken, met al die losse flodders.

Vandaag heb ik al die losse flodders overgetikt op de pc. Alles netjes in mappen. Nu kan er niks meer kwijtraken. En alles ook meteen doorgestuurd naar de alle anderen. Klaar. En nu kan dat losse papier dus weg!






Maar. Maar.

We willen graag zelfvoorzienend zijn. Wat doen we dan met papier? Bij Editha zag ik laatst dat die gewoon zelf haar papier maakt!

Ik heb daar toen naar gezocht op youtube, en het is vrij simpel (op de filmpjes tenminste) om je eigen papier te maken. Haha, wist je dat je zelfs van GRAS papier kan maken?? Groen papier dus. Maar dat was wel wat moeilijker. Om te beginnen kun je denk ik het beste papier maken van gewoon oud papier, wat je al hebt.

Voorlopig bewaar ik alle papier wat we hebben. Versnipperen in een bak, en dan later proberen om daar zelf weer nieuw papier van te maken. Dus, daar gaan de losse flodders ....







🌞🌞🌞🌞🌞

Vanmiddag werd het hier gelukkig weer droog en konden we nog wat gaan zaaien. Niet met zelfgemaakte potgrond dit keer, want dat is te grof voor die eerste tere zaaisels. Die eerste zaaisels van het jaar hebben het moeilijk, met de kou, en het weinige licht, die moet je een beetje verwennen, en op gang helpen!

Dus, mooie fijne droge biologische potgrond, van de buren!






Ik heb een bak met bietjes voor gezaaid, en een bak met kolen. En twee katten uit de bakken geplukt die dat wilden omwoelen en daar een ferme drol in wilden leggen. Getsie, Billie en Bossie!! Viezeriken zijn jullie!!

Ook was er wat werk bij de kippen, die de afgelopen dagen aardig moesten afzien. De nacht van de storm waren er een paar hanen tóch in de boom gaan overnachten, en toen ik om 23.00 even ging kijken vond ik ze kletsnat op de grond. Nat en koud. Stekeblind zijn ze in het donker.

Toen heb ik ze in de stal gezet. En wat noodschotten rondom het kippenhok gezet. Die schotten heb  ik vanmiddag vastgemaakt. Het is primitief, maar het werkt. De meeste kippen overnachten nu in de buitenren, min of meer beschut.








Op de onderste foto zie je twee van de drie winterkuikens. Bijzonder dat die nog leven. Gipje zorgt goed voor ze! Helaas zijn het geloof ik wel weer allebei hanen. 😔😔

Terwijl ik voor die beesten aan het zorgen was, waren die beesten ondertussen ook héél goed voor zichzelf aan het zorgen. Ze zaten weer in de 'Ark van Bella', lekker hoog en droog!







En dan, de gerst, van gisteren. Die ruwe ongepelde gerst. Hoe die was?

Buikpijn? De hele tijd op de wc? Allemaal velletjes tussen de tanden? Niet te v.eten?????





Eerlijk gezegd waren de meningen verdeeld. Ik vond het natuurlijk weer lekker. Haha maar dat telt niet zegt Paul want ik vind alles lekker!

Maar kijk nou ook es wat een heerlijke ingrediënten er in dit menu gingen! Allemaal van de tuin, behalve de hamburgers. Zo lekker vers!













'Ik proef die velletjes wel.' zei Paul.
'Dat zijn gewoon de schilletjes van de korianderzaden, die jij proeft.' zei ik. 'Die gerst is heerlijk zacht.'
'Nee hoor,' zei Paul, 'Het is echt dat graan. Ik proef het.'
'Nou, dan is het van de bonen.'

Zo gaat dat dan bij ons. En we hebben altijd gelijk. Allebei. 😄

Maar buikpijn? Nee, dat niet.



4 reacties:

Lies zei

'Glad' papier maakt het moeilijk(er), Clarien, maar probeer maar...
'k Zie je lopen in pyjama, in 't donker, in de storm...
Dat stoofpotje, dat moet lekker geweest zijn !
Lie(f)s.

philivd zei

Voor wie droomt van"off the grid"deze mevrouw zit er dicht bij,misschien ken je haar.https://www.greenevelien.com/blog/tijd-is-geld

Willem zei

Hoe was dat liedje van drs. P ook alweer? iets van "Knolraap en schorseneren en prei" Dat schoot mij te binnen bij jouw verdediging van het gerstmenu.
Wat ik me ook afvroeg is hoever je wilt gaan in je streven naar zelfvoorzienend. In het Drents kennen we een spreekwoord "Ie kunt niet van de zolder op de vloer stappen". Betekent gewoon dat je niet teveel tegelijk moet willen. Daaraan dacht ik toen ik jouw voornemen las on te voorzien in je eigen papiervoorziening. Het lijkt me niet mogelijk dat iemand, waar ook ter wereld 100% zelfvoorzienend kan zijn, althans zonder in te boeten aan kwaliteit en/of comfort. Uiteindelijk bepaal je zelf waar je de grens ervan legt. Maar ben desondanks wel van mening dat in de huidige tijd het eigen gemak en comfort met stip op nummer 1 staat en daarin moet wel verandering komen. Dat is 'zo klaor as een klontie zuut is' om maar een Drentse zegswijze te gebruiken

Clarien zei

Och nee hoor Willem ik pak gewoon op wat zo op mijn pad komt en wat leuk en haalbaar lijkt. Een 'prepper' ben ik nog niet hoor. Dat is zo kloar als een klontie zuut is! :))

Suzanne jij ook bedankt! haha, lijkt me superknus in jullie veenhuisje!! :))